ΚΑΤΩ ΟΙ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ!
ΧΩΡΙΣ ΕΣΕΝΑ ΓΡΑΝΑΖΙ ΔΕ ΓΥΡΝΑ! ΕΡΓΑΤΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!
ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ!
ENIAIO ΕΡΓΑΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ ΣΤΟ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΟ ΚΙΝΗΜΑ!

7/6/11

Μερικές σκέψεις για τις συγκεντρώσεις στις πλατείες...






Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους φοιτητές, που κατεβαίνουν στις πλατείες να διαμαρτυρηθούνε για τον οικονομικό κοινωνικό και πολιτικό κατήφορο που έχει πάρει η Ελλάδα. Πιστεύουμε ότι υπάρχει διέξοδος στην οικονομική κρίση αρκεί ο κόσμος να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Το ψήφισμα της λαϊκής συνέλευσης της πλατείας Συντάγματος αποτελεί μια βάση προς συζήτηση. Συζήτηση που πρέπει να διευρυνθεί να αποκτήσει ορίζοντες και προοπτική αλλά και συγκεκριμένους στόχους που θα αγκαλιάζουν περισσότερο κόσμο.
          Είναι αλήθεια ότι πρέπει να βάλουμε τα δικά μας διλλήματα, για να πληρώσουν την κρίση αυτοί που την δημιούργησαν και όχι ο λαός. Πότε θα επιδιωχθεί να διεκδικήσουν οι εργάτες και οι υπάλληλοι την πληρωμή των βουλευτών, των υπουργών και των κρατικών λειτουργών με το μέσο εργατικό μισθό αν όχι την εποχή της κρίσης; Πότε θα απαιτήσουν το δικαίωμά τους να ανακαλούν τους αντιπροσώπους τους στο κοινοβούλιο στην τοπική αυτοδιοίκηση κλπ, αν όχι σε εποχή άνθησης των πολιτικών σκανδάλων; Πότε θα διεκδικήσουν την καθιέρωση της δεσμευτικής εντολής αν όχι σε μια εποχή που δεν υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα στις φιλολαϊκές προεκλογικές εξαγγελίες και στην μετεκλογική αντιλαϊκή πολιτική; Πότε θα συνδέσουν τις οικονομικές τους διεκδικήσεις με τα αιτήματα απαλλοτρίωσης του κεφαλαίου αν όχι την εποχή που ληστεύονται από τις τράπεζες, που μειώνονται οι μισθοί τους, που αυξάνει η φορολόγησή τους για να εξυπηρετηθεί το δημόσιο χρέος. Πως μπορεί να γίνει πράξη η ανακούφιση των δανειοληπτών εργαζομένων, χωρίς την κρατικοποίηση των τραπεζών; Πως θα χρηματοδοτήσει το κράτος την οικονομική ανάπτυξη, αν όλοι του οι πόροι καταβροχθίζονται από την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους; Πως θα χρηματοδοτείται η παιδεία και η υγεία και δεν θα κλείνουν πανεπιστήμια, σχολεία και νοσοκομεία, χωρίς την διαγραφή του χρέους;
          Και τι είναι για μας πραγματική δημοκρατία; Ένα ερώτημα που το θέτουν οι αραβικές εξεγέρσεις και οι κοινωνικές διαμαρτυρίες σε Ισπανία, Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης. Είναι η  ανύψωση των πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνελεύσεων σε διαρκείς συνελεύσεις-πηγές κάθε εξουσίας, που στις συνεδριάσεις τους θα έχουν το δικαίωμα της συζήτησης, της κατ’ αρχήν πρότασης, έγκρισης ή απόρριψης οποιουδήποτε νομοσχεδίου, που θα ελέγχουν την τήρηση της δεσμευτικής εντολής. Από τις συνελεύσεις των εργαζομένων θα εκλέγονται  στην εθνική συνέλευση, θα είναι νομοθετικό και εκτελεστικό σώμα, οι αντιπρόσωποι οι οποίοι θα στηρίζουν και θα εφαρμόζουν την δεσμευτική εντολή της γενικής τους συνέλευσης. Όταν θα παραβιάζουν την εντολή θα ανακαλούνται και θα εκλέγονται άλλοι στην θέση τους.
          Είναι πολύ σημαντικό, η συνέλευση να λειτουργήσει στην βάση της άμεσης δημοκρατίας προκειμένου ο καθένας όχι μόνο να μπορεί να εκφράζει την άποψη του αλλά ταυτόχρονα να μπορεί να συμμετέχει στην εφαρμογή της με το δικαίωμα του εκλέγειν κι εκλέγεσθαι στις επιμέρους επιτροπές που μπορεί να προκύψουν. Με αυτό τον τρόπο ο καθένας από εμάς για εμάς πρέπει να αναλαμβάνει συγκεκριμένες ευθύνες, να ελέγχεται και να ελέγχει, ούτως ώστε να υλοποιούνται με πιο αποτελεσματικό τρόπο οι αποφάσεις της γενικής συνέλευσης και να συνδυάζεται η ατομική και συλλογική ευθύνη.
          Τις αποφάσεις της γενικής συνέλευσης που θα πάρουμε θα  τις προωθήσουμε στα σωματεία μας και στους συλλόγους, για να πάρουμε αποφάσεις για απεργίες και για καταλήψεις. Η σημερινή οργάνωση στο εργατικό και στο φοιτητικό κίνημα είναι αναντίστοιχη της σημερινής επίθεσης και χρειάζεται να συγκροτηθεί στην βάση των γενικών συνελεύσεων με αιρετούς και ανακλητούς εκπροσώπους σε όλα τα επίπεδα του.
·       Ανατροπή του αντεργατικού προγράμματος Σταθερότητας
·       Διαγραφή του χρέους εκτός των χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.
·       Έξοδος από την ΟΝΕ την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ
·       Κρατικοποίηση τραπεζών, μεγάλων επιχειρήσεων, οργανισμών κοινής ωφέλειας χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο.
·       Διαγραφή των χρεών των φτωχών νοικοκυριών και των φτωχών αγροτών. Ρύθμιση των χρεών των εργαζόμενων μικρομεσαίων νοικοκυριών.
·       Απαγόρευση των απολύσεων, αυξήσεις στους μισθούς. Μείωση του χρόνου εργασίας, δουλειά για όλους.

Στον παρακάτω σύνδεσμο είναι αναρτημένο ένα δεύτερο κείμενο πάνω στο ίδιο ζήτημα.Ακόμα μερικές σκέψεις για τις πλατείες...http://diagrafixreous.blogspot.com/2011/06/blog-post_2459.html

Δεν υπάρχουν σχόλια: