tag:blogger.com,1999:blog-18252569660023835972024-02-07T12:28:37.070-08:00Εμπρός για την Εργατική Κυβέρνησηadminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.comBlogger27125tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-10126376721000437472012-03-31T01:35:00.000-07:002012-03-31T01:35:52.498-07:00ΑΥΤΟΝΟΜΗ ΚΙΝΗΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΜΕΣΣΗΝΙΑΣ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: center;"><br />
</div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> <span lang="EN-US"></span></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Συναδέλφισσες – συνάδελφοι</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Ως εργαζόμενοι βιώνουμε τον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα που προωθούν και στη χώρα μας οι κυρίαρχες οικονομικές και πολιτικές ελίτ με όργανο τις Ελληνικές κυβερνήσεις. </span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span> </span>Μείωση μισθού – μεροκάματου – συντάξεων, φόροι, έκτακτες εισφορές, χαράτσια, ισοπέδωση των εργασιακών σχέσεων, διάλυση του όποιου κοινωνικού κράτους, ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου, στρατιές ανέργων, φτωχών, απελπισμένων ανθρώπων.</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Ως εκπαιδευτικοί αντιμετωπίζουμε επιπλέον και τα οξυμένα προβλήματα στο χώρο εργασίας μας. <span> </span>Κλείσιμο και συγχωνεύσεις σχολείων, πολυάριθμα τμήματα, ανύπαρκτοι διορισμοί, βιβλία με δόσεις, υποδομές ( οι όποιες υπάρχουν ) δίχως δυνατότητες συντήρησης, ελλείψεις ακόμα και αναγκαίων αναλώσιμων ( χαρτιά – μελάνια κ.λ.π ), αυταρχισμός από τη μεριά της διοίκησης, απαξίωση του συλλόγου διδασκόντων. Κατάσταση που θα επιδεινωθεί δραματικά την επόμενη σχολική χρονιά.<span lang="EN-US"></span></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Και πάνω στα ερείπια να και οι μεγαλοστομίες για το <<νέο σχολείο >> που στην ουσία θα είναι σχολείο της αγοράς, φθηνό, αυταρχικό, ελιτίστικο. Σχολείο όχι γνώσεων και παιδείας, αλλά λειτουργικών δεξιοτήτων, στενής κατάρτισης και όχι γενικής γνώσης, σχολείο στο οποίο θα κυριαρχεί το πνεύμα του ανταγωνισμού και του επιχειρείν.</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Είμαστε οι τελευταίοι που θα ισχυριστούμε ότι το υπάρχον σχολείο ανταποκρίνεται στις ανάγκες της νεολαίας.</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα παρακολουθούμε αδρανείς τις αλλαγές που προωθούνται και που χειροτερεύουν βάναυσα την ήδη άσχημη κατάσταση.</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Οι δραματικές εξελίξεις στην κοινωνία και ειδικότερα στην παιδεία βάζουν τον καθένα μας εμπρός στο αμείλικτο ερώτημα .</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-size: small;"></span><span style="font-size: small;"><b> </b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b>ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ ; </b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b> </b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Η ξεπουλημένη συνδικαλιστική γραφειοκρατία των ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ αλλά και όλες οι συμβιβασμένες ηγεσίες στα συνδικάτα δεν θέλουν και δεν μπορούν να οργανώσουν ένα νικηφόρο αγώνα.</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Δεν θέλουν, γιατί χρόνια τώρα έχουν ουσιαστικά ταχθεί με τη μεριά της κρατικής εξουσίας, την τροφοδοτούν και τροφοδοτούνται από αυτή, αποτελούν δηλαδή μέρος του προβλήματος και παίζουν συνειδητά το ρόλο του αναχώματος και της άμβλυνσης των αντιστάσεων και των συνειδήσεων. Γι αυτό ροκανίζουν το χρόνο, υπονομεύουν τους αγώνες, σπέρνουν απογοήτευση και ηττοπάθεια, ώστε να αποτρέψουν τον κόσμο της εργασίας να αντιπαρατεθεί νικηφόρα και αποτελεσματικά με το κεφάλαιο.</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Δεν μπορούν, γιατί με τη στάση τους, χρόνια τώρα, είναι πλήρως ανυπόληπτοι στη συνείδηση των εργαζόμενων .</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Από αυτό τον κανόνα δεν ξέφυγε και η ΟΛΜΕ η οποία κρύφτηκε πίσω από τις απεργίες σαπουνόφουσκες της ΑΔΕΔΥ χωρίς σχέδιο και κλιμάκωση.</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> <b>Αυτή η κατάσταση μπορεί και πρέπει να ανατραπεί.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b> Μόνη λύση είναι η μαζική κινητοποίηση μας μέσα από τις συνελεύσεις μας και η κοινή δράση με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, πρώτα και κύρια με τους συναδέλφους της πρωτοβάθμιας, τους γονείς και τους μαθητές.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Αυτή η αναγκαιότητα μας οδήγησε στην απόφαση δημιουργίας της κίνησης μας.</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b> Χωρίς καμιά σχέση με τον υποταγμένο κομματικό και γραφειοκρατικό συνδικαλισμό που γνωρίζουμε. <span>Πολιτικοποιημένοι</span> αλλά σε καμιά περίπτωση ιμάντες μεταβίβασης προς τα κάτω κομματικών γραμμών. </b><b><span lang="EN-US"></span></b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b>Δίχως δεσμεύσεις</b> <b>οποιουδήποτε είδους ή πρόθεσης εξαγοράς της συνδικαλιστικής δράσης για αναρρίχηση στην κοινωνική, πολιτική και εργασιακή ιεραρχία .Με αμεσοδημοκρατικές και συλλογικές διαδικασίες δράσης, δίχως ηγεμόνες, ειδήμονες και καθοδηγητές .</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Για τη δημιουργία ενός δικτύου ενημέρωσης, υποστήριξης, αλληλεγγύης και συμμετοχής όλων των συναδέλφων που αντιλαμβάνονται ότι στην κρίση και τον αυταρχισμό κανένας δεν πρέπει να είναι μόνος του.<span lang="EN-US"></span></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span> </span>Ένα δίκτυο που θα φτιάχνεται συνεχώς από όλους εμάς που πιστεύουμε ότι δεν μπορούμε να αφήνουμε τις ζωές μας στα χέρια των όποιων αντιπροσώπων<span> </span>που θα αποφασίζουν για λογαριασμό μας.</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><span> </span>Γι αυτό, αν η κίνησή μας κερδίσει κάποια έδρα στο Δ.Σ της ΕΛΜΕ οι εκπρόσωποι θα εναλλάσσονται μετά από απόφαση των μελών της κίνησης.</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Με τη πεποίθηση, που επιβεβαιώνεται από την εμπειρία , ότι πρέπει να αντιπαλέψουμε την λανθασμένη αντίληψη της ανάθεσης, της αντιπροσώπευσης, της διαμεσολάβησης, <b>φιλοδοξούμε να προσφέρουμε ένα λιθαράκι στην συλλογική προσπάθεια απόκρουσης της ολομέτωπης επίθεσης που δεχόμαστε.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Για να φύγουν όλοι αυτοί που μαυρίζουν τη ζωή μας κάνοντας τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους, που διαλύουν τα σχολεία μας.</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Κυβερνήσεις – τραπεζίτες – Ε.Ε – Ε.Κ.Τ – Δ.Ν.Τ </span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> </span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Ώστε να ανοίξει ο δρόμος :</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b> </b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b> Για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b> Για ένα σχολείο πραγματικά δημόσιο και δωρεάν, με εκπαιδευτικούς μόνιμους με σταθερή εργασία, ουσιαστική επιμόρφωση, αξιοπρεπείς μισθούς και πλήρη ασφάλιση, με παιδαγωγική ελευθερία.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Ένα σχολείο που θα στοχεύει αφενός να προσφέρει όσο το δυνατόν πιο ολοκληρωμένη γνώση της φύσης και της κοινωνίας και αφετέρου να βοηθάει στη διαμόρφωση συνειδήσεων που θα έχουν τη δυνατότητα να αμφισβητούν την κάθε κυρίαρχη ιδεολογία, θα αντιστέκονται στη βαρβαρότητα της εξουσίας, θα προβληματίζονται για τις οικονομικές- κοινωνικές και πολιτικές εξελίξεις, θα θεωρούν αυταξίες τη <b>συλλογικότητα</b>, την <b>αλληλεγγύη</b>, την <b>αξιοπρέπεια</b> .</span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b> Η δύναμη μας βρίσκεται στη συνέλευση, στο δρόμο, στην απεργία, στη διαδήλωση, στην πλατεία, στην κοινή δράση, στην αλληλεγγύη, στην ελεύθερη σκέψη, στην αξιοπρεπή στάση ζωής.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b> Τέρμα πια στις αυταπάτες.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b> Ήρθε η ώρα να πάρουμε τις τύχες μας στα χέρια μας.</b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b> <wbr></wbr> </b></span></div><div style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; margin: 0cm 0cm 0.0001pt; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><b><span> <wbr></wbr> Ή αυτοί ή εμείς.</span></b></span></div><div style="text-align: justify;"><span style="font-family: Arial,Helvetica,sans-serif; font-size: small;"> </span></div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-26184866713729360192012-02-09T23:47:00.000-08:002012-02-09T23:48:21.990-08:00Το νέο Μνημόνιο ή Μνημόνιο 2<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
Διαβάστε εδώ το πλήρες κείμενο του νέου μνημονίου.<br />
<br />
Τι να περιμένει η εργατική τάξη και ο λαός όταν ένα έγγραφο που περιέχει την ταφόπλακα των εργατικών και λαϊκών δικαιωμάτων ξεκινά με την ενότητα:<br />
<br />
<br />
"1.Δήλωση προθέσεων"<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: large;"><b>Διαβάστε <a href="https://docs.google.com/viewer?a=v&pid=explorer&chrome=true&srcid=0Bx8Y9hHAbMRhODRhMjk5MjEtNzdlMi00ZGUyLWJkNWQtNzg3MWUyZmQ0YzQx&hl=en_US&pli=1">το πλήρες κείμενο του νέου Μνημονίου εδώ.</a></b></span><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
</div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-26851774662252358422012-01-29T07:23:00.000-08:002012-01-29T07:23:28.544-08:00Συμπαράσταση στον αγώνα των εργατών της «Ελληνικής Χαλυβουργίας»<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"><strong><br />
</strong></span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Αδέρφια εργάτες: συμπαραστεκόμαστε ολόψυχα στο δίκαιο αγώνα σας, στη μάχη που δίνεται ενάντια στους καπιταλιστές οι οποίοι έχουν μαζί τους το κράτος, τους νόμους, την αστυνομία, την Τρόικα, την κυβέρνησή της.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Στη μάχη αυτή που δίνεται για την υπεράσπιση των ιστορικών καταχτήσεων της εργατικής τάξης και με την ενότητά σας ενάντια στις απολύσεις, αποτελείτε φάρο, οδηγό και πρότυπο για ολόκληρη την εργατική τάξη. <strong>Δεν είστε μόνοι σας.</strong> Μαζί σας είναι όλοι οι εργάτες που χτυπήθηκαν και χτυπιούνται απ’ τους καπιταλιστές. Στο δίκαιο αγώνα σας χτυπάει δυνατά η καρδιά ολόκληρης της εργατικής τάξης. Η νίκη σας θα δώσει φτερά σε ολόκληρη την εργατική τάξη.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Αδέρφια εργάτες:</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Η καπιταλιστική κρίση αποδεικνύει ότι ο σαπισμένος και γερασμένος καπιταλισμός αδυνατεί να διασφαλίσει στην εργατική τάξη, τα στοιχειώδη, τα απαραίτητα: εργασία, αξιοπρεπές μεροκάματο και εργασιακά δικαιώματα, κοινωνική ασφάλιση και σύνταξη, δωρεάν δημόσια υγεία-πρόνοια-παιδεία, αξιοπρεπή διαβίωση για τους άνεργους.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Οι καπιταλιστές για να ξεπεράσουν την κρίση τους, για να μεγαλώσουν τα κέρδη τους, πρέπει να περάσουν σαν οδοστρωτήρας πάνω απ’ τα δικαιώματα και τις καταχτήσεις μας. Μέση λύση σε περίοδο βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης δεν υπάρχει!</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"><strong>Ή αυτοί ή εμείς!</strong> Άμεσος, ιστορικά επίκαιρος, πολιτικά και οικονομικά δυνατός είναι ο στόχος της επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού. Σ’ αυτή την κατεύθυνση πρέπει να συγκεντρωθούν όλες οι δυνάμεις της εργατικής τάξης. Οι συνθήκες είναι ώριμες και η παραμικρή καθυστέρηση και ολιγωρία θα φέρει σε δεινή θέση το εργατικό κίνημα.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Το μέγεθος των γεγονότων που συνέβησαν την προηγούμενη περίοδο αποδεικνύει την ιστορική ανάγκη παρέμβασης του εργατικού κινήματος προς την οριστική επίλυση του κυβερνητικού προβλήματος της Ελλάδας με την ανάληψη κυβερνητικών ευθυνών από την εργατική τάξη. Η ευθύνη αυτή μπορεί να αναληφθεί και να πραγματωθεί με την ανάδειξη, την </span><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"><strong>εγκαθίδρυση εργατικής κυβέρνησης</strong></span><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> η οποία με ένα μεταβατικό πρόγραμμα εξουσίας θα οδηγήσει τα πράγματα στην οριστική λύση του ζητήματος της εξουσίας, το οποίο ήδη έχει τεθεί εκ των πραγμάτων, θα οδηγήσει στην εργατική εξουσία.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Μπροστά στο κατεπείγον που δημιουργεί η κρίση, οι πολιτικές δυνάμεις που έχουν αναφορά στην εργατική τάξη πρέπει, εδώ και τώρα, να οικοδομήσουν ενιαίο εργατικό μέτωπο, πράμα που έκαναν οι δυνάμεις του κεφαλαίου δημιουργώντας ενιαίο μέτωπο των κομμάτων τους, και να θέσουν εδώ και τώρα ζήτημα εξουσίας. Οι πολιτικές δυνάμεις που έχουν αναφορά στην εργατική τάξη πρέπει να καταθέσουν πολιτική πρόταση εξόδου απ’ την παρούσα κρίση απ’ τη σκοπιά της εργατικής τάξης και πρόταση εξουσίας η οποία συμπυκνώνεται στο σύνθημα «εργατική κυβέρνηση». <strong>Η εργατική κυβέρνηση θα αποτελεί την κυβέρνηση των εργατών, των φτωχών αγροτών, του εργαζόμενου και εκμεταλλευόμενου λαού.</strong> Η κατάθεση πολιτικής πρότασης εξόδου απ’ την κρίση, η πρότασης εξουσίας και η οικοδόμηση πολιτικού μετώπου για την υλοποίησή της, θα δώσει ώθηση στους εργατικούς αγώνες, θα δημιουργήσει συνθήκες νίκης και απόσπασης καταχτήσεων του μαζικού κινήματος.</span></span></div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-51864906773723541452012-01-29T07:19:00.000-08:002012-01-29T07:21:58.738-08:00Άμεση κλιμάκωση των αγώνων με Γενική Πολιτική Απεργία<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"><b><br />
</b></span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Οι μεταρρυθμιστικές αυταπάτες που μετά τη χούντα και κυρίως μετά την έλευση του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση το 1981, είχαν κερδίσει έδαφος σε μια κατηγορία προνομιούχων εργαζομένων, καθώς και ανάμεσα στους πιο πολιτικά καθυστερημένους εργάτες, σήμερα διαλύονται για την πλατιά εργατική τάξη και ως ένα βαθμό και στα προνομιούχα τμήματα της εργατικής τάξης. Τμήματα της κοινωνικής σοσιαλδημοκρατίας, κομμάτια της εργατικής αριστοκρατίας που χτυπιέται, εξακολουθούν να διαπραγματεύονται τη θέση τους και τα υπολείμματα απ’ τα προνόμιά τους ή ακόμα και την εργασιακή εφεδρεία ή τη σειρά στη λίστα για την εφεδρεία. Αυτό συμβαίνει για παράδειγμα στον ΟΤΕ, όπου δέχτηκαν τη μείωση των ήδη μειωμένων μισθών, στη ΔΕΗ, στον ΟΣΕ, στα διάφορα υπουργεία και αλλού. Με την έλευση των τοποτηρητών του 4ου Ράιχ στην Ελλάδα, ακόμα και αυτά τα υπολείμματα ψευδαισθήσεων και αυταπατών, θα εξαλειφθούν. Για το λόγο αυτό και παίρνοντας υπόψη την παραπέρα επιδείνωση της συνολικής κατάστασης της εργατικής τάξης που θα επέλθει, με τη σωρευτική πλέον επίδραση των αντεργατικών μέτρων της κυβέρνησης, η ταχτική του ενιαίου εργατικού μετώπου εξακολουθεί να έχει πλήρη ισχύ.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Ενιαίο μέτωπο σημαίνει ότι είμαστε έτοιμοι να αγωνιστούμε ενάντια στους καπιταλιστές και τον καπιταλισμό από κοινού με όλους τους εργάτες (σοσιαλδημοκράτες, συντηρητικούς, αναρχοσυνδικαλιστές, κ.λπ.) στον καθημερινό αγώνα για το ψωμί, ενάντια στις περικοπές των μισθών και την κατάργηση του οχτάωρου και των ΣΣΕ, ενάντια τις απολύσεις, την εργασιακή εφεδρεία, κ.λπ.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Ενιαίο μέτωπο επίσης για τους κομμουνιστές σημαίνει επίσης ότι ακριβώς επειδή αγωνιζόμαστε για την επανάσταση του προλεταριάτου πρέπει να συμμετέχουμε σε κάθε απεργία, να βρισκόμαστε στην πρωτοπορία της εργατικής τάξης και να παλεύουμε για κάθε επιμέρους ζήτημα. Ξέρουμε ότι την εργατική τάξη μπορούμε να την οργανώσουμε μόνο τότε, όταν αγωνιζόμαστε για τα καθημερινά της ζητήματα. … Όλοι εκείνοι που θέλουν να υπερασπιστούν τα συμφέροντα της εργατικής τάξης σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο είναι αναγκασμένοι από τις ίδιες τις ανάγκες του καθημερινού προλεταριακού αγώνα να εφαρμόσουν την τακτική του ενιαίου μετώπου. Η τακτική αυτή είναι ο μοναδικός ασφαλής δρόμος για την κατάκτηση της πλειοψηφίας της εργατικής τάξης.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"><b>Ο χαρακτήρας των εργατικών αγώνων που διεξάγεται, με τις πανελλαδικές-πανεργατικές απεργίες, είναι πολιτικός</b>, διότι στρέφεται ενάντια στην κυβέρνηση ζητώντας-διεκδικώντας, απαιτώντας απ’ αυτή να πάρει πίσω τα αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα και τους νόμους, να δώσει δουλειά στον κόσμο, να μη μειώσει τους μισθούς και τις συντάξεις ,να μην καταργήσει τις ΣΣΕ, κ.λπ. Στις τελευταίες απεργιακές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις, τέθηκε πιο έντονα το ζήτημα της συνολικής ανατροπής αυτής της πολιτικής, η οποία ανατροπή ταυτίζεται απόλυτα με την ανατροπή της κυβέρνησης που την εφαρμόζει. Δεν μπαίνει λοιπόν ζήτημα πολιτικοποίησης των αγώνων, αλλά σε ποια κατεύθυνση, τι είδους πολιτικοποίηση θα είναι. Θα περιοριστεί στα όρια της αστικής πολιτικής, θέτοντας ίσως όλα τα αιτήματα μέχρι και την ανατροπή της κυβέρνησης ή θα θέσει όλα τα αιτήματα, την ανατροπή της κυβέρνησης <b>και το ζήτημα της εξουσίας, της εργατικής εξουσίας, και θα μετατραπεί σε προλεταριακή πολιτική;</b></span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Σε αυτό το ερώτημα πρέπει να απαντήσουν πρωτίστως οι κομμουνιστές και όλοι οι επαναστάτες οι οποίοι βέβαια δεν προσμένουν, όπως κάνουν κάποιοι, με ένα «ντου» να γκρεμίσουν το αστικό οικοδόμημα και το πολιτικό εποικοδόμημα. Αλλά δεν παραπέμπουν κιόλας στο αόριστο μέλλον το καθήκον της επανάστασης και της εργατικής εξουσίας.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Ο περιορισμός της πάλης της εργατικής τάξης στα όρια ενός «αγωνιστικού μετώπου για την ανατροπή της επίθεσης» στο όνομα της ανωριμότητας του υποκειμενικού παράγοντα, αποτελεί εκείνη την πλευρά της πολιτικοποίησης των αγώνων, η οποία περιορίζετε στα όρια της αστικής πολιτικής. Η λογική των σταδίων, σήμερα, στην ταξική πάλη, η λογική που λέει ότι πρώτα θα ωριμάσει ο πολιτικός υποκειμενικός παράγοντας και κατόπιν θα βάλουμε πιο προωθημένα αιτήματα και στόχους, αποσυνδέει την ωρίμανση του πολιτικού υποκειμενικού παράγοντα απ’ τις αντικειμενικές συνθήκες οι οποίες είναι, κατά κοινή ομολογία, ώριμες, την αποσυνδέει απ’ το στόχο που είναι η εργατική εξουσία. Οι απόψεις αυτές οδηγούν και παραπέμπουν με τη σειρά τους το στόχο της ανατροπής του καπιταλισμού σε ένα αόριστο μέλλον, του τύπου της λαϊκής εξουσίας και οικονομίας, η οποία, για τις δυνάμεις που την επαγγέλλονται, δεν είναι στην ημερήσια διάταξη.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Η υιοθέτηση απόψεων του Κάουτσκι, από κάποιους συναγωνιστές, περί ενός μετα-ιμπεριαλιστικού σταδίου του καπιταλισμού, του ολοκληρωτικού καπιταλισμού, οδηγεί σε ακροβασίες περί επαναστατικής κατάστασης υπερδεκαετούς διάρκειας ( τόσο άραγε μας βολεύει για να ετοιμαστούμε;), και μάλιστα «όχι κλασική» επαναστατική κατάσταση. Για να διαχωριστούν απ’ την κλασική επαναστατική κατάσταση σε συνθήκες ιμπεριαλισμού και να την ταιριάξουν με το δικό τους εφεύρημα για νέο στάδιό του, οδηγούν σε διαρκείς αναβολές το καθήκον της επανάστασης μιας και μετά τον ιμπεριαλισμό, το επόμενο βήμα γι’ αυτούς, δεν είναι η προλεταριακή επανάσταση και ο σοσιαλισμός-κομμουνισμός αλλά πολλά ακόμα στάδια του καπιταλισμού ο οποίος, πάλι κατ’ αυτούς, είναι εφτάψυχος και βάλε!</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Αυτές οι ακροβασίες οδηγούν στελέχη του χώρου να φτάνουν στο συμπέρασμα ότι περίπου κάθε 10 χρόνια ο καπιταλισμός θα αλλάζει στάδιο, λέγοντας ότι: «στο στάδιο που θα έχει φτάσει ο καπιταλισμός (σ.σ. μετά από 10-20 χρόνια που θα χρειαστούν για το ξεπέρασμα της κρίσης) οι κρίσεις θα είναι πιο συχνές και όλο και πιο βαθιές».</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Συμπερασματικά λοιπόν, οδηγούμαστε στο προφανές συμπέρασμα της παραπάνω γραμμής η οποία μας λέει τα εξής: έχουμε καιρό μπροστά μας, μιας και ο καπιταλισμός θα βρίσκεται σε διαρκή κρίση και θα ακολουθείται από μια επίσης διαρκή, «όχι κλασική», επαναστατική κατάσταση και εμείς θα φροντίζουμε παράλληλα για την ωρίμανση του υποκειμενικού παράγοντα. Έως τότε θα παλεύουμε «για την απόκρουση της επίθεσης των καπιταλιστών».</span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Αυτή η γραμμή, η οποία μάλιστα συνδυάζεται με τη διασπαστική πολιτική του αποχωρισμού απ’ τη ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, είναι καταστροφική για το κίνημα, είναι γραμμή ήττας. Αυτή η γραμμή ξεχνάει ακριβώς την αιτία της ήττας του κινήματος που είναι η περιοριστική, στα όρια της αστικής πολιτικής, πάλη για «απόκρουση της επίθεσης των καπιταλιστών», πάλη η οποία δεν αμφισβητεί την ιδιοκτησία και την εξουσία τους εδώ και τώρα αλλά την παραπέμπει σε ένα μακρινό και απροσδιόριστο μέλλον. Ξεχνούν ότι «όποιος παλεύει για το σοσιαλισμό, <b>παλεύει για το σοσιαλισμό τώρα!</b>».</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Ο πολιτικός υποκειμενικός παράγοντας, πρωτίστως οι κομμουνιστές, εντοπίζοντας το άμεσο καθήκον, που είναι το σπάσιμο του αδύνατου κρίκου και παίρνοντας υπόψη την επαναστατική κατάσταση που δημιουργήθηκε ήδη στην Ελλάδα αντικειμενικά, πρέπει να φροντίσουν να δημιουργηθούν οι συνθήκες έναρξης-ξεσπάσματος και νίκης της επανάστασης. Αυτό αφορά όλους τους συντελεστές του υποκειμενικού παράγοντα οι οποίοι είναι, όλες της οργανώσεις της τάξης, δηλαδή το επαναστατικό της κόμμα ή οι πολιτικές της οργανώσεις, τα συνδικάτα, οι εργοστασιακές επιτροπές, κ.λπ.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Στο ρόλο της κάθε οργάνωσης της εργατικής τάξης υπάρχει σχετική αυτοτέλεια-αυτονομία, όλες όμως κινούνται, πρέπει να κινούνται, στο πλαίσιο της ενιαίας ταξικής πάλης, οικονομικής-πολιτικής-ιδεολογικής, που σαν κοινό στόχο έχει την πραγμάτωση της ιστορικής αποστολής της εργατικής τάξης, αποστολή που ορίζεται απ’ τη θέση της στην παραγωγή, και η οποία είναι να ανατρέψει τον καπιταλισμό και να εγκαθιδρύσει την εργατική εξουσία, τη μοναδική πόρτα που οδηγεί στο σοσιαλισμό-κομμουνισμό.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Η συμφωνία για το κούρεμα του χρέους και κυρίως το κούρεμα των ομολόγων των ασφαλιστικών ταμείων που ενδιαφέρει άμεσα την εργατική τάξη, θα σημάνει τη χρεοκοπία των ασφαλιστικών ταμείων με το ρήμαγμα της περιουσίας τους και με την κάθετη πτώση των εσόδων τους που προέρχεται απ την αύξηση της ανεργίας και της εισφοροδιαφυγής-εισφοροκλοπής. Η ελεγχόμενη χρεοκοπία, που συμφωνήθηκε- επετεύχθη στη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλες με την παρουσία του ΔΝΤ, θα συνοδευτεί από την ακόμα μεγαλύτερη μείωση των μισθών, την αύξηση στα χρόνια για σύνταξη, τη μείωση των συντάξεων, τη συμπίεση των παρεχόμενων υπηρεσιών υγείας, τη συρρίκνωση της δημόσιας δωρεάν παιδείας κλπ.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Η νέα δανειακή σύμβαση θα συνοδεύεται από ένα νέο αντεργατικό-αντιλαϊκό μνημόνιο, που θα περιλαμβάνει τις παραπάνω κατευθύνσεις. Όποιος υποστηρίζει το αντίθετο είναι όργανο της κυβέρνησης και των τοκογλύφων. </span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Η κυβέρνηση συνεργασίας ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, ΛΑΟΣ που προέκυψε, έγινε για να υπογράψει τη νέα δανειακή σύμβαση με την οποία θα υποστεί νέα δεινά ο λαός, θα περιοριστεί η εθνική του κυριαρχία, θα καταβαραθρωθούν τα εργατικά και λαϊκά δικαιώματα. Η κυβέρνηση αυτή επίσης θα καταρτίσει και θα ψηφίσει νέο αντιλαϊκό προϋπολογισμό.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Η εργατική τάξη, ο εργαζόμενος και εκμεταλλευόμενος λαός, τίποτα το καλό δεν έχουν να περιμένουν απ αυτή την κυβέρνηση η οποία, εκτός των άλλων, δεν έχει ψηφιστεί από κανένα ψηφοφόρο, αποτελεί κοινοβουλευτική χούντα.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα έχουν συμφέρον να παλέψουν για να πέσει με αγώνες αυτή η άνομη κυβέρνηση. Να παλέψουν με όλα τα μέσα για να μην υπογραφτεί η καταδίκη τους στην φτώχεια, την ανεργία, την εξαθλίωση. </span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Οι επόμενοι αγώνες σίγουρα θα έχουν στην ατζέντα το ζήτημα της νέας δανειακής σύμβασης. Μέσα σ αυτή εντάσσεται και το θέμα της ανεξαρτησίας της χώρας, πράγμα που δεν αφήνει αδιάφορη την εργατική τάξη. Η εκχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας απ’ την άρχουσα αστική τάξη γίνεται για να σώσει το τομάρι της και να διαιωνίσει την κυριαρχία της έστω και κουτσουρεμένη. Η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων γίνεται σε βάρος του λαού και της χώρας και παίρνει τη μορφή της άμεσης φυσικής παρουσίας και εποπτείας στην Ελλάδα, απ’ τους πιστωτές-τοκογλύφους. Το βάθεμα της οικονομικής και πολιτικής εξάρτησης δεν γίνεται με τη βία, με επέμβαση ή πόλεμο, αλλά αποτελεί επιλογή της αστικής τάξης για να σώσει το τομάρι της, για να βγει απ’ την κρίση και να αποφύγει τα χειρότερα που είναι η αμφισβήτηση και η ανατροπή της εξουσίας της. Η πάλη για εθνική ανεξαρτησία συνδέεται άρρηκτα, ταυτίζεται απόλυτα, με την πάλη για ανατροπή της τάξης που μας οδήγησε στην απώλεια της.</span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Η κατάχτηση της εθνικής ανεξαρτησίας είναι αναπόσπαστα δεμένη με το τσάκισμα της αστικής εξουσίας και των προδοτικών της κυβερνήσεων και την εγκαθίδρυση της εργατικής εξουσίας. Η εργατική τάξη έχει κάθε λόγο να κατηγορεί για προδοσία τα κόμματα που θα ψηφίσουν ή θα στηρίξουν, τις συμφωνίες με την Τρόικα.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Σε αυτή την κατεύθυνση πρέπει να δούμε την οργάνωση των αγώνων την επόμενη περίοδο μιας και ξέρουμε ότι η αντιλαϊκή πολιτική θα συνεχιστεί, η επίθεση θα κλιμακωθεί και τα συσσωρευμένα προβλήματα μπορούν να οδηγήσουν σε εξέγερση την εργατική τάξη και συνολικά την κοινωνία η οποία ήδη είναι έτοιμη να εκραγεί, πράγμα που φάνηκε με τις λαϊκές αντιδράσεις και την αμφισβήτηση συνολικά του αστικού πολιτικού συστήματος, στις παρελάσεις για την 28η Οκτωβρίου.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Πρέπει επίσης να πάρουμε υπόψη ότι το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα τρέμει τη λαϊκή οργή και αγανάκτηση, πράγμα που φάνηκε απ τις δηλώσεις των κομμάτων και του Προέδρου της Δημοκρατίας για τη ματαίωση της παρέλασης αλλά και τη λύσσα με την οποία πάλεψαν για την ακύρωση του δημοψηφίσματος που θα έθετε σε αμφισβήτηση τα ιερά και όσια του αστισμού. Καθώς επίσης και τον πανικό που επικρατεί στα ευρωπαϊκά ιμπεριαλιστικά επιτελεία σχετικά με την όξυνση της καπιταλιστικής κρίσης και της κρίσης χρέους και αυτό φαίνεται απ τη βοήθεια που αναζητούν εναγωνίως από άλλους ιμπεριαλιστές(Κίνα κλπ).</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Η κλιμάκωση της πάλης μπορεί να γίνει, πρέπει να γίνει, <b>με την άμεση προετοιμασία για γενική πολιτική απεργία διαρκείας</b> στην οποία να τεθεί το ζήτημα της άμεσης ικανοποίησης των εργατικών και λαϊκών διεκδικήσεων, η μη υπογραφή των νέων δεσμών με την Τρόικα και η διαγραφή του δημόσιου χρέους-εκτός αυτού προς τα ασφαλιστικά ταμεία- ως όρος και προϋπόθεση για την ικανοποίηση των διεκδικήσεων, η άμεση ανατροπή-παραίτηση-αντικατάσταση της κυβέρνησης με όρους κινήματος.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Στην πάλη αυτή μπορούμε να αξιοποιήσουμε και την άμεση παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα με θεσμικό τρόπο( πχ δημοψήφισμα για ναι ή όχι στη σύμβαση ή στο ευρώ), στο βαθμό που ο τρόπος αυτός προωθεί τους συνολικούς στόχους του κινήματος και δεν αναστέλλει τη μαζική του δράση.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Η απάντηση στο ερώτημα «τι θα ακολουθήσει την πτώση της κυβέρνησης;» πρέπει να είναι: μια κυβέρνηση που θα ικανοποιήσει τα εργατικά και λαϊκά αιτήματα, θα καταργήσει τους αντεργατικούς και αντιλαϊκούς νόμους, θα απαγκιστρώσει τη χώρα από τα δεσμά της εξάρτησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ, θα εγκαινιάσει την εργατική εξουσία. Με άλλα λόγια μια εργατική κυβέρνηση, η οποία θα αποτελεί την κυβέρνηση των εργατών, των φτωχών αγροτών, του εργαζόμενου και εκμεταλλευόμενου λαού.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Η εργατική κυβέρνηση θα αποτελέσει την έναρξη της επανάστασης και κάτω από προϋποθέσεις, μπορεί να οδηγηθεί-να οδηγήσει, στη δικτατορία του προλεταριάτου, να αποτελέσει το δρόμο για την εργατική εξουσία. Μέσα σ αυτή την πάλη, στην πάλη για την εξουσία, θα ωριμάζει ο υποκειμενικός παράγοντας, θα γίνονται βήματα στην κατεύθυνση εξασφάλισης καλύτερων προϋποθέσεων για την νίκη της επανάστασης στην πρώτη της πράξη, θα αναζωογονηθούν τα συνδικάτα, θα αλλάξουν οι συσχετισμοί δύναμης υπέρ των δυνάμεων της επανάστασης.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Με τον παραπάνω τρόπο διατάσσονται όλες οι δυνάμεις της τάξης παίρνοντας θέση μάχης, για την ανατροπή της επίθεσης των καπιταλιστών, την ανατροπή της κυβέρνησης και της αστικής εξουσίας.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span></span><br />
<div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;"> </span><span style="font-family: arial,helvetica,sans-serif;">Το εργαλείο για την υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου είναι το ενιαίο εργατικό μέτωπο, το πολιτικό μέτωπο όλων των δυνάμεων που έχουν αναφορά στην εργατική τάξη.</span></span></div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-68247691135130808152012-01-29T07:15:00.000-08:002012-01-29T07:15:55.003-08:00Γυρίσαμε στη δουλειά με το κεφάλι ψηλά!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: x-small;"><span><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong><i>αναδημοσίευση από την εφημερίδα <a href="http://anasyntaxi.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=779:gyrisame-sth-douleia-me-kefali-pshla&catid=120:fyllo-48&Itemid=33">Εργατική Πολιτική</a></i> </strong></span></span></span></div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Γυρίσαμε στη δουλειά με ψηλά το κεφάλι</strong></span></span></div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;">Συνέντευξη με τον Παναγιώτη Κεφαλληνό, γραμματέα του Δ.Σ. της Ένωσης Τεχνικών του Δήμου Αθηναίων και μέλος της Πρωτοβουλίας για μια Ανεξάρτητη Ταξική Εργατική Κίνηση.</span></span></div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Εργατική Πολιτική: Σαν ΠΟΕ – ΟΤΑ δώσατε μια σκληρή και πολυήμερη απεργιακή μάχη. Ποιος ήταν ο βασικός στόχος του αγώνα σας; </strong></span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Π. Κεφαλληνός</strong>: Κεντρικό αίτημα των κινητοποιήσεων ήταν η απόσυρση του πολυνομοσχεδίου. Με το πολυνομοσχέδιο για πρώτη φορά γίνονται απολύσεις στο Δημόσιο μέσω της εργασιακής εφεδρείας και αυτό είναι ζήτημα που αφορά ευρύτερα κομμάτια της εργατικής τάξης, όπως τους εργαζόμενους στις πρώην ΔΕΚΟ. Επίσης, γίνονται μειώσεις μισθών, καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας κι επιπλέον αποδομείται κάθε μορφή ενιαίου μισθολογίου στο Δημόσιο. </span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Ε.Π.</strong>: Η κυβερνητική προπαγάνδα μίλαγε για ενιαίο μισθολόγιο και ενιαιοποίηση των μισθών.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Π.Κ.</strong>: Με αυτό το πολυνομοσχέδιο δεν θα υπάρχει ενιαιοποίηση των μισθών, αλλά μεγαλύτερη διαφοροποίηση. Οι μοναδικές σταθερές θα είναι ο εισαγωγικός και ο καταληκτικός μισθός. Από εκεί και πέρα, υπάρχει ποσόστωση για να περάσει κάποιος από τον έναν βαθμό στον άλλο, δηλαδή δεν θα μπορούν να εξελίσσονται όλοι. Με βάση τις ποσοστώσεις, αν σήμερα μπαίνουν σε μια υπηρεσία 100 υπάλληλοι, από αυτούς μόνο οι 15 θα φτάσουν στον ανώτερο βαθμό. Επιπλέον, για να ανέβει ο εργαζόμενος μισθολογικό κλιμάκιο θα πρέπει να αξιολογηθεί, να έχει πετύχει τους στόχους που θα του τεθούν. Αυτό θα έχει σαν αποτέλεσμα να έχουμε διαφορετικό μισθό για κάθε εργαζόμενο και να αποδομείται κάθε ενιαιότητα. Θα δημιουργηθεί ανταγωνισμός μεταξύ συναδέλφων και θα έχουμε φαινόμενα ανθρωποφαγίας, ενώ αποδομούνται τα συνδικάτα. Όπου κατανοήθηκε από τους εργαζόμενους τι πρόκειται να συμβεί με το πολυνομοσχέδιο, ήταν λογικό να υπάρχει συμμετοχή στην απεργία και τις κινητοποιήσεις.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Ε.Π.: Αντιμετωπίσατε πίεση κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεών σας από άλλες κοινωνικές ομάδες;</strong></span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Π.Κ.</strong>: Ήταν από τις λίγες φορές που δεν λειτούργησε καθόλου ο λεγόμενος «κοινωνικός αυτοματισμός». Ακόμα και οι όποιες μεμονωμένες διαμαρτυρίες ήταν απειροελάχιστες.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Ε.Π.</strong>: Ποια ήταν η συμμετοχή των εργαζομένων στις κινητοποιήσεις και τι συμπεράσματα βγαίνουν από αυτή; </span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Π.Κ.</strong>: Στον αγώνα αυτό, κυριάρχησε η μορφή της κατάληψης, μορφή που απλώθηκε σε όλη την Ελλάδα μετά τις 3 Οκτώβρη. Η απεργία διαρκείας έχει όρια, πιο σωστό είναι να μιλάμε για κινητοποιήσεις διαρκείας με πολύμορφες δράσεις που μπορούν να είναι αποτελεσματικές αν πραγματοποιούνται στη βάση ενός σχεδιασμού. Από κάποιες δυνάμεις λοιδορήθηκε η μορφή της κατάληψης γιατί δεν χάνονταν τα μεροκάματα. Όμως, δεν μπορούμε να απεμπολούμε καμία μορφή κινητοποίησης αρκεί να είναι αποτελεσματική και πρέπει να επιδιώκουμε να μην ματώνει ο κόσμος όταν αγωνίζεται π.χ. πρέπει να απαιτούμε να καταβάλλονται από την εργοδοσία τα μεροκάματα της απεργίας.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;">Στις καταλήψεις υπήρχε μεγάλη συμμετοχή, τόσο στις χωματερές και τα γκαράζ όπου έπρεπε να έχουμε κατάληψη όλη τη μέρα με βάρδιες για να φυλαχτούν τα μηχανήματα, αλλά και στις καταλήψεις των υπόλοιπων κτιρίων και υπηρεσιών που διαρκούσαν μέχρι τις 5. Η δικιά μου εμπειρία είναι ότι το 80 με 90% των εργαζομένων συμμετείχε στην κατάληψη των κτιρίων. Η κατάληψη βοήθησε στο να απελευθερωθεί κόσμος και να ανοιχτούν συζητήσεις πάνω σε όλα τα ζητήματα, κάτι που δεν μπορεί να γίνει σε μία συνέλευση και πολύ περισσότερο κατά το 8ωρο της δουλειάς. </span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;">Θεωρώ σημαντική τη μορφή της κατάληψης γιατί μπλοκάρει τις λειτουργίες του κράτους και διαμορφώνει μια κατάσταση διαρκούς συνέλευσης των εργαζομένων. Στις καταλήψεις δημαρχείων και χώρων εργασίας, οι ίδιοι οι εργαζόμενοι έκριναν και αποφάσιζαν για το τι θα πρέπει να λειτουργήσει και τι όχι. Η μορφή αυτή των αγώνων συνέβαλε και στη συμμετοχή του κόσμου στις πανεργατικές απεργίες και τις συγκεντρώσεις. Στη διαδήλωση της 19ης Οκτώβρη με τα μπλοκ της ΠΟΕ-ΟΤΑ διαδήλωσαν πάνω από 15.000 εργαζόμενοι.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;">Έχουμε υποχρέωση την εμπειρία αυτών των κινητοποιήσεων να την αναδείξουμε και να τη συζητήσουμε τώρα που είναι ακόμα πρόσφατα τα γεγονότα.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Ε.Π.</strong>: Τι προοπτική μπορούσε να έχει αυτός ο αγώνας; Ποιες προσπάθειες έγιναν για ένα ευρύτερο ενιαίο αγωνιστικό μέτωπο;</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Π.Κ.</strong>: Στην ουσία, ένας κλάδος μπήκε μπροστά να δώσει τη μάχη για το σύνολο της εργατικής τάξης. Η μάχη αυτή αποκτούσε πολιτικά χαρακτηριστικά. Για να εμποδιστεί η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου θα έπρεπε να πέσει η κυβέρνηση. Δεν ζητάγαμε εξαίρεση για τον κλάδο, αλλά συνολική απόσυρση του πολυνομοσχεδίου κι έτσι ακόμα και αν η ΠΟΕ – ΟΤΑ δεν τη χαρακτήριζε έτσι, ο αγώνας μας είχε τα χαρακτηριστικά πολιτικής απεργίας. Μια πολιτική απεργία όμως αφορά την τάξη και τις οργανώσεις της. Τα όρια ενός κλάδου είναι συγκεκριμένα και δεν μπορεί από μόνος του να σηκώσει αυτό το βάρος. Μπορεί να είναι προπομπός ή πρωταγωνιστής. Συγκεκριμένα είναι και τα όρια του συνδικαλιστικού κινήματος με την αντίληψη που έχει η πλειοψηφία του. Το λέω αυτό και σε σχέση με την ΠΑΣΚΕ – ΟΤΑ που έχει φύγει από το ΠΑΣΟΚ και έχει κόψει τους δεσμούς της με την υπόλοιπη ΠΑΣΚΕ. Γίνανε προσπάθειες συντονισμού με άλλες Ομοσπονδίες, αλλά δεν βγήκε τίποτα.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Ε.Π.</strong>: Πως έκλεισε η απεργία; Υπήρξαν διαφορετικές προτάσεις στην απόφαση για αναστολή της απεργίας; Τι παρακαταθήκες αφήνει αυτός ο αγώνας;</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Π.Κ.</strong>: Στις 20 Οκτώβρη πάρθηκε απόφαση για νέα 24ωρη απεργία στις 21/10 και πραγματοποίηση γενικών συνελεύσεων για να συζητηθεί το θέμα της κλιμάκωσης. Όπως φάνηκε από τις συνελεύσεις, αλλά και από τη σύσκεψη των Δ.Σ. των σωματείων που έγινε την ίδια μέρα, ο κλάδος μοιράστηκε. Υπήρχε ένα μέρος των σωματείων που ήρθε στη σύσκεψη και ήταν υπέρ της συνέχισης των κινητοποιήσεων, ένα μικρότερο τμήμα που ήθελε να σταματήσουμε και ένα κομμάτι που ήθελε συνέχιση με άλλες μορφές και σε συντονισμό με άλλους κλάδους.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;">Μπορεί να μη νικήσαμε, πιστεύω όμως ότι είναι σημαντικό ότι ο κόσμος δεν γύρισε στη δουλειά με σκυμμένο το κεφάλι. Από την άλλη κατανοεί βέβαια και τη δύναμη που έχει το κράτος. Θεωρώ επίσης, πολύ σημαντικό ότι έληξε η επιστράτευση τόσο γρήγορα. Είχαμε στο παρελθόν περιπτώσεις όπου παραμέναμε σε καθεστώς επιστράτευσης επί μήνες και σε μία περίπτωση επί ενάμιση χρόνο. Η εξέλιξη αυτή ήταν συμβιβασμός και από τη μεριά της κυβέρνησης και δείχνει το φόβο που δημιούργησε στο αστικό κράτος η διάρκεια της κινητοποίησης. Η Ομοσπονδία είχε ζητήσει για να λήξει η απεργία να αρθεί η επιστράτευση, να φύγουν τα ΜΑΤ από τη χωματερή και να σταματήσει το μάζεμα των σκουπιδιών από τους ιδιώτες.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Ε.Π.</strong>: Τι παρακαταθήκες αφήνει αυτός ο αγώνας;</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Π.Κ.</strong>: Νομιμοποιήθηκε στη συνείδηση των εργαζομένων το ότι μπορούν να καταλύουν, να εμποδίζουν, να μπλοκάρουν τη λειτουργία του κράτους και αυτό είναι όπλο στα χέρια τους. Αυτό δημιούργησε τριγμούς στο κυβερνητικό στρατόπεδο. Θεωρώ ότι αυτή η εμπειρία θα οδηγήσει σε επανάληψη αγώνων με αυτήν τη μορφή, καθώς μπορεί να είναι αποτελεσματική και απαιτεί καθημερινή συμμετοχή των εργαζόμενων. Οι πολιτικές εξελίξεις εν μέρει καθορίστηκαν και από αυτόν τον αγώνα.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Ε.Π.</strong>: Τι εκτίμηση κάνεις για τη φάση στην οποία μπαίνουμε. Πως πρέπει να σταθεί το εργατικό κίνημα απέναντι στη νέα κυβέρνηση;</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Π.Κ.</strong>: Νομίζω ότι γίνεται κατανοητό από πλατιά κομμάτια εργαζομένων το γιατί η αστική τάξη επέλεξε αυτήν τη λύση. Η προηγούμενη κυβέρνηση ταρακουνήθηκε και από τη λαϊκή αντίδραση στις 28 Οκτωβρίου, αλλά και από τις καταλήψεις του προηγούμενου διαστήματος. </span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;">Μπαίνουμε στην περίοδο εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου προγράμματος και σε περίοδο βαρύ χειμώνα και κυριολεκτικά, αλλά και πολιτικά για την εργατική τάξη. Η αστική τάξη φοβάται ότι θα υπάρξει ανασυγκρότηση του κινήματος της εργατικής τάξης και γι’ αυτό επέλεξε αυτήν τη λύση. Πιστεύω ότι για ένα διάστημα οι εργαζόμενοι θα «καθίσουν», κάτω από το βάρος της τεράστιας προπαγάνδας που θα συνοδεύσει το σχηματισμό της νέας κυβέρνησης.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;">Πρέπει να αξιοποιηθεί η αγωνιστική εμπειρία του τελευταίου διαστήματος και να ξεκαθαριστούν και οι πολιτικοί στόχοι, ώστε να υπάρξει πολιτική απεργία για την πτώση της νέας «τρικολόρ» κυβέρνησης. Εκτός από το «¨Όχι» στην κυβέρνηση πρέπει να περιγράφονται και μια σειρά αιτήματα και στόχοι του κινήματος, να διατυπωθεί ένα μεταβατικό πρόγραμμα που να γίνεται κατανοητό από τους εργαζόμενους ότι αφορά τις ζωές μας. Αν δεν το κάνουμε αυτό αυτήν την περίοδο, θα είμαστε πίσω από τις εξελίξεις.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;">Αυτό που φάνηκε από τις συζητήσεις που γίνονταν κατά τη διάρκεια των κινητοποιήσεων, είναι πως το ερώτημα που έμπαινε από τους εργαζόμενους ήταν: Πέφτει η κυβέρνηση και μετά τι; Ο κόσμος είναι εγκλωβισμένος στην κοινοβουλευτική λογική, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να αποδομεί το κράτος μπλοκάροντας τις λειτουργίες του. Έβαζε το θέμα ποιος θα έρθει μετά τον Παπανδρέου κι εννοούσε ποιος θα νικήσει στις εκλογές.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;">Τέλος, κορυφαίο για μένα ζήτημα είναι η ανεργία και η οργάνωση της πάλης των ανέργων για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους. Αν δεν αντιμετωπίσουμε το θέμα τώρα θα μας πάρει φαλάγγι. Στο Δημόσιο πρέπει να οργανώσουμε την αντίδρασή μας στις απολύσεις, καθώς με τις συγχωνεύσεις οργανισμών και τις καταργήσεις θέσεων οι απολύσεις θα είναι πολύ περισσότερες από 30.000 που λένε μέχρι τώρα.</span></span></div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Απάντηση στη δολοφονία του Δημήτρη Κοτσαρίδη</strong></span></span></div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><br />
</div><div align="JUSTIFY" style="margin-bottom: 0in;"><span style="font-size: small;"><span style="font-family: Arial,sans-serif;"><strong>Π.Κ.</strong>: Θεωρώ εγκληματική τη στάση του οργανωμένου συνδικαλιστικού κινήματος και των ταξικών δυνάμεων που δρουν στο εσωτερικό του, απέναντι στη δολοφονία του συναδέλφου Κοτσαρίδη. Είχαμε έναν νεκρό ως συνδικαλιστικό κίνημα και δεν καταφέραμε να τιμήσουμε τη μνήμη του με μια μεγάλη διαδήλωση καταδίκης του αυταρχισμού και των ορδών – κρατικών και παρακρατικών – του Παπουτσή. Όσο και να χρεώνουμε στο ΠΑΜΕ ότι δεν σήκωσε το θέμα, ούτε οι υπόλοιποι καταφέραμε να κάνουμε τίποτα μέχρι σήμερα. Το ζήτημα παραμένει ανοιχτό. Έστω και τώρα να κάνουμε μια εκδήλωση και να μην περάσει το θέμα έτσι. Δεν μπορεί να έχει νεκρό η εργατική τάξη από την κρατική βία και να μην γίνεται τίποτα.</span></span></div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-18898150081329116502011-09-24T04:01:00.000-07:002011-09-24T04:05:05.483-07:00Ώρα μάχης - Διαγραφή του χρέους - Εργατική Κυβέρνηση<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b><br />
</b></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b>Ώρα μάχης - Διαγραφή του χρέους - Κάτω το μνημόνιο - Κάτω η κυβέρνηση Παπανδρέου</b></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b>Στο προσκήνιο η προοπτική της εργατικής κυβέρνησης, της εξουσίας της εργατικής τάξης</b></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b>Να κλείσουμε το δρόμο στους ελιγμούς της αστικής τάξης και των κομμάτων της</b></span></div><div class="MsoNormal"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Η κοινωνική οργή που εκδηλώθηκε όλη την προηγούμενη χρονιά στα πανεργατικά συλλαλητήρια, βρήκε πλέον μόνιμη θέση στην πλατεία Συντάγματος και στις κεντρικές πλατείες όλων σχεδόν των πόλεων της χώρας. Από το μέγεθος των συγκεντρώσεων, γίνεται εύκολα αντιληπτό ότι οι πλατείες γεμίζουν από κόσμο που στις τελευταίες εκλογές στήριξε κάποιο από τα δύο κόμματα εξουσίας και ιδιαίτερα από κόσμο που ψήφισε ΠΑΣΟΚ. Τα γεγονότα αυτά δείχνουν ότι ο χρόνος της παρούσας κυβέρνησης είναι πλέον περιορισμένος.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Περιορισμένες είναι όμως και οι επιλογές της αστικής τάξης. Επιδίωξή της είναι να αποφύγει τη χρεοκοπία – εξέλιξη που θα συνιστούσε πλήγμα στα συμφέροντά της - αλλά και να ενισχύσει τη θέση της στον – οξυμένο λόγω κρίσης - διεθνή κεφαλαιοκρατικό ανταγωνισμό. Σήμερα κινείται αποφασιστικά στη γραμμή του μνημονίου, επιδιώκοντας να διευρύνει τις κατακτήσεις του τελευταίου έτους και να παγιώσει το συσχετισμό σε βάρος της εργατικής τάξης και του κινήματός της. Ο δρόμος αυτός αποδίδει άμεσα και μακροπρόθεσμα οφέλη στους κεφαλαιοκράτες, όμως αποσαθρώνει το κομματικό σύστημα, διογκώνει επικίνδυνα τη δυσαρέσκεια της εργατικής τάξης και των μεσαίων στρωμάτων, εγκυμονεί την πιθανότητα κοινωνικών εκρήξεων και μπορεί να θέσει σε κίνδυνο την αστική εξουσία. Οι πιθανοί ελιγμοί σε αυτήν την κατεύθυνση είναι πολύ συγκεκριμένοι: κυβέρνηση συνεργασίας ή κυβέρνηση προσωπικοτήτων πάντα στη γραμμή του μνημονίου, χωρίς να αποκλείεται από τους σχεδιασμούς της αστικής τάξης και η πιθανότητα καλυμμένης ή ανοιχτής δικτατορίας, ιδιαίτερα στην περίπτωση που θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια κοινωνική εξέγερση.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Ο άλλος δρόμος, που πλασάρεται κυρίως από τη Νέα Δημοκρατία, είναι η περίφημη επαναδιαπραγμάτευση του μνημονίου, δηλαδή η χαλάρωση των ρυθμών εφαρμογής της αντεργατικής πολιτικής και η αναστήλωση κάποιων από τις διαρρηγμένες κοινωνικές συμμαχίες π.χ. με τμήματα της μικρής αστικής τάξης που σήμερα καταστρέφεται εξ’ αιτίας της συρρίκνωσης της εσωτερικής αγοράς. Μια τέτοια επιλογή απαιτεί ανάλογες εξελίξεις σε διεθνές επίπεδο. Τέτοια εξέλιξη είναι η άρνηση της νεοεκλεγείσας ιρλανδικής κυβέρνησης να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της Ε.Ε. μπαίνοντας ουσιαστικά σε μια επαναδιαπραγμάτευσης του μνημονίου που είχε συμφωνήσει η προηγούμενη κυβέρνηση. Αυτή η πολιτική δεν ευνοείται σήμερα από τη διεθνή οικονομική συγκυρία, αλλά ούτε βρίσκει στήριξη από την αστική τάξη, η οποία επιδιώκει να αποκομίσει τα μέγιστα δυνατά οφέλη από τη σημερινή πολιτική, ιδιαίτερα όσο οι αντιδράσεις δείχνουν διαχειρίσιμες.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Ωστόσο, φαίνεται ότι τα πράγματα πλησιάζουν γρήγορα σε οριακό σημείο. Οι αντοχές και οι εφεδρείες των αστικών κομμάτων εξαντλούνται. Με βάση τις δημοσκοπήσεις, το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται πλέον σε ελεύθερη πτώση χάνοντας 1 στους 2 ψηφοφόρους του μέσα σε λιγότερο από 2 χρόνια. Το πλέον ανησυχητικό όμως για την κυβέρνηση, δεν είναι η δημοσκοπική κατάρρευση του κυβερνώντος κόμματος, αλλά τα ρήγματα στο μακρύ χέρι του ΠΑΣΟΚ στο συνδικαλιστικό κίνημα, την ΠΑΣΚΕ, που εδώ και μερικά χρόνια αποτελεί το βασικό – αν όχι το μοναδικό – μηχανισμό στήριξης του ΠΑΣΟΚ. Η δήλωση της ΠΑΣΚΕ στην ΠΟΕ-ΟΤΑ ότι δεν έχει πλέον καμία σχέση με το κόμμα από το οποίο προέρχεται και η ανακοίνωση της ομοσπονδίας στην οποία ανακοίνωνε τη συμμετοχή της στη σύσκεψη του συντονισμού σωματείων, καλώντας και τα σωματεία μέλη της να συμμετέχουν, είναι ίσως το πιο σοβαρό ρήγμα στην ΠΑΣΚΕ από το 1985. Στη φθορά του ΠΑΣΟΚ αντανακλάται η ρήξη των κοινωνικών συμμαχιών της αστικής τάξης με μεσαία στρώματα, τμήματα των μισθωτών και – σε ορισμένες περιπτώσεις – και με τη συνδικαλιστική γραφειοκρατία, η οποία χάνει το έδαφος πάνω στο οποίο μπορούσε να κάνει πολιτική και να αναπαράγεται. Από τη φθορά της κυβέρνησης δεν επωφελείται η Νέα Δημοκρατία, κατά τρόπο που να συγκροτεί ένα ρεύμα με δυναμική τέτοια που να της επιτρέπει να διεκδικήσει την επάνοδο στην κυβερνητική εξουσία.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Ούτε η Αριστερά όμως ενισχύεται τόσο ώστε να μπορεί να αποτελέσει δύναμη διεκδίκησης της κυβερνητικής εξουσίας κι αυτό έχει να κάνει με την αδυναμία όλων των βασικών συνιστωσών της να διατυπώσουν μια ολοκληρωμένη πρόταση που να συνοδεύεται από μια ανάλογη τακτική. Αυτό, καθιστά την επιρροή της Αριστεράς, αλλά και τα ίδια τα κόμματά της, ευάλωτα σε κινήσεις αναδιάταξης του πολιτικού συστήματος και ιδιαίτερα στην περίπτωση που επιλεγεί από την αστική τάξη η γραμμή της «επαναδιαπραγμάτευσης». Με μια τέτοια γραμμή, η αστική τάξη θα επιδιώξει – και σε μεγάλο βαθμό θα κατορθώσει - να ενσωματώσει τμήματα της δυσαρέσκειας, αλλά και πολιτικές συλλογικότητες που αναζητούν μια «εφικτή λύση» στα πλαίσια του συστήματος. Ταυτόχρονα, θα προσπαθήσει να απομονώσει δυνάμεις που διατυπώνουν ολοκληρωμένες λύσεις για το απώτερο μέλλον, χωρίς να τις συνδέουν με πολιτική πρόταση και γραμμή για το παρόν.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Οι εξελίξεις του τελευταίου έτους, διαμόρφωσαν ευνοϊκό έδαφος για να τεθεί το ζήτημα της ταξικής εξουσίας. Το μεταβατικό πρόγραμμα που συνιστά την εργατική απάντηση στην κρίση, συνιστά μια απάντηση σε αυτό το ζήτημα. Το πρόγραμμα αυτό από μόνο του, δεν απαντά όμως στο ποιος μπορεί να το υλοποιήσει. Το ερώτημα αυτό τίθεται εκ των πραγμάτων σε όλους τους πολιτικούς σχηματισμούς που διατυπώνουν προγράμματα από τη σκοπιά των συμφερόντων της εργατικής τάξης και προκαλεί συζήτηση στο εσωτερικό τους, τριγμούς και διαφοροποιήσεις. Απάντηση στο ερώτημα δίνει η γραμμή της εργατικής κυβέρνησης, η οποία πλέον συναντά αποδοχή και από ανένταχτους αγωνιστές, αλλά και από οργανωμένες δυνάμεις. Η συμφωνία στην κατεύθυνση αυτή, στο πρόγραμμα και στην τακτική που συμπυκνώνεται στο σύνθημα της εργατικής κυβέρνησης, πρέπει άμεσα να αποκρυσταλλωθεί και σε πολιτικό μέτωπο.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Τέλος, τον πιο κρίσιμο ρόλο στις εξελίξεις θα τον παίξει η εργατική τάξη και το κίνημά της. Ο απεργιακός κύκλος που ξεκίνησε με την απεργία σε πρώην ΔΕΚΟ και τράπεζες στις 9 Ιούνη και συνεχίζεται με την πανεργατική απεργία της 15ης Ιούνη, άνοιξε κάτω από την πίεση των εξελίξεων και δεν πρέπει να επιτραπεί στη συνδικαλιστική γραφειοκρατία να τον κλείσει αμαχητί. Οι συγκεντρώσεις στις πλατείες πρέπει να συνδεθούν με τα συνδικάτα και να πιέσουν τις συνδικαλιστικές οργανώσεις για την οργάνωση ενός μαχητικού απεργιακού αγώνα διαρκείας ενάντια στην κυβέρνηση και το μνημόνιο. Η μαχητική δράση της εργατικής τάξης στην κατεύθυνση αυτή, θα επιταχύνει τις εξελίξεις, θα περιορίσει ακόμα περισσότερο το πεδίο ελιγμών των κεφαλαιοκρατών και θα ενισχύσει την προσπάθεια των συνειδητών επαναστατικών δυνάμεων να καθορίσουν τις εξελίξεις.</span></div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-56999627959529760272011-07-31T08:39:00.000-07:002011-07-31T08:39:29.734-07:00Μειώσεις μισθών 40% από τη διοίκηση των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<br />
<div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Η διοίκηση των ΕΛΠΕ ζητάει μειώσεις μισθών μέχρι 40%, με έναντι πληρώνονται οι εργάτες στα ναυπηγεία Ελευσίνας. Οι εργαζόμενοι να βγάλουν τα συμπεράσματα τους.<span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Το τελευταίο χρονικό διάστημα έχει συσσωρευτεί μια εμπειρία αγωνιστικών κινητοποιήσεων στην περιοχή του Θριασίου. Αυτή αξίζει να αναλυθεί όχι αφηρημένα αλλά για να βγάλουμε συμπεράσματα σχετικά με το ποια κατεύθυνση πρέπει να πάρει το κίνημα των εργαζομένων της περιοχής στην εποχή του μνημονίου.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Η πιο σημαντική τέτοια εμπειρία είναι αυτή των ΕΛΠΕ στα οποία η εταιρία πρότεινε νέα επιχειρησιακή σύμβαση, που προβλέπει μειώσεις της τάξης του 40% και συνδέει τις αποδοχές με την παραγωγικότητα. Επίσης προκείμενου να μειώσει το κόστος πρότεινε αλλαγές σχετικά με την επάνδρωση των νέων εγκαταστάσεων, που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων. Οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ έχουν ήδη πραγματοποιήσει μια 10ήμερη απεργία, επιχείρησαν να πραγματοποιήσουν μια δεύτερη 10 ήμερη, που όμως την δεύτερη μέρα χαρακτηρίστηκε παράνομη και καταχρηστική και ανεστάλη. Από τις 19/5 θα πραγματοποιήσουν τέσσερις 24ωρες απεργίες. Σημειωτέον ότι λόγω της παραγωγικής διαδικασίας των διυλιστηρίων μια απεργία προκειμένου να δημιουργήσει σοβαρό πρόβλημα στην παραγωγή πρέπει να διαρκεί πάνω από 7 ημέρες.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Τα ΕΛΠΕ έχουν ανακοινώσει ότι τα καθαρά τους κέρδη το 2010 έφτασαν τα 180 εκατομμύρια ευρώ. Αυτό συνέβη παρά τη μείωση της ζήτησης στα πετρελαιοειδή προϊόντα κατά 14%. Η εταιρία παραμένει κερδοφόρα ακόμα σε εποχή κρίσης, όχι όμως όσο κερδοφόρα όσο θα ήθελαν τα στελέχη της εταιρίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο δικαστήριο κατά την εκδίκαση της αγωγής που κατάθεσε η εταιρία εναντία στις απεργιακές κινητοποιήσεις της Ομοσπονδίας Πετρελαιοειδών, στελέχη της εταιρίας ανέφεραν ότι τα κέρδη είναι μικρά σε σχέση με το επενδυμένο κεφάλαιο (ποσοστό περίπου 2,5%). Η εταιρία είχε ανακοινώσει τις προθέσεις της χρόνια πριν. Θέλει να κάνει τη μεταβίβαση της διοίκησης στον όμιλο Λάτση έχοντας ξεμπλέξει από εργατικές κατακτήσεις. Σήμερα εκμεταλλεύεται την κρίση προκειμένου να χτυπήσει εργατικά δικαιώματα. Η πλειοψηφία του επιχειρησιακού Σωματείου που πρόσκειται στην ΠΑΣΚΕ αντί να προετοιμάσει και να θέσει σε θέση μάχης το Σωματείο, όλο το προηγούμενο διάστημα το καθησύχαζε λέγοντας ότι τίποτα δεν θα συμβεί και ότι η κρίση δεν θα αγγίξει τους εργαζόμενους στα ΕΛΠΕ. Παρ' όλη την λαίλαπα των αντεργατικών μέτρων έσπερνε τον εφησυχασμό και δεν συμπαραστάθηκε, δεν έδειξε έμπρακτη αλληλεγγύη σε κανένα σωματείο ή κλάδο που αγωνιζόταν. Μόνο όταν τα μέτρα έφτασαν στα ΕΛΠΕ οργάνωσαν μια απεργία που την σταμάτησαν όταν η εργοδοσία τους είπε το απίθανο επιχείρημα ότι ”δεν συζητά με απεργούς”.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Άρα ένα συμπέρασμα είναι ότι κάθε Σωματείο ανεξάρτητα εάν η εταιρία είναι κερδοφόρα ή όχι πρέπει να προετοιμαστεί και να μπει σε θέση μάχης. Η κρίση θα μας πιάσει όλους και μπορεί να απαντηθεί μόνο μέσα από την ενότητα. Το εργατικό κέντρο Ελευσίνας αρνήθηκε να πάρει μια απόφαση στήριξης της δεύτερης απεργίας των ΕΛΠΕ όταν το δικαστήριο την έκρινε παράνομη, με αποτέλεσμα το Σωματείο να κάνει πίσω και η απεργία να ανασταλεί. Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να περιμένουν από τους ενσωματωμένους κρατικοδίαιτους γραφειοκράτες να τους οργανώσουν. Ένας δρόμος υπάρχει, αυτός του γνήσιου συντονισμού Σωματείων. Η αναγκαιότητα του θα επανέρχεται διαρκώς.<span lang="EN-US"><o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Ένα άλλο συμπέρασμα είναι ότι οι εργαζόμενοι στα ΕΛΠΕ είναι περισσότερο ευάλωτοι λόγω της τακτικής των επιδομάτων, που κυριαρχούσε στον κλάδο τους αλλά και γενικότερα στον δημόσιο τομέα για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα. Οι εργαζόμενοι έχουν μικρό βασικό μισθό, ο οποίος ανεβαίνει με επιδόματα (ο αριθμός τους είναι γύρω στα 34) έτσι η σημερινή περικοπή των επιδομάτων σημαίνει συνολική μείωση των αποδοχών γύρω στο 40%. Τα ΕΛΠΕ είναι μια εταιρία σε νευραλγικό χώρο στρατηγικής σημασίας και με τα διάφορα επιδόματα η πολιτική ηγεσία προσπαθούσε να κρατά ένα κομμάτι των εργαζομένων χειραγωγημένο και εξαγορασμένο. Για να πετύχουν αυξήσεις στους βασικούς μισθούς οι εργαζόμενοι θα έπρεπε να έχουν άλλου είδους σωματεία, κίνημα, αγώνες αλλά και ενότητα με άλλους κλάδους. Αυτό δεν υπήρχε ούτε τότε αλλά ούτε και σήμερα γι αυτό και οι εργαζόμενοι είναι εύκολος στόχος.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Ένα τρίτο συμπέρασμα είναι ότι στην περίοδο της κρίσης όποιος έχει αυταπάτες για το ρόλο του κράτους και των δικαστηρίων στην ουσία σαμποτάρει την προοπτική οποιασδήποτε κατάκτησης. Ο πρόεδρος της ΠΑΣΚΕ στα ΕΛΠΕ δήλωνε πως “δε θα συμμετέχει σε παράνομες απεργίες”. Το ψέμα ότι το κράτος είναι δήθεν ουδέτερο και απλά ρυθμίζει τις σχέσεις ανάμεσα σε εργοδότες και εργαζόμενους σήμερα δεν μπορεί να σταθεί. Όταν ένας αγώνας γίνεται απειλητικός για τα σχέδια τους κρίνεται αυτόματα παράνομος. Οι εργαζόμενοι πρέπει να το πάρουν απόφαση και να οικοδομήσουν τις προϋποθέσεις προκειμένου να έρχονται σε αντιπαράθεση με τους κρατικούς μηχανισμούς και να νικούν. Απαραίτητη προϋπόθεση για αυτό είναι ο αγώνας να μην μένει στα πλαίσια του εργοστασίου αλλά να επιδιώκεται κοινή ευρύτερη πάλη.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Στη Βιβεχρώμ ένα άλλο κερδοφόρο εργοστάσιο της περιοχής η εταιρία πρότεινε στους οδηγούς να απολυθούν και με τις αποζημιώσεις να αγοράσουν τα φορτηγά και τις άδειες και να τους μετατρέψει σε εργολάβους. Έτσι οι μόνιμες θέσεις εργασίας θα μειωθούν και οι εργαζόμενοι θα διασπαστούν. Το ΔΣ του σωματείου και εκεί έλεγε ότι η κρίση δεν θα τους αγγίξει. Μετά από Γενική Συνέλευση το Σωματείο προχώρησε σε στάση εργασίας η οποία ήταν επιτυχημένη. Η διοίκηση του εργατικού κέντρου Ελευσίνας περιορίστηκε στην παρουσία της για μισή ώρα στον χώρο της στάσης. Καμία έμπρακτη αλληλεγγύη, καμία προσπάθεια να εμπλέξουν τους εργαζόμενους της περιοχής προκειμένου να δοθεί ο κοινός αγώνας.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Τα ναυπηγεία Ελευσίνας προχωράνε σε ελεγχόμενη πτώχευση προκειμένου να μην μπορούν να διεκδικήσουν τα χρωστούμενα οι προμηθευτές τους. Καθυστερούν την μισθοδοσία στους εργαζομένους, τους δίνουν έναντι 200-300 ευρώ τη φορά. Το ΔΣ του Σωματείου που ελέγχεται από την ΠΑΣΚΕ καθησυχάζει τους εργαζόμενους και τους λέει ότι μετά από παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις το υπουργείο υποσχέθηκε ότι θα προχωρήσει σε νέες παραγγελίες οπλικών συστημάτων από το Ναυπηγείο και ότι το πρόβλημα θα λυθεί. Οι εργαζόμενοι απλά πρέπει να κάνουν υπομονή. Το ίδιο έργο παιγμένο ακόμα μια φορά σε επανάληψη με τους ιδίους πρωταγωνιστές αλλά με θύματα πάντα τους εργαζόμενους. Όμως τα πράγματα σιγά σιγά αλλάζουν, πλησιάζει η ώρα που οι εργαζόμενοι θα πετάξουν τη σκουριά του ξεπουλημένου συνδικαλισμού από πάνω τους και θα πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους.</span></div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-50981810268869741552011-07-08T10:21:00.000-07:002011-07-08T10:21:41.028-07:00Η Ελλάδα κάνει μια πολιτική λιτότητας όπως η Γερμανία την εποχή του Brüning<span class="Apple-style-span" style="background-color: white; color: #333333; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"></span></span><br />
<h2 style="margin-bottom: 1em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 1em; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">του Alexander Gauland</span></h2><blockquote><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;"><i>Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Der Tagesspiegel» στις 27.06.2011</i></span></span><br />
<blockquote><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">Πρώτη μετάφραση: Εμμανουήλ Σαρίδης</span></i></span> </blockquote></blockquote><blockquote><blockquote><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><i><span class="Apple-style-span" style="font-weight: normal;">αναδημοσιεύεται από την ιστοσελίδα</span> <a href="http://www.inprecor.gr/index.php/archives/81984">INPRECOR</a></i></span></blockquote></blockquote><div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"></div><div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Τί θα λέγατε, αγαπητοί αναγνώστες αυτής της στήλης, για το ακόλουθο δραστικό πρόγραμμα λιτότητας; «Οι κοινωνικές αδικίες του εν λόγω Κανονισμού έχουν, στην πραγματικότητα, υπερβεί και τις χειρότερες προσδοκίες. Ανάπηροι και βετεράνοι πολέμου πήραν χαμηλότερες συντάξεις. Τα ποσά για την ασφάλιση ανεργίας έχουν μειωθεί κατά μέσο όρο δέκα έως δώδεκα τοις εκατό, και κατά συνέπεια μειώθηκαν αυτόματα και τα ποσά κοινωνικών παροχών της Φροντίδας Κρίσεως, δηλαδή του δικτύου ασφαλείας που προορίζεται για τους ανέργους, όταν αυτοί, μετά τη συμπλήρωση 26 εβδομάδων, σε ιδιαίτερα αρνητικές συνθήκες για την αγορά εργασίας, δεν έχουν πλέον δικαίωμα να λαμβάνουν την κύρια υποστήριξη ή αν δεν είχαν δουλέψει αρκετά, μετά από 39 εβδομάδες, δεν μπορούν να ενταχθούν στο πρόγραμμα της κύριας υποστήριξης.</span></div><div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Επειδή αυτή η μείωση των επιδοτήσεων δεν αρκούσε για να καλύψει το έλλειμμα, ο Κανονισμός προέβλεπε έναν νέο φόρο κρίσης, ο οποίος έπρεπε να καταβληθεί υπό την μορφή πρόσθετης επιβάρυνσης του φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων. Καταργήθηκε επίσης η επιστροφή του αχρεωστήτως καταβληθέντος φόρου εισοδήματος. Οι υπάλληλοι και οι εργαζόμενοι έπρεπε να δεχθούν για άλλη μια φορά περικοπές των αποδοχών τους, οι οποίες, ανάλογα με το ύψος της αμοιβής και την εκάστοτε επαγγελματική κατηγορία ανέρχονταν από 8 έως 4 τοις εκατό του προηγούμενου μισθού. Οι μειώσεις αυτές των μισθών και η κατάργηση της επιστροφής του φόρου εισοδήματος έγιναν πρωτίστως για να βοηθηθούν οι κοινότητες που είχαν να επωμισθούν την αύξηση των παροχών κοινωνικής πρόνοιας – το χαμηλότερο επίπεδο ανεργίας, στο οποίο περιερχόταν κανείς αν δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις για την παροχή βοήθειας από την Φροντίδα κρίσεως» .</span></div><div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"></div><div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ναι, φυσικά, θα πείτε, <strong>αυτά τα είπε ο Έλληνας Πρωθυπουργός Παπανδρέου στους Έλληνες και στους διεθνείς πιστωτές τους. Μέγα λάθος. Αυτά είναι η περίληψη του δευτέρου Διατάγματος για την στήριξη της Οικονομίας και των Οικονομικών της 6ης Ιουνίου 1931, όπως την γράφει ο Heinrich August Winkler στο βιβλίο του για την ιστορία της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης. </strong>Όπως ο Παπανδρέου σήμερα, έτσι και τότε ο Heinrich Brüning προσπαθούσε με μια πολιτική ύφεσης να πείσει τους πιστωτές της Γερμανίας για την καλή θέληση της χώρας και της κυβέρνησης της στο θέμα των πολεμικών αποζημιώσεων. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό. <strong>Προτού ακόμη ο Brüning πετύχει το στόχο του – «λίγότερο από 100 μέτρα από τη γραμμή του τερματισμού» – ανατράπηκε από έναν κάποιο Adolf Hitler, ο οποίος ύστερα από ένα σύντομο ιντερμέτζο, ανέλαβε τα ηνία του κράτους</strong>.</span></div><div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"></div><div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Εγω βέβαια δεν θέλω να κάνω μια σύγκριση που θα έφθανε στο να εμφανίσει στην Αθήνα τον κίνδυνο ενός Hitler. Είναι όμως αναμφισβήτητα γεγονός, ότι εμείς προφανώς δεν έχουμε διδαχθεί τίποτα από την ιστορία. <strong>Διότι όπως η αντιπληθωριστική πολιτική του Brüning δεν οδήγησε στην οικονομική ανάκαμψη, <span style="text-decoration: underline;">έτσι και το ελληνικό πρόγραμμα λιτότητας δεν πρόκειται να αποφέρει τίποτα.</span></strong> Αντί με την μείωση του χρέους και την μερική πτώχευση της χώρας να μπορέσει να πάρει η χώρα μια ανάσα, θα τεθεί σε εφαρμογή εκείνη η πολιτική λιτότητας του Brüning, η οποία είναι μόνο προς το συμφέρον των διεθνών τραπεζών και της σταθερότητας του Ευρώ. Μια πολιτική που δε δημιούργησε πουθενά νέες θέσεις εργασίας και υψηλότερα φορολογικά έσοδα.</span></div><div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"></div><div style="line-height: 1.5; margin-bottom: 1.25em; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Το ερώτημα παραμένει, γιατί δεν μαθαίνουμε τίποτα από την ιστορία και κάνουμε τα ίδια λάθη ξανά και ξανά; Η απάντηση είναι ότι αυτό συμβαίνει γιατί, στην συγκεκριμένη περίπτωση, οι τράπεζες έμαθαν να βάζουν τα συμφέροντά τους υπεράνω των συμμετεχόντων εθνών και κρατών, και να ζωγραφίζουν στον τοίχο κινδύνους, που οι ίδιες προκάλεσαν. Σπάνια η χρήση του ορισμού της έννοιας της κυριαρχίας του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου ήταν τόσο δικαιολογημένος, όσο στην περίπτωση της Ελλάδος. Το σχέδιο που υπάρχει για τη χώρα, δεν θα πάει καλά. Και το κόστος της αποτυχίας του θα είναι πολύ ακριβό – δυστυχώς όχι για τις τράπεζες, αλλά για τον ευρωπαίο φορολογούμενο.</span></div><ul style="margin-bottom: 0px; margin-left: 20px; margin-right: 20px; margin-top: 0px; padding-bottom: 1.5em; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-align: justify;"><li><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><strong>Φροντίδα Κρίσης</strong>: Πρόκειται για τον Νόμο περι ανέργων (Gesetz über die Krisenfürsorge für Arbeitslose<a href="http://www.chroniknet.de/daly_de.0.html?year=1926&month=11&day=21" style="color: #2c445e; text-decoration: none;" target="_blank">http://www.chroniknet.de/daly_de.0.html?year=1926&month=11&day=21</a>)<br />
που ψηφίσθηκε στις 21.11.1926 και ήταν συστατικό στοιχείο του προγράμματος λιτότητας που επέβαλε η τότε κυβέρνηση.</span></li>
<li><span class="Apple-style-span" style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">Ο όρος <strong>Κανονισμός</strong> (Verordnung) είναι το ίδιο με το Μνημόνιο του Γ.Α. Παπανδρέου.</span></li>
</ul>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-82585745412830468182011-07-04T07:13:00.000-07:002011-07-04T07:25:34.203-07:00Φλερτάροντας με τον θάνατο.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div><a href="http://www.exandasdocumentaries.com/gr/news/interesting-articles/241-flertarontas-me-ton-thanato">Γιώργος Αυγερόπουλος </a></div><div><br />
<div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Έχω καλύψει συγκρούσεις διαδηλωτών με την αστυνομία σε διάφορα μέρη του κόσμου εκτός της Ελλάδας, όπως στην Αργεντινή, την Ιταλία, τη Βολιβία και το Μεξικό. Ειδικά στο Μεξικό, οι αστυνομικοί όπως γνωρίζουν πολλοί, θεωρούνται άγριοι, ανεκπαίδευτοι και διεφθαρμένοι. Όμως αυτό που έζησα και κατέγραψα τόσο εγώ όσο και οι συνεργάτες μου χθες Τετάρτη 29/6 στο Σύνταγμα, ξεπερνάει σε αγριότητα κάθε όριο. Η Ελληνική αστυνομία παίρνει δίκαια και με διαφορά το <b>βραβείο βαρβαρότητας.</b> Μιας βαρβαρότητας που καμία σχέση δεν είχε με καταστολή αλλά ήταν ένα <b>συνεχές φλερτ με τον θάνατο.</b></span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Από θαύμα δεν θρηνήσαμε νεκρούς. Και ο κ. Παπουτσής θα πρέπει να ανάψει λαμπάδα στον Θεό που πιστεύει, καθώς μόνο στην καλή του τύχη θα πρέπει να αποδοθεί το γεγονός ότι δεν απολογείται σήμερα για θύματα.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Το σχέδιο εκκένωσης της πλατείας Συντάγματος τις δύο τελευταίες μέρες, ήταν ένα “γιουρούσι” όπως εύστοχα παρατήρησε ο Αϊμάν, Ισπανός δημοσιογράφος που εργάζεται για το Al Jazeera. Ένα γιουρούσι, εναντίον όλων και όποιον πάρει ο χάρος. “Μα καλά τι αστυνομία είναι αυτή που έχετε;” με ρώτησε αγανακτισμένος. “Είστε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τουλάχιστον ακόμα” μου είπε με νόημα χαμογελώντας.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή. Περίπου στη 13.30 υπάρχει πολύς κόσμος συγκεντρωμένος μπροστά από την Βουλή. Δεν είναι κουκουλοφόροι. Δεν πετάνε πέτρες. Είναι γέροι, νέοι, γυναίκες, άντρες, φοιτήτριες και φοιτητές, εργαζόμενοι, άνεργοι που φωνάζουν συνθήματα, ρίχνουν την γνωστή μούντζα προς το κοινοβούλιο, και οι πιο θερμόαιμοι μπροστά – μπροστά άντε να εκτοξεύουν καμιά βρισιά εναντίον των αστυνομικών και να κουνάνε τα κιγκλιδώματα που έχουν στηθεί μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη. Τίποτα το σημαντικό δηλαδή που να δικαιολογεί αυτό που θα ακολουθήσει. Ξαφνικά από παντού, από δεξιά, από αριστερά και από το κέντρο, αρχίζει μια γενική επίθεση των αστυνομικών δυνάμεων που απωθούν τους διαδηλωτές προς τα σκαλιά της πλατείας Συντάγματος. Φανταστείτε δηλαδή χιλιάδες ανθρώπους να τρέχουν αλλόφρονες προς ένα στενό άνοιγμα το πλάτος του οποίου δεν ξεπερνά τα δέκα μέτρα. Από πίσω τους τα ΜΑΤ, ρίχνουν μέσα στο πλήθος χειροβομβίδες κρότου λάμψης και δακρυγόνα, προκαλώντας πανικό. Άνθρωποι καίγονται από τις φλόγες, πνίγονται από τα δακρυγόνα δεν βλέπουν μπροστά τους και αρχίζουν να ποδοπατούν ο ένας τον άλλον και να κουτρουβαλούν στα σκαλιά. Υπάρχουν άνθρωποι λιπόθυμοι, άλλοι ποδοπατημένοι μέσ’ τα αίματα. Παρόλα αυτά οι αστυνομικοί δεν αποχωρούν. Χτυπάνε με τα γκλομπς όποιον βρουν μπροστά τους, ανθρώπους δηλαδή που τρέχουν να σωθούν πατώντας ο ένας πάνω στον άλλον.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Η συνέχεια είναι γνωστή. Πέρα από την δράση των προβοκατόρων η οποία έχει καταγραφεί σε βίντεο και φωτογραφίες που βγήκαν και θα συνεχίσουν να βγαίνουν τις επόμενες μέρες, πέρα από τους μπαχαλάκηδες την δράση των οποίων απεχθάνομαι και διαφωνώ κάθετα, η πέτρα είναι πλέον εύκολο να φύγει από το χέρι οποιουδήποτε, που τον χτύπησαν, τον ψέκασαν, και είναι άνεργος, άστεγος – ναι, υπάρχουν πλέον νεοάστεγοι – και κάθε μέρα γίνεται φτωχότερος χωρίς να βλέπει διέξοδο από πουθενά.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Δεν σας κρύβω ότι φοβήθηκα βλέποντας μια άνευ προηγουμένου αγριότητα να ξετυλίγεται μπροστά στα μάτια μου. Ένιωσα τον ίδιο φόβο που έχω νιώσει σε ζόρικες περιοχές του πλανήτη. Ένιωσα τον φόβο του θανάτου. Καθώς νόμιζα πως ήταν η ιδέα μου και πως είχα ξεσυνηθίσει να δουλεύω στην Ελλάδα – έχω να δουλέψω στη χώρα μου από το έτος 2000- ρώτησα παλιούς μου συναδέλφους αν είχαν ξαναζήσει κάτι τέτοιο εδώ. Μου απάντησαν πως δεν είχαν ξαναζήσει κάτι παρόμοιο.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Θα ήθελα λοιπόν ένας λογικός άνθρωπος από το υπουργείο “Προστασίας του Πολίτη” (το βάζω σε εισαγωγικά γιατί πλέον ο τίτλος του μου θυμίζει το Υπουργείο Αγάπης του Όργουελ στο 1984) να μου απαντήσει στις εξής ερωτήσεις:</span></div><ol start="1" style="margin-top: 0cm;" type="1"><li class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Ποιος έδωσε την εντολή για την γενική επίθεση στις 13.30 και γιατί; Ποιανού ιδέα ήταν να διατάξει τις αστυνομικές δυνάμεις να κυνηγήσουν ένα πανικόβλητο πλήθος που ποδοπατιέται στα σκαλιά πετώντας κρότου – λάμψης και δακρυγόνα χτυπώντας αδιακρίτως, παίζοντας κορώνα γράμματα την πιθανότητα, κάποιος ανάμεσα στους χιλιάδες, να αφήσει την τελευταία του πνοή στην πλατεία.</span></li>
<li class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Για ποιο λόγο οι αστυνομικοί δεν σεβάστηκαν το ιατρείο της πλατείας Συντάγματος; Επαγγελματίες γιατροί πνευμονολόγοι και άλλοι, όλοι εθελοντές, φρόντιζαν τραυματίες καθ’ όλη την διάρκεια των συγκρούσεων. Δεν ήταν “κουκουλοφόροι”, γιατροί ήταν. Φώναζαν στους αστυνομικούς “εδώ είναι ιατρείο” αλλά καμία σημασία δεν έδιναν εκείνοι. Αφιονισμένοι, τους έριχναν δακρυγόνα και τους χτυπούσαν. Όπως μας είπε ένας γιατρός “Αυτά δεν γίνονται ούτε στον πόλεμο. Ακόμα και στον πόλεμο υπάρχει ανακωχή για να μαζέψεις και να φροντίσεις τους τραυματίες.” Τα μάζεψαν άρον – άρον οι άνθρωποι και έστησαν το ιατρείο κάτω στο μετρό αλλά ούτε και αυτό γλίτωσε από τις ρίψεις χημικών.</span></li>
<li class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Για ποιο λόγο χτυπήθηκαν δάσκαλοι στην Διδασκαλική Ομοσπονδία Ελλάδος; Και αυτοί κουκουλοφόροι; Δεν νομίζω. Τα ΜΑΤ αφού πέταξαν δακρυγόνα στην είσοδο του κτιρίου στην οδό Ξενοφώντος 15, άρχισαν να τους πετούν πέτρες (!) και να ανοίγουν κεφάλια με την ανάποδη του γκλομπ, σύμφωνα με μαρτυρίες των ίδιων. Τρεις τραυματίες, ένας με σπασμένα πλευρά, ένας με ανοιγμένο κεφάλι και ένας με ελαφρά τραύματα στο χέρι. Έλεγαν οι δάσκαλοι: “Όταν μια κοινωνία κακοποιεί τους δασκάλους της βρίσκεται στο κατώτερο σκαλοπάτι που μπορεί να φτάσει”</span></li>
<li class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Με ποια λογική οι αστυνομικοί έριξαν χημικά και χτύπησαν ανθρώπους μέσα σε μανάβικα και σουβλατζίδικα στο Μοναστηράκι και στην Πλάκα, προκαλώντας τρόμο σε πελάτες και τουρίστες;</span></li>
<li class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Και τέλος κάτι προσωπικό για τον κ. Παπουτσή: Γιατί με χτυπήσατε; Όχι εσείς δηλαδή, ένας από τους άνδρες της αστυνομίας σας. Επειδή όμως εγώ δεν γνωρίζω τον “ανώνυμο” ΜΑΤατζή και γνωρίζω εσάς, θα ήθελα πραγματικά μια απάντηση. Η κατάσταση ήταν σχετικά ήρεμη εκείνη την ώρα και γω τραβούσα με την κάμερα μια διμοιρία των ΜΑΤ που ανέβαινε προς την Βουλή, όταν ένας ξέκοψε από την διμοιρία του, ήρθε προς το μέρος μου και στάθηκε μπροστά μου σε απόσταση αναπνοής. Σταμάτησα να τραβάω και κατέβασα την κάμερα. Με κοιτούσε μες στα μάτια. Του είπα τι θέλει και ως απάντηση εισέπραξα μια, για να θυμάμαι τη μέρα. Ο κόσμος άρχισε να φωνάζει: “Τον Αυγερόπουλο χτυπάς ρε”. Δεν αντέδρασα καθόλου και εκείνος απομακρύνθηκε. Αν είχα αντιδράσει ίσως να τα λέγαμε στο τμήμα όπου θα μου ζητάγατε συγνώμη για την… “παρεξήγηση”. Παρεπιπτόντως: Στην Οαχάκα, όταν με είχαν στριμώξει μαζί με τον κάμεραμάν μου οι Μεξικανοί αστυνομικοί, που όπως είπαμε θεωρούνται άγριοι, ανεκπαίδευτοι και διεφθαρμένοι, τους φώναξα “Δημοσιογράφος” και δεν με πείραξαν. Στη χώρα μου τις έφαγα για πρώτη φορά.</span></li>
</ol><div class="MsoNormal"><br />
</div></div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-90819690368855654992011-07-01T06:50:00.000-07:002011-07-01T07:02:42.513-07:00Όργιο κρατικής καταστολής. Ένα βίντεο και 7 φωτογραφίες. (χωρίς σχόλια)<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwTL4xrXG3-SlmrPjTJ1e3utxSUg9QAOgmwGPURDMbycoXrCHd3l5YdbJtsWf6BYxkjNVMgPKS-XuvDLSq7cA' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe></div><br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZXmJg1EJEwtNMZfCZKxKUZ842nLNcCWRC-dryzKOu8R7b_k67SKDiZ8VgmsWS_ZYDnw6MtOhWtekVcP6pyQyFjF467z6EidPNiQGskPo6R_6vvsVc36Mo0xdOcJXGa2jpO0sf0JvA0L8/s1600/1FF1E6D3BD36E372EDE1D212118C90.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="226" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZXmJg1EJEwtNMZfCZKxKUZ842nLNcCWRC-dryzKOu8R7b_k67SKDiZ8VgmsWS_ZYDnw6MtOhWtekVcP6pyQyFjF467z6EidPNiQGskPo6R_6vvsVc36Mo0xdOcJXGa2jpO0sf0JvA0L8/s320/1FF1E6D3BD36E372EDE1D212118C90.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEialMXZAkXfsTrDGBqst76dgOdTbVKm4GxBo-4Sj-V6DkC6cYmespfFq-qdrIxt_iyaugQ4Dx1YSr4Kffvcx_6lVcXsD_RgpkvX7yQ84QRcQrsam1AXvRBM0lq0GCsF7DVnuccGVG36HDM/s1600/19C82938F09AEFAB88CFA9FA4E66AE.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEialMXZAkXfsTrDGBqst76dgOdTbVKm4GxBo-4Sj-V6DkC6cYmespfFq-qdrIxt_iyaugQ4Dx1YSr4Kffvcx_6lVcXsD_RgpkvX7yQ84QRcQrsam1AXvRBM0lq0GCsF7DVnuccGVG36HDM/s320/19C82938F09AEFAB88CFA9FA4E66AE.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidG3mIiPLfkrX9DfFdCxErvj0eSdhwPDz7jwY4NV5oDu5YmQ9X6xZ9SFTlDmSk0BPz4i-GFjaqNyGwNBUBgEweI84oGLAZOGD8FHZkdEG5GUEOwwLhZA6aXq8KflXQvvy5ACnyX0fx5GM/s1600/298B771C550DA79EB71DAEFD76280.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="264" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEidG3mIiPLfkrX9DfFdCxErvj0eSdhwPDz7jwY4NV5oDu5YmQ9X6xZ9SFTlDmSk0BPz4i-GFjaqNyGwNBUBgEweI84oGLAZOGD8FHZkdEG5GUEOwwLhZA6aXq8KflXQvvy5ACnyX0fx5GM/s320/298B771C550DA79EB71DAEFD76280.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirSGOm6_SFquiEOrwWWZ8jBe6Aj0noBJvgT5DQ5WWYxpwK5dl9lGkS_DwVHbkKD7RmfJaFtqKjtCuCxAdhIqUQn5ZxGnZOLrD-vXzQbuIPoMSJu9e9hOcheZbRKCcNTUafqTfnSyBFNjk/s1600/36383791BDDED4858739A076DDA0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="234" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEirSGOm6_SFquiEOrwWWZ8jBe6Aj0noBJvgT5DQ5WWYxpwK5dl9lGkS_DwVHbkKD7RmfJaFtqKjtCuCxAdhIqUQn5ZxGnZOLrD-vXzQbuIPoMSJu9e9hOcheZbRKCcNTUafqTfnSyBFNjk/s320/36383791BDDED4858739A076DDA0.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBBA8SQpYtznjIijyFI4XA61SQHb0C5QDuQNCTiCP08j7w6RJyYpJSDvlsCq2FgeCInuA215SNr0OLmA9wwaa9odIyIboH4kt7Dw96qRhC6LKUhgdIC_KOT2I9AwOaPFJLY_JlXTe42Ho/s1600/B928DF84E0BC965123B2897C8FCD2D.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBBA8SQpYtznjIijyFI4XA61SQHb0C5QDuQNCTiCP08j7w6RJyYpJSDvlsCq2FgeCInuA215SNr0OLmA9wwaa9odIyIboH4kt7Dw96qRhC6LKUhgdIC_KOT2I9AwOaPFJLY_JlXTe42Ho/s320/B928DF84E0BC965123B2897C8FCD2D.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1bJsBi71Z0wZTE4kg6UEiuykQcI_wU7ItLqpRNnJRFO7bfvGYGk-gEoALTGXOkL-Pae8pj2KuEMIgTp9Wc-4nusHnYBkf-Jr0NbEoN8Q9mEF49MkVm8iOwVxxkjoW4vZhyphenhyphenQvbyBANwGE/s1600/htipima.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="183" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1bJsBi71Z0wZTE4kg6UEiuykQcI_wU7ItLqpRNnJRFO7bfvGYGk-gEoALTGXOkL-Pae8pj2KuEMIgTp9Wc-4nusHnYBkf-Jr0NbEoN8Q9mEF49MkVm8iOwVxxkjoW4vZhyphenhyphenQvbyBANwGE/s320/htipima.jpg" width="320" /></a></div><div style="text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwRKk7kkVvH_bbu8W499kHXf7kjTqTs5Thg_6PU515TUS_l71Nze7mqTbkERguS35rEUFYDEtC2bFjbyBpUfYD0MfZTrDppBn_MvQ2Z6Q-WVTSKpwBeACfidaje76fEgUcbg8pyL1_tjw/s1600/tromos1-medium.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwRKk7kkVvH_bbu8W499kHXf7kjTqTs5Thg_6PU515TUS_l71Nze7mqTbkERguS35rEUFYDEtC2bFjbyBpUfYD0MfZTrDppBn_MvQ2Z6Q-WVTSKpwBeACfidaje76fEgUcbg8pyL1_tjw/s320/tromos1-medium.jpg" width="320" /></a></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br />
</div><div style="text-align: center;"><br />
</div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-2592036587479771032011-06-21T11:25:00.000-07:002011-06-26T04:29:11.486-07:00Σιωπηλή αναδιάρθρωση του χρέους και εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
<br />
Καθίζηση της οικονομίας αποτυπώνουν τα στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα η Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΛ.ΣΤΑΤ.). Σύμφωνα με αυτά, η υποχώρηση της οικονομικής δραστηριότητας κατά το Δ' τρίμηνο του 2010, φτάνει το δυσθεώρητο 6,6% σε σχέση με το αντίστοιχο τρίμηνο του 2009!!! Μέσα σε τρεις μόλις μήνες, από το τρίτο στο τέταρτο τρίμηνο του 2010, το ΑΕΠ συρρικνώθηκε κατά 1,4%.<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Με βάση αυτά τα στοιχεία, η ύφεση για το σύνολο του 2010 τοποθετείται στο 4,5% με το ΑΕΠ να διαμορφώνεται για το 2010 στα 229,4 δισ. ευρώ. Έτσι, ο προϋπολογισμός του 2011 – ο οποίος ψηφίστηκε μόλις ένα μήνα πριν - βρίσκεται ήδη στον αέρα, καθώς τοποθετούσε την ύφεση του 2010 στο 4,2%.<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Ταυτόχρονα, έχουμε υποχώρηση της βιομηχανικής παραγωγής για τον Δεκέμβριο κατά 5,2%, ενώ πρωτοφανής είναι και η συρρίκνωση των επενδυτικών δαπανών (πχ επενδύσεις παγίου κεφαλαίου), που σε ορισμένες περιπτώσεις φτάνει ακόμα και το 20%. Η υποχώρηση των επενδυτικών ροών – και μάλιστα σε τέτοιο βαθμό - προεξοφλεί την αρνητική πορεία της οικονομικής δραστηριότητας στο άμεσο μέλλον.<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Με αυτά τα δεδομένα, αποδεικνύονται φληναφήματα τα όσα έχουν λεχθεί από κυβερνητικούς παράγοντες και τα παπαγαλάκια τους στα ΜΜΕ για γρήγορη επιστροφή στην ανάπτυξη, ενώ επιβεβαιώνονται όσοι χαρακτήριζαν ανέφικτους τους στόχους του προγράμματος σταθερότητας.<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Σε αυτό το έδαφος, η ομαλή εξυπηρέτηση του χρέους γίνεται σχεδόν αδύνατη. Η κυβέρνηση, σε σχέση με τη διαχείριση του χρέους κινείται σε δύο κατευθύνσεις. Η πρώτη είναι η - ήδη συμφωνημένη - επιμήκυνση του τμήματος του χρέους που έχει δοθεί μέσω της δανειακής σύμβασης του μνημονίου. Η ρύθμιση αυτή μειώνει το ανά έτος απαιτούμενο ποσό για την εξυπηρέτηση του χρέους, αυξάνει όμως το συνολικό ποσό της αποπληρωμής και επεκτείνει χρονικά την ισχύ του μνημονίου.<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Η δεύτερη κατεύθυνση είναι το λεγόμενο «βελούδινο κούρεμα» του χρέους, το οποίο αποτελεί «κούρεμα» με συναίνεση του δανειστή και μπορεί να πραγματοποιηθεί με επαναγορά ομολόγων είτε από τη δευτερογενή αγορά - δηλαδή με αγορά ομολόγων που οι κάτοχοί τους επιθυμούν να ξεφορτωθούν σε χαμηλότερες τιμές - είτε με διμερείς συμφωνίες με κατόχους ομολόγων που δέχονται να πουλήσουν με απώλειες το μέρος του χρέους που κατέχουν. Η επαναγορά ομολόγων από την αγορά μπορεί να μειώσει το χρέος κατά ένα πολύ μικρό ποσοστό (χαμηλότερο του 5%). Τα αποτελέσματα από συμφωνίες με μεγάλους πιστωτές μπορούν θεωρητικά να είναι καλύτερα, δεν μπορούν όμως σε καμία περίπτωση να οδηγήσουν σε μια θεαματική μείωση του συνολικού χρέους. Σε κάθε περίπτωση, η υλοποίηση ενός τέτοιου σχεδίου απαιτεί διαθέσιμα κεφάλαια, τα οποία το ελληνικό κράτος δε διαθέτει, αλλά προσβλέπει να τα δανειστεί από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας. Στο βαθμό που αυτή η διαδικασία θα προχωρήσει, θα τροποποιηθεί σημαντικά η σύνθεση του ελληνικού χρέους, με τις χώρες της Ε.Ε. να γίνονται οι βασικοί δανειστές του ελληνικού κράτους.<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><span lang="EN-US"><u2:p></u2:p> </span><o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Με τις κινήσεις αυτές, η κυβέρνηση έχει ήδη ξεκινήσει διαδικασίες ήπιας αναδιάρθρωσης του χρέους, αποφεύγοντας όμως να πει τα πράγματα με το όνομά τους. Επιδιώκει να αποφύγει μια αναγκαστική αναδιάρθρωση που θα περιλαμβάνει «κούρεμα» χωρίς τη συναίνεση των δανειστών, εξέλιξη που θα πλήξει καίρια τις ελληνικές τράπεζες.<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Ήδη πάντως, η αγορά έχει αρχίσει να προεξοφλεί ένα «κούρεμα» της τάξης του 25 %, όπως φάνηκε και από την αυστριακή ασφαλιστική εταιρεία Vienna Insurance Group που ανακοίνωσε ότι απομείωσε την αξία των ελληνικών ομολόγων που έχει στο χαρτοφυλάκιό της κατά 25%. Η πιθανότητα να βρεθεί το ελληνικό κράτος σε αδυναμία αποπληρωμής και να προχωρήσει σε αναγκαστικό «κούρεμα», πλησιάζει ακόμα περισσότερο τη βεβαιότητα με βάση τα τελευταία στοιχεία για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας.<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Η συζήτηση για το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας που πυροδότησε η ωμή τοποθέτηση των εκπροσώπων της τρόικας, συνδέεται άρρηκτα με τις επερχόμενες εξελίξεις. Η «αγανακτισμένη» αντίδραση των κυβερνητικών στελεχών, μπορεί να εκληφθεί μόνο ως θεατρική παράσταση, καθώς είναι γνωστό ότι με βάση τη δανειακή σύμβαση του μνημονίου, οι δανειστές έχουν δικαιώματα σε εμπράγματες αξίες, όπως κρατικές επιχειρήσεις και ακίνητα του δημοσίου. Έτσι, ακόμα και στην περίπτωση που το ελληνικό κράτος βρεθεί σε αδυναμία εξυπηρέτησης του χρέους, το όποιο «κούρεμα» θα αφορά τους υπόλοιπους δανειστές και όχι όσους έχουν δανείσει μέσω της δανειακής σύμβασης του μνημονίου, οι οποίοι θα μπορούν να διεκδικήσουν την υποθηκευμένη κρατική περιουσία.<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Αυτό που είναι βέβαιο τελικά, είναι ότι αναμένονται εκτεταμένες αποκρατικοποιήσεις – εκποίηση της δημόσιας περιουσίας. Και αυτό θα γίνει είτε τώρα με στόχο να εξυπηρετηθούν οι στόχοι του μνημονίου και να συνεχιστεί η απρόσκοπτη εξυπηρέτηση του δημόσιου χρέους, είτε αργότερα μέσω της διαδικασίας της «ελεγχόμενης πτώχευσης».<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Στα πλαίσια αυτά, αναμένεται να βγουν «στο σφυρί», συμμετοχές του δημοσίου σε κερδοφόρες επιχειρήσεις, αλλά και το χαρτοφυλάκιο ακινήτων της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου, που με βάση τις αντικειμενικές αξίες της εφορίας αποτιμάται σε 272 δις. ευρώ.<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p> </span><br />
<div align="center" style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><b>Με την εργατική τάξη αφοπλισμένη</b><o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p>Η αστική τάξη έχει ήδη καταφέρει, σε μεγάλο βαθμό, να μετακυλίσει την κρίση στις πλάτες της εργατικής τάξης – κυρίως – και των μεσαίων στρωμάτων – δευτερευόντως. Μέχρι τώρα, μετράμε την πρωτοφανή έκρηξη της ανεργίας, τη συνολική υποβάθμιση του επιπέδου αμοιβών και τη συνεπαγόμενη απότομη χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου της εργατικής τάξης. Είναι εύκολο να προβλέψει κανείς ότι ο κατήφορος δεν έχει τελειώσει ακόμα. Με βάση τα υπάρχοντα στοιχεία, θα απαιτηθούν νέα μέτρα αφαίμαξης της εργατικής τάξης και των μεσαίων στρωμάτων για να μπορέσει να εκτελεστεί ο προϋπολογισμός του 2011, ενώ οι επερχόμενες ιδιωτικοποιήσεις θα σημάνουν ένα νέο γύρο απολύσεων και μείωσης μισθών.<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Η εργατική τάξη βρέθηκε να αντιμετωπίζει την άγρια επίθεση των κεφαλαιοκρατών ασύνταχτη και αφοπλισμένη. Με το συνδικαλιστικό της κίνημα διαλυμένο και με την αστική επιρροή να κυριαρχεί, χωρίς επαναστατικό κόμμα και με τις δυνάμεις της Αριστεράς χωρίς πολιτική γραμμή. Είναι χαρακτηριστικές οι παλινωδίες των δυνάμεων της Αριστεράς σε σχέση με το ζήτημα του χρέους. Μόλις ένα χρόνο πριν, η κυρίαρχη γραμμή, ακόμα και ανάμεσα στις δυνάμεις της εξωκοινοβουλευτικής Αριστεράς, ήταν αυτή που έθετε σαν κεντρικό στόχο του κινήματος την…. αναδιάρθρωση, γραμμή που υλοποιείται πλέον επιτυχημένα από την ίδια την κυβέρνηση.<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Ωστόσο, τα επαναστατικά κόμματα φτιάχνονται στη φωτιά της μάχης. Υπάρχουν σήμερα δυνατότητες, ώστε να κερδηθεί η συνείδηση πλατιών τμημάτων της εργατικής τάξης με αυτό που για τους μαρξιστές είναι προφανές: ότι η σημερινή επίθεση δεν μπορεί να μετριαστεί, ότι δεν μπορεί να υπάρξει ένα πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων που να έχει ρεαλιστική βάση. Αυτή η δυνατότητα πρέπει να γονιμοποιηθεί με μια πολιτική πρόταση που να υπηρετεί το σκοπό της επανάστασης και να διαμορφώνει προοπτική. Η πρόταση που συμπυκνώνεται στο σύνθημα της εργατικής κυβέρνησης, είναι μια τέτοια πρόταση, η μόνη πρόταση που δίνει κατεύθυνση. Κι αν είναι λίγες σήμερα οι δυνάμεις που προωθούν μια τέτοια κατεύθυνση, ας θυμηθούμε ότι και πριν ένα χρόνο, λίγες ήταν οι δυνάμεις που προωθούσαν τον πολιτικό στόχο της διαγραφής του χρέους και το συνδεόμενο με αυτόν το στόχο πρόγραμμα και σήμερα αυτό το πρόγραμμα έχει κατακτήσει μια σημαντικά πλατύτερη αποδοχή.<o:p></o:p></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u1:p></u1:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><br />
</div><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><u2:p></u2:p> </span><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin: 0cm; text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal"><br />
</div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-4100774407475182262011-06-17T03:26:00.001-07:002011-06-17T03:28:59.554-07:00Τα διδάγματα από την Απεργία της Τετάρτης<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Δυο μέρες μετά την απεργία της Τετάρτης, ικανός χρόνος για να μπορούμε να σκεφτόμαστε νηφάλια, πρέπει με βάση τα πραγματικά γεγονότα να δούμε σοβαρά τις αγκυλώσεις και τις λάθος αντιλήψεις που αναπαράγονται με θέρμη στις πλατείες.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Την Τετάρτη λοιπόν, οι «διοργανωτές» της συγκέντρωσης της πλατείας Συντάγματος περίμεναν 1.000.000 ανθρώπους να περικυκλώσουν τη Βουλή.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Πόσοι όμως εν τέλει συμμετείχαν στις διαδηλώσεις της Τετάρτης. Μια μέση εκτίμηση λέει πως στους δρόμους της Αθήνας διαδήλωσαν περίπου 300.000 με 350.000 άτομα ΣΥΝΟΛΙΚΑ (Σύνταγμα, ΠΑΜΕ, ΓΣΕΕ, Μουσείο, Καλλιμάρμαρο, Ευαγγελισμός κλπ). Πολύ κάτω από 1.000.000!</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Η σύνθεση του κόσμου στις συγκεντρώσεις ήταν συγκεκριμένη. Η <u>πλειοψηφία</u> των συμμετεχόντων στις συγκεντρώσεις της ΓΣΕΕ,ΠΑΜΕ,Μουσείο ήταν ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ, ενώ στο Σύνταγμα και στα διάφορα «μπλόκα» η <u>πλειοψηφία</u> ήταν νέοι (μαθητές, φοιτητές), μικροεπαγγελματίες, άνεργοι.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Ερώτημα 1<sup>ο</sup>: Γιατί υπάρχει αυτή η σύνθεση στις επιμέρους συγκεντρώσεις;<o:p></o:p></span></span></b></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></span></b></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Πρώτα και κύρια γιατί ο εργατόκοσμος ξέρει, από τις Απεργίες που έως τώρα έχει συμμετάσχει, ότι οι συγκεκριμένες συγκεντρώσεις είναι αυτές στις οποίες κατεβαίνουν τα σωματεία, τα συνδικάτα. Ξέρουν δηλαδή ότι εκεί κατεβαίνουν οι συνάδελφοί τους και συναγωνιστές τους.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Δεύτερον, η Λαϊκή Συνέλευση (πάνω/κάτω) πλατείας Συντάγματος εξαρχής ήταν εχθρική προς τις συνδικαλιστικές οργανώσεις (σωματεία, συνδικάτα). Η στάση αυτή ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΛΛΑΞΕΙ, αλλά έχει αμβλυνθεί από τότε που αποφασίστηκε πως θέλουμε οι εργατικές κινητοποιήσεις να καταλήγουν στο Σύνταγμα.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Άρα εκ των δύο παραπάνω συνθηκών το Σύνταγμα γέμισε εργατόκοσμο μόνο όταν πέρασε η πορεία του ΠΑΜΕ, της ΓΣΣΕ και του Μουσείου.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Ερώτημα 2<sup>ο</sup>: πρέπει να είμαστε εχθρικοί με τα συνδικάτα και τα σωματεία;<o:p></o:p></span></span></b></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></span></b></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Μια κινητοποίηση της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ που κατέληξε στο Σύνταγμα ήταν αιτία για να δεχτούν οι εργαζόμενοι της ΔΕΗ της «αγάπη» του κόσμου. Γιουχαΐσματα και βρισιές ήταν η απάντηση της Πλατείας στην θέληση των εργαζόμενων να ενωθούν με τους συγκεντρωμένους του Συντάγματος.</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Οι υποκινητές των γιουχαϊσμάτων κατά τα άλλα μιλούν και λένε <i style="mso-bidi-font-style: normal;">«κανείς δεν περισσεύει»</i>. Δεν αποτελεί έκπληξη καθώς σε κάθε αγώνα υπάρχουν φαρισαίοι-υποκριτές που δουλεύουν για το κράτος και την κρατούσα κοινωνική τάξη. <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span style="mso-spacerun: yes;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Αναγνωρίζουμε ότι ΥΠΑΡΧΟΥΝ αρχι-συνδικαλιστές που είναι κρατικοδίαιτοι, είναι δοτοί εκπρόσωποι του κράτους και της εργοδοσίας. Αναγνωρίζουμε ότι αυτοί οι λίγοι και συγκεκριμένοι προσβάλλουν την έννοια του ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΜΟΥ, των ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ και των ΣΩΜΑΤΕΙΩΝ, ότι προδίδουν τους αγώνες μας και δρουν ως βαλβίδα εκτόνωσης της εργατικής δυσαρέσκειας. </span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Για ποιο λόγο όμως τα συνδικάτα είναι στα χέρια της ΠΑΣΚΕ (παράταξη του ΠΑΣΟΚ) και της ΔΑΚΕ (παράταξη της ΝΔ) ;</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Γιατί πάντα υπάρχουν διάφοροι «καλοθελητές» που μας λένε: «μην ασχολείστε με τα συνδικάτα», «άλλο ΠΑΣΟΚ και άλλο ΠΑΣΚΕ», «ψηφίστε μας μην απολυθείτε». Έτσι ακριβώς ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΑΣΧΟΛΟΥΜΑΣΤΕ τα συνδικάτα τα έχουν αυτοί στα χέρια τους, ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ…</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ, οι εργοδότες, το κράτος, τα αστικά κόμματα (ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ) μας λένε να τους χαρίσουμε τα συνδικάτα μας. ΌΧΙ ΔΕΝ ΤΑ ΧΑΡΙΖΟΥΜΕ!</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">ΚΑΘΗΚΟΝ η εκδίωξη κάθε κρατικοδίαιτου συνδικαλιστή, κάθε πράκτορα της εργοδοσίας και του κράτους, από τα συνδικάτα και τα σωματεία μας.</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Τι θέλουμε να πούμε; Το πρόβλημα ΔΕΝ είναι τα συνδικάτα, είναι αυτοί που τα διοικούν σήμερα, επειδή ΕΜΕΙΣ είμαστε αδρανείς και δεν δίνουμε τη μάχη για να τα κατακτήσουμε.</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Ο συνδικαλισμός ιστορικά είναι το μέσο για να επιτύχεις κάθε βελτίωση στην καθημερινή σου ζωή! Αυτά που κερδίσαμε με συνδικαλιστικούς και πολιτικούς αγώνες (σε όλο τον πλανήτη) σε 150 χρόνια μας τα παίρνουν σε μια νύχτα…</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Να απομονώσουμε λοιπόν αυτές τις απόψεις που λένε «όχι στα συνδικάτα» γιατί είναι επικίνδυνες για τον αγώνα που δίνουμε. Τέτοιες αντιλήψεις διασπούν τον αγώνα μας και μας διασπούν. Η Λαϊκή Συνέλευση της Πλατείας Συντάγματος και κάθε πλατείας της χώρας να πάρει απόφαση «ΚΑΘΕ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΣ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΠΛΑΤΕΙΕΣ, ΝΑ ΠΡΩΤΟΣΤΑΤΗΣΕΙ ΣΤΗΝ ΟΡΓΑΝΩΣΗ ΓΕΝΙΚΩΝ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΩΝ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΠΟΥ ΔΟΥΛΕΥΕΙ, ΝΑ ΑΝΑΖΩΟΓΟΝΗΣΕΙ ΤΟ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΤΟΥ, ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΝΑ ΔΩΣΕΙ ΤΗ ΜΑΧΗ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΥΣ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΦΤΙΑΧΤΕΙ». Δεν γίνονται αυτά από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ να δουλεύουμε σε αυτήν την κατεύθυνση.</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Ερώτημα 3<sup>ο</sup> : Γιατί δεν φτάσαμε το 1.000.000 έξω από τη Βουλή; <o:p></o:p></span></span></b></div><div class="MsoNormal" style="tab-stops: 47.4pt;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></span></b></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Οι θιασώτες της αντίληψης «ΟΧΙ ΣΥΝΔΙΚΑΤΑ» ξέχασαν ότι η Τετάρτη είναι ημέρα δουλειάς και δεν είναι ημέρα αργίας. Ξέχασαν ότι η Απεργία είναι συλλογική απόφαση και πράξη και όχι γενικά ατομική επιλογή. Εννοούμε ότι χωρίς να έχει αποφασίσει το σωματείο ή έστω χωρίς να έχει φτιαχτεί μια απεργιακή επιτροπή σε ένα χώρο εργασίας, Απεργία ΔΕΝ γίνεται.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Ποτισμένοι από την αλαζονία τους και την ΑΡΝΗΣΗ τους να πάει ο αγώνας αυτός μπροστά, νόμιζαν ότι είναι παιγνιδάκι να μαζευτεί 1.000.000 κόσμος. Τόσος κόσμος δεν κατέβαινε ούτε τις Κυριακές που δεν δούλευε κιόλας!</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Ας πάρουμε τα μέτρα μας συναγωνιστές, απέναντι σε αυτές τις απλουστεύσεις και τα επικίνδυνα ονειροπολήματα!</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Ο κόσμος θα βγει και θα έχει τέτοια μαζικότητα η πάλη μας, όταν αρχίσουμε να οργανωνόμαστε στα σωματεία και συνδικάτα, όταν βάλουμε στην ημερήσια διάταξη πολιτικές διεκδικήσεις ενάντια στην σημερινή εξουσία των επιχειρηματιών, των τραπεζιτών, των βιομηχάνων και του πολιτικού τους προσωπικού. Όταν αποφασίσουμε να σπάσουμε τα δεσμά του ευρώ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης, του ΔΝΤ και κάθε ξένου και ντόπιου δυνάστη. </span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Ερώτημα 4<sup>ο</sup> : Μπορούμε να νικήσουμε ειρηνικά;<o:p></o:p></span></span></b></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></span></b></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Η απάντηση αυτή είναι πραγματικά εύκολη. ΟΧΙ! Δεν θα νικήσουμε ειρηνικά!</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Όποιος υποστηρίζει μια ειρηνική λύση είναι είτε ρομαντικός , είτε επιτήδειος… </span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Δεχόμαστε μια τρομαχτική καθημερινή βία. Βία σωματική και ΚΥΡΙΑΡΧΑ βία ψυχολογική. Καθημερινά βομβαρδιζόμαστε από λόγια που μας στήνουν στον τοίχο και μας ξεζουμίζουν. Λόγια ενάντια στα συμφέροντά μας και στις ανάγκες μας, που μας κάνουν να τα πιστεύουμε και να θωρούμε ότι αυτοί που τα λένε δουλεύουν για εμάς.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Όμως και βία σωματική. Είτε είναι γκλοπ, είτε δακρυγόνο, είτε κρότου λάμψης. Η χθεσινή συγκέντρωση στο Σύνταγμα χτυπήθηκε με μίσος από τα σκυλιά του κράτους και του κοινοβουλίου. Κανείς δεν πήρε θέση για τους ξυλοδαρμούς διαδηλωτών. Ούτε η Αστυνομία, ούτε η κυβέρνηση ούτε οι «εταίροι» μας (Ε.Ε.,Δ.Ν.Τ. κλπ). Πριν ένα μήνα ένας συναγωνιστής μας βρέθηκε στην εντατική με κατάγματα στο κρανίο και ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΤΙΜΩΡΗΘΗΚΕ!</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Δεν είμαστε εθισμένοι στη βία. Χρησιμοποιούμε βία για να αμυνθούμε, προς το παρόν. Θα χρησιμοποιήσουμε και επιθετική βία. Όχι γιατί είμαστε «μάγκες» αλλά γιατί το κράτος μας αναγκάζει να υπερασπιστούμε τα «θέλω» μας, τις ανάγκες μας με την ίδια μας τη ζωή.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Μια πλατεία στην Αραβία, η πλατεία Ταχρίρ της Αιγύπτου, μας έφερε και εμάς σήμερα στις πλατείες. Εκείνη η πλατεία πάλεψε με, με θυσία την ίδια τη ζωή της, για να φύγει ο δυνάστης της. Αυτό θα κάνουμε και εμείς. Θα δώσουμε μέχρι και τη ζωή μας για ένα καλύτερο αύριο!</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Όμως οι σύντροφοι, οι συναγωνιστές, της Πλατείας Ταχρίρ, μπορεί να έδιωξαν τον Μουμπάρακ, αλλά δεν απάντησαν το ερώτημα «Ποιος να έρθει;», «Ποιος να κυβερνήσει;».</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Οι δικιές μας πλατείες πρέπει στη στιγμή εκείνη να δώσουν την απάντηση (που δεν έδωσαν οι Αιγύπτιοι σύντροφοί μας) : <span style="mso-spacerun: yes;"> </span></span></div><div class="MsoNormal"><span style="mso-spacerun: yes;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: 12.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt;"><b><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">«Θα κυβερνήσουμε εμείς, εμείς και τα εργατικά μας συμβούλια!».</span></b><o:p></o:p></span></div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-30438450337849770302011-06-13T12:15:00.000-07:002011-06-13T12:29:41.052-07:00Ακόμα μερικές σκέψεις για τις πλατείες...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit; font-size: x-small;"><br />
</span><br />
<blockquote><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit; font-size: x-small;"><br />
</span><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit; font-size: x-small;">(μέχρι την Τετάρτη 15 Ιούνη δεν θα ξαναδημοσιεύσουμε άποψη του blog, παρά μόνο ότι θεωρούμε ενδιαφέρον και με προϋπόθεση ότι το χουν γράψει άλλοι...Στείλτε μας τις απόψεις σας και αν (!) συμφωνούμε θα τις αναρτήσουμε.)</span></blockquote><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<br />
<div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Χαιρετίζουμε τους χιλιάδες ανθρώπους που κοντά τρείς βδομάδες έστω και για περιέργεια κατέβηκαν στην πλατεία της πόλης τους.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Κάθε πόλη εξελίσσει διαφορετικά τον πολιτικό λόγο της πλατείας της.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Όσο και να θέλουν τα ΜΜΕ και το πολιτικό προσωπικό της άρχουσας κοινωνικής τάξης, δεν είμαστε ανώνυμοι, έχουμε όνομα, δεν είμαστε γενικώς «αγανακτισμένοι» είμαστε αγανακτισμένοι με το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ , με το ΛΑΟΣ, με τον Μπόμπολα, με τον Μυτιληναίο, με το Λάτση, με το Λάτσιο, με την Τρέμη, τον Πρετεντέρη, τον Μανδραβέλη και πάρα πολλούς άλλους.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Το «εθνικό συμφέρον»</span><o:p></o:p></span></b><br />
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></b></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Δεν μπορούμε να κάνουμε άλλη υπομονή για την «πατρίδα», για την Ελλάδα.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Το μάθαμε το παραμύθι! Όταν μας λέγανε τόσα χρόνια «θυσιαστείτε για την Πατρίδα, για την Ελλάδα», «παλέψτε για την ενότητα και τη σωτηρία του έθνους» αυτό σήμαινε και σημαίνει, «Κάντε τουμπεκί, μάθετε να ζείτε με λιγότερα, φυγέτε από τα συνδικάτα, μην ασχολείστε με την Πολιτική».</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Ταυτόχρονα για τους βιομηχάνους, τους επιχειρηματίες και τους εφοπλιστές αυτό σήμαινε «Ξεζουμίστε τον εργάτη, τον άνεργο, τον νεολαίο». Στους κρατικοδίαιτους προδότες του εργατικού κινήματος, στα τσιράκια της εργοδοσίας λέγανε «Πάρτε τα σωματεία από τα χέρια των εργατών, Ελέγξτε τις αντιδράσεις των εργατών, Μην αφήνετε κανένα αγώνα να πατήσει στα πόδια του».</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Είναι καθαρό και ξάστερο αυτό που έκαναν και κάνουν και σήμερα. Βαφτίζουν το δικό τους συμφέρον (το ταξικό τους συμφέρον) «εθνικό συμφέρον» και βιάζουν κάθε δικαίωμα και κατάκτηση του λαϊκού κινήματος! Μας κοιμίσανε πουλώντας μας «κοινωνική ειρήνη» και «κοινωνικό κράτος» και μας άλλαξαν τα φώτα!</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Και σήμερα σκάει το κίνημα των αγανακτισμένων στο προσκήνιο. Οι </span>μεγαλειώδεις<span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"> απεργίες που θάφτηκαν από τα ΜΜΕ, χτυπήθηκαν βίαια από την κρατική καταστολή (μην ξεχνάμε ότι παραλίγο να πεθάνει ένας άνθρωπος και ΚΑΝΕΙΣ δεν τιμωρήθηκε), έδωσαν σκυτάλη στην πλατεία. Και η πλατεία είναι έτοιμη να δώσει ξανά σκυτάλη στην Απεργία της Τετάρτης.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Τι λένε τα ΜΜΕ;</span><o:p></o:p></span></b><br />
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></b></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">«Μπράβο που είστε α-κομμάτιστοι, χωρίς συνδικάτα, που είστε ειρηνικοί». Και εμείς χαιρόμαστε μωρέ; Μας χαϊδεύει ο εχθρός το κεφάλι και μεις του γλύφουμε το χέρι;</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Όχι κύριοι <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">δεν θα παρατήσουμε τα συνδικάτα</b> στα χέρια του Παναγόπουλου!</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Δεν θα αφήσουμε τον αγώνα μας να θάβεται στο κοινοβούλιο</b>, κάτω από νομοσχέδια!</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Δεν θα μείνουμε α-κομμάτιστοι και έξω από τα συνδικα΄τα για να χαρείτε εσείς και τα αφεντικά σας!</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Και όσοι από μας λένε χαιρόμαστε που είμαστε α-κομμάτιστοι, χωρίς σημαίες τους θέτουμε το ερώτημα: «Πως θα προβάλλουμε συναγωνιστές τις θέσεις μας; Πως θα οργανώσουμε την πάλη μας; Με κάποιο μεταφυσικό τρόπο; ΟΧΙ! Θέλουμε κόμματα, θέλουμε συνδικάτα. ΔΕΝ ΘΕΛΟΥΜΕ άλλο ΠΑΣΟΚ, άλλη ΝΔ, άλλη Μπακογιάννη, άλλο Καρατζαφέρη! </span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Μας έμαθαν τόσα χρόνια να υποστηρίζουμε τα ΔΙΚΑ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΑΤΑ.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Εμείς θα φτιάξουμε ΔΙΚΑ ΜΑΣ κόμματα και θα πάρουμε και τα συνδικάτα μας ξανά στα χέρια μας!</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Η συζήτηση περί «Δημοκρατίας»</span><o:p></o:p></span></b><br />
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></b></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Ας αναρωτηθούμε. Μας κάνει η σημερινή «Δημοκρατία»; Γιατί όλοι μας επαινούν που θέλουμε «πραγματική Δημοκρατία»; Και αλήθεια αφού και οι καναλάρχες και οι υπαλληλοί τους, και οι πολιτικάντηδες που κυβέρνησαν ή κυβερνάνε ή στηρίζουν την κυβέρνηση συμφωνούν με το αίτημά μας, γιατί δεν το ανέδειξαν τόσο καιρό; Είναι να απορείς έτσι; Περίμεναν να μας δουν στις πλατείες ή να μας ανοίξουν τα ΜΑΤ τα κεφάλια;</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Αυτοί όλοι πολεμάνε τη Δημοκρατία. Θέλουν την Δημοκρατία των κεφαλαιοκρατών, των εχόντων και κατεχόντων. Θέλουν την Δημοκρατία των εκμεταλλευτών μας, γιατί αυτοί τους ταΐζουν και τα ΜΜΕ τους στηρίζουν! </span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Αλλά πολλά είπαμε γι αυτούς.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Τι λέμε εμείς οι συγκεντρωμένοι στις πλατείες; Δεν λέμε τίποτα ακόμα πέρα από το ότι δεν θέλουμε τη σημερινή Δημοκρατία.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><u>Εμείς θα καταθέσουμε μερικές σκέψεις για το ζήτημα αυτό:</u></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Θέλουμε Δημοκρατία, αλλά ούτε τη Δημοκρατία της σημερινής κοινωνικής και πολιτικής ολιγαρχίας, ούτε την Δημοκρατία του αέρα<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">. Απαιτούμε κάθε χώρος δουλειάς, μόρφωσης να είναι πηγή της δημοκρατίας, πηγή κάθε εξουσίας</b>. Δεν θέλουμε ένα κοινοβούλιο πάνω από το κεφάλι μας. Θέλουμε ένα κοινοβούλιο στα πόδια μας, <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">όργανό μας</b> και <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">όχι δυνάστη μας</b>! </span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Θέλουμε να ορίζουμε εμείς την τύχη του προϊόντος της εργασίας μας! Θέλουμε εμείς να ορίζουμε την μόρφωσή μας!</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Πρωτοβάθμιες συνελεύσεις σε κάθε χώρο που ζει, εργάζεται και μορφώνεται ο λαός (εργάτες, άνεργοι, νεολαίοι ,συνταξιούχοι). <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">Άμεση δημοκρατία</b>. Κάθε ένας μας έχει το δικαίωμα να μιλήσει και έχει μια ψήφο.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Αλλά <b style="mso-bidi-font-weight: normal;">και αντιπροσωπευτική δημοκρατία</b>. Ναι θέλουμε βουλευτές. Θα τους εκλέγουμε στις συνελεύσεις μας, θα τους ανακαλούμε όταν θα δεν θα υπηρετήσουν την απόφασή μας, όταν προδώσουν τον αγώνα μας, τα δικαιώματά μας. Ναι θα αμείβονται! Με το μέσο εργατικό μισθό, όχι μπόνους, δυο συντάξεις και καριέρα πολιτικού ηγέτη.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Και θα νομοθετούμε όλοι;</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Ακόμα και αν δεν νομοθετούμε όλοι, θα έχουμε δικαίωμα να εγκρίνουμε ή να απορρίπτουμε νόμους μέσα από τις συνελεύσεις μας. Ναι θα υπακούμε στην πλειοψηφία, όχι στην πλειοψηφία του «κάθε 4 χρόνια», αλλά στην πλειοψηφία του «εδώ και τώρα».</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Και τι θα γίνει άλλοι θα νομοθετούν και άλλοι θα εκτελούν;</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Όχι! Η συνέλευση των αντιπροσώπων-βουλευτών θα είναι εργαζόμενο σώμα. Αυτός που νομοθετεί ή εγκρίνει το νόμο είναι υπεύθυνος και να τον εφαρμόσει. Ούτε παραθυράκια στους νόμους, ούτε μίζες, ούτε «τραβάτε στα δικαστήρια να βρείτε το δίκιο σας».</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Τέρμα οι αυταπάτες για τον εξευγενισμό της σημερινής δημοκρατίας, της αστικής δημοκρατίας.</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: large;">Υπάρχει μέλλον για τις πλατείες;</span><o:p></o:p></span></b><br />
<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></b></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Δεν υπάρχει σίγουρη απάντηση. Θα κάνουμε μια εκτίμηση όμως και με αυτό θα κλείσουμε το αποψινό μας άρθρο.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Ο κόσμος που κατεβαίνει στις πλατείες θα δει επιτέλους μια πολιτική αντιπαράθεση που δεν είναι τύπου κοινοβουλίου, αλλά και ούτε τύπου καφενείου. Για πρώτη φορά θα βρίσει όντας συμμέτοχος και όχι από τον καναπέ του και πιθανόν να πει σε ένα άγνωστο κοινό τρία πράγματα που κουβαλάει στο κεφάλι του.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Ίσως να καταλάβει ότι δεν υπάρχει εύκολη και ειρηνική λύση, να πεισμώσει και να αποφασίσει να οργανώσει τον αγώνα του, πρώτα και κύρια παλεύοντας μέσα από το σωματείο του.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Σίγουρα θα νοιώσει ότι δεν είναι μόνος, ότι κι άλλοι είναι στην ίδια η χειρότερη μοίρα από αυτόν.</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Αν δεν πάρει μυρουδιά έστω από αυτά τα λίγα που θέτουμε σαν εκτίμησή μας, θα γυρίσει αποκαμωμένος ξανά σπίτι του. Πιθανόν όμως να μην είναι και αυτό απαραιτήτως κακό. Γιατί θα δει ότι ακόμα και αν πας ειρηνικά, χωρίς πολιτικό πρόγραμμα, χωρίς όνομα, κόμμα ή συνδικάτο πάλι θα χάσεις. Έτσι πιθανόν να γίνει αυτός ο πρώτος που θα πει στον διπλανό του: «Ρε μαλάκα, τόσα χρόνια προσπαθούσαμε με τα δικά τους όπλα να τους πολεμήσουμε, μήπως πρέπει να φτιάξουμε τα δικά μας;»</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Αισιόδοξο; Μπορεί; </span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Απίθανο να συμβεί; <span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><b>ΟΧΙ!</b></span></span></div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-4908872240042777032011-06-13T04:43:00.000-07:002011-06-13T04:43:53.020-07:00Ψήφισμα Λαϊκής Συνέλευσης Πλ. Ελευθερίας για τους διωκόμενους συμπολίτες μας<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="color: #333333; font-size: 15px; line-height: 20px;"></span><br />
<div align="CENTER"><b><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">ΨΗΦΙΣΜΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ ΤΗΣ ΠΛΑΤΕΙΑΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ</span></b></div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Συμπολίτες/ισες</span></div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"> Βρισκόμαστε σε μια διαδικασία μνημονιακής πολιτικής που απαιτεί συνεχή ρήξη συνειδητοποιημένων πολιτών με την κατεστημένη πολιτική τάξη, μέχρι να ανατραπούν τα παραπάνω δεδομένα και να ισχύσουν δημοκρατικές πολιτειακές δομές συνταγματικά κατοχυρωμένες που αυτή τη στιγμή καταπατούνται. Επειδή ζούμε το μεγάλο αυτό έλλειμμα στις δημοκρατικές διαδικασίες με ότι αυτό συνεπάγεται (κοινωνικό αποπροσανατολισμό, εκφοβισμό και καταστολή)</span></div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"> Δηλώνουμε τη συμπαράστασή μας σε συμπολίτες μας που διώκονται αντιστεκόμενοι, κατηγορούμενοι με στημένα κατηγορητήρια και απαιτούμε την απόσυρση των μηνύσεων ή την αθώωσή τους, συγκεκριμένα:</span></div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">.</span></div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in; margin-left: 0.25in;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Α)Των τριών μελών της Επιτροπής Αγώνα για τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της Πρώην Αμερ. Βάσης Γουρνών που κατηγορούνται από το 2007 για παρακώλυση συγκοινωνίας (θα δικαστούν 23/1/2012).</span></div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in; margin-left: 0.25in;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Β) Των έξι νέων που κατηγορούνται καθώς στις εκδηλώσεις μνήμης του 2009 για τον αδικοχαμένο Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο, αρνήθηκαν προληπτικό έλεγχο της αστυνομίας και στη συνέχεια κρίθηκαν κατηγορητέοι με σωρεία ψευδών κατηγοριών (θα δικαστούν 6/2/2012).</span></div><div align="CENTER" style="margin-bottom: 0in; margin-left: 0.25in;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Γ) Των 15 μελών του Δικηγορικού Συλλόγου Ηρακλείου που κατηγορούνται για τις κινητοποιήσεις τους για ίδρυση Εφετείου στο Ηράκλειο και που τελικά θα λειτουργήσει από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο (θα δικαστούν μετά από δύο χρόνια).</span></div><div style="font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif;"><br />
</div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-57458135525458293632011-06-12T15:07:00.000-07:002011-06-12T15:07:38.492-07:00Πτώχευση Βήμα-Βήμα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"></span></span></span><br />
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></span></div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></span></div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Του Δημήτρη Καζάκη</span></span></div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></span></div><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 18px;">Mήπως ήρθε η ώρα για την πτώχευση της Ελλάδας; Αυτό φαίνεται να συζητούν στα επιτελεία της ευρωζώνης σε συνεργασία με τις μεγαλύτερες τράπεζες και επενδυτικά κεφάλαια. Τι σημαίνει τεχνική πτώχευση;</span><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Ο Γιώργος Κοφινάκος της Enolia PremiumCapital έγραψε πρόσφατα στην «Ισοτιμία» (2/6): «Το να γίνει μία αναδιάρθρωση χρέους λέγοντας "Κύριοι, δεν έχουμε να πληρώσουμε, σας δίνουμε π.χ. μόνο το 50%", φαίνεται πολύ καλό στα χαρτιά. Όμως θα καταστήσει χειρότερα τα πράγματα για την οικονομία μακροπρόθεσμα. Θα περάσουν δεκαετίες για να καταφέρει πάλι η Ελλάδα να εμπνεύσει εμπιστοσύνη στο εξωτερικό και να αντλήσει πάλι χρηματοδότηση από τις αγορές. Αν φθάσουμε στο αμήν, η έσχατη λύση θα ήταν το λεγόμενο τεχνικό default (τεχνική χρεοκοπία): να δώσεις στον πιστωτή, ειδικά σ' αυτόν που κατέχει ομόλογα διάρκειας έως πέντε ετών, την επιλογή ανταλλαγής με πιο μακροπρόθεσμα ομόλογα που θα συνοδεύονται από πιο ελκυστικούς όρους. Αυτό, για να μεταφέρεις την πίεση των δόσεων του χρέους στο μέλλον. Για να ξεκινήσει βέβαια μία τέτοια διαδικασία θα πρέπει να καταλαγιάσουν τα πράγματα στις αγορές».</div><a href="" name="more"></a><br />
<div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Τοκογλυφική «μηχανή»</em></strong></div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Το πρώτο μέρος του ισχυρισμού του κ. Κοφινάκου δεν πρέπει να το πάρετε στα σοβαρά. Διότι πολύ απλά δεν επιβεβαιώνεται από τη διεθνή εμπειρία. Ακόμη και υπό συνθήκες της πιο ολοκληρωτικής πτώχευσης, ή μονομερούς διαγραφής του δημόσιου χρέους μιας χώρας, ποτέ αυτή η χώρα δεν αποκλείστηκε από τις διεθνείς αγορές και τις διεθνείς οικονομικές σχέσεις. Το τονίζουμε: ποτέ!</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Ενώ ως προς τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου, δηλαδή τους διεθνείς τοκογλύφους των επενδυτικών κεφαλαίων και τραπεζών, το μέγιστο του αποκλεισμού μιας πτωχευμένης χώρας, ή μιας χώρας που αρνείται να πληρώσει τα χρέη της, δεν ξεπερνά την τριετία ή τετραετία.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Βέβαια, το ουσιαστικό ερώτημα είναι άλλο: Γιατί θα πρέπει η χώρα να βγει ξανά στις διεθνείς αγορές κεφαλαίου; Γιατί πρέπει να προσφεύγει σε διαρκή δανεισμό; Είναι φυσιολογικό κάτι τέτοιο; Όχι βέβαια. Ο δανεισμός από τις διεθνείς αγορές δεν είναι μια φυσιολογική ανάγκη για ένα κράτος ή μια οικονομία. Ο δανεισμός είναι οργανική ανάγκη εκείνων που κατέχουν τα δανείσιμα κεφάλαια. Ο δανεισμός δεν είναι προϊόν των δανειακών αναγκών του κράτους, αλλά της διαθεσιμότητας τεράστιων μαζών δανείσιμου κεφαλαίου. Γι' αυτό και η παγκόσμια οικονομία έχει ανάγκη τις ελλειμματικές οικονομίες και τα κράτη. Όσο υπάρχουν διεθνείς τράπεζες και επενδυτικά κεφάλαια που βγάζουν τεράστια κέρδη από τον δανεισμό κρατών και οικονομιών, τόσο θα υπάρχουν ελλειμματικές οικονομίες και κράτη που θα προστρέχουν στον δανεισμό.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Η αλήθεια είναι ότι ο δημόσιος δανεισμός από τις διεθνείς αγορές αποτελεί το καταφύγιο μιας διεφθαρμένης διακυβέρνησης η οποία αναζητά μέσω των τοκογλύφων να καλύψει τις μαύρες τρύπες που δημιουργεί με τις πολιτικές της. Κι όχι μόνο αυτό. Αποτελεί ταυτόχρονα τον πιο προσφιλή τρόπο εξαγοράς πολιτικών και κρατών από τις δυνάμεις της αγοράς με κύριο σκοπό την κερδοσκοπία με τα δημόσια ελλείμματα, τα έργα, τις προμήθειες και τη δημόσια περιουσία. Αυτοί είναι οι λόγοι που ιστορικά στη δημοσιονομική θεωρία, ο δημόσιος δανεισμός με προσφυγή στις διεθνείς αγορές αποτελούσε έναν από τους πλέον επαχθείς τρόπους χρηματοδότησης ενός κράτους και της οικονομίας του. Χώρες όπως η Ελλάδα, που είναι καταδικασμένες να χρηματοδοτούνται από το εξωτερικό και κυρίως με δάνεια, δεν μπορούν να ελπίζουν παρά μόνο σε απανωτές χρεοκοπίες. Όπως αυτές που έχουν συσσωρευτεί σ' ολόκληρη την ιστορία του ελληνικού κράτους.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Πρακτική της διαφθοράς</em></strong></div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Ο πατέρας της δημόσιας οικονομικής στην Ελλάδα, ο καθ. Α. Ανδρεάδης, έλεγε πώς η «ιστορία της Ελλάδας είναι η ιστορία των χρεών της και των χρεοκοπιών της». Κι αυτό γιατί υπήρχαν πάντα πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες που θεωρούσαν τον δανεισμό, κυρίως από το εξωτερικό, ως μονόδρομο. Φυσικά το έκαναν προς όφελος μιας απόλυτα διεφθαρμένης οικονομικής και πολιτικής ολιγαρχίας που κυβερνά αυτόν τον τόπο από ιδρύσεως ελληνικού κράτους. Αυτή η ολιγαρχία εξασφάλιζε πάντα, όπως έγραφε ο καθηγητής και ακαδημαϊκός Άγγελος Αγγελόπουλος, ώστε «το μεγαλύτερον μέρος του προϊόντος των συναπτομένων δανείων διετίθετο δια την εξόφλησιν των οφειλομένων τοκοχρεωλυσίων, δια την πληρωμήν μεσιτειών και προμηθειών, το δε εναπομένον εσπαταλάτο δια διαφόρους σκοπούς, χωρίς μάλιστα να ερωτάται η χώρα η οποία συνήπτε τα δάνεια και η οποία αναλάμβανε την υποχρέωσιν της τοκοχρεωλυτικής εξοφλήσεως τούτων». Το ίδιο συμβαίνει μέχρι σήμερα.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Αυτός είναι ο λόγος που δεν αρκεί να ξεμπερδέψουμε με το δημόσιο χρέος. Δεν αρκεί να σταματήσουμε να πληρώνουμε τη διεθνή τοκογλυφία. Πρέπει πάση θυσία να αποτρέψουμε την προσφυγή σε νέο διεθνή δανεισμό. Κι αυτό μπορεί να γίνει μόνο με δυο τρόπους: Αφενός, με τη θεσμοθέτηση στα πλαίσια ενός ριζικά νέου δημοκρατικού Συντάγματος, που έχει ανάγκη ο τόπος και ο λαός, της ρητής απαγόρευσης σε κάθε μελλοντική κυβέρνηση να καταφεύγει σε δανεισμό από τις διεθνείς αγορές κεφαλαίου. Αφετέρου, με την παραγωγική ανασυγκρότηση της ελληνικής οικονομίας στη βάση της οικονομικής αυτοδυναμίας με την κινητοποίηση και την ορθολογική αξιοποίηση των εσωτερικών πόρων, κοινωνικών και φυσικών, για μια ισορροπημένη ανάπτυξη προς όφελος της μεγάλης πλειοψηφίας του λαού. Αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα που μπαίνει σήμερα μπροστά μας.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Φυσικά, όποιος διακατέχεται από την ιδεολογία της Ψωροκώσταινας ή της μικρής Ελλαδίτσας, που δήθεν δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα μόνη της, δηλαδή χωρίς να είναι υπόδουλη ή υποτελής, τότε είναι φυσικό όλα αυτά να φαντάζουν εξωφρενικά. Δεν πειράζει. Η εμπειρία διδάσκει. Θυμηθείτε όλους αυτούς που σας λένε σήμερα ότι η Ελλαδίτσα δεν μπορεί μόνη της να βρει τη λύση, ότι αν φύγουμε από το ευρώ και φέρουμε εθνικό νόμισμα θα έρθει η καταστροφή. Θυμηθείτε τους και όταν τους αμέσως επόμενους μήνες η χώρα θα βιώνει τον χειρότερο εφιάλτη που πέρασε ποτέ στην ιστορία της, αναζητήστε τους. Κι όταν τους βρείτε, αν τους βρείτε και δεν την έχουν κοπανήσει για Βρυξέλλες, Βερολίνο, Παρίσι ή αλλού ακόμη πιο μακριά, δώστε τους να καταλάβουν με έμπρακτο τρόπο τι σημαίνει να σε δουλεύουν ψιλό γαζί. Γιατί αυτό κάνουν. Δουλειά τους είναι να περιφρουρήσουν πάση θυσία τα κεκτημένα των τοκογλύφων, των τραπεζιτών και του πολιτικού προσωπικού. Κι αυτά είναι η χρηματιστική προσάρτηση της Ελλάδας, καθώς και η αφομοίωσή της μέσα στον πιο αντιδραστικό οργανισμό που έχει δημιουργηθεί επί ευρωπαϊκού εδάφους από την εποχή του Χίτλερ, την ΟΝΕ με το ευρώ και την Ε.Ε.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Τεχνητή χρεοκοπία</em></strong></div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Ωστόσο, την τεχνητή χρεοκοπία στην οποία αναφέρεται ο κ. Κοφινάκος δεν πρέπει να την πάρουμε αψήφιστα. Η λογική της έγκειται στη θεωρητική δυνατότητα να ανταλλάξει το κράτος τα παλιά ομόλογα που έρχονται στη λήξη τους με νέα ομόλογα μακρύτερης διάρκειας. Αυτή η τακτική εξασφαλίζει, πάντα στη θεωρία, μια ανάσα για μερικά χρόνια. Αρκεί να συντρέχουν δυο παράγοντες: Από τη μια, να περιληφθεί ικανός αριθμός ληξιπρόθεσμων ομολόγων. Κι από την άλλη, να δεχτούν την όλη διαδικασία οι κάτοχοι αυτών των ομολόγων. Φυσικά, για να γίνει αυτό το δεύτερο, θα πρέπει οι όροι αντικατάστασης με νέα ομόλογα να είναι ιδιαίτερα ελκυστικοί. Αν σκεφτεί κανείς ότι την επόμενη πενταετία λήγουν πάνω από 184 δισ. ευρώ σε κρατικά ομόλογα, τότε μπορούμε να αντιληφθούμε ότι για να γίνει κάτι τέτοιο θα πρέπει να υπάρξει ένα megaswap τέτοιου μεγέθους που δεν ξανάγινε στην ιστορία της αναδιάταξης χρέους μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο; Στα χαρτιά ναι. Με την προϋπόθεση ότι η κυβέρνηση εξασφαλίζει όρους για τα νέα ομόλογα ιδιαίτερα επικερδείς και ελκυστικούς για τους κατόχους των παλιών ομολόγων. Η Αργεντινή που επιχείρησε ένα ανάλογο megaswap κρατικών ομολόγων, αξίας σημαντικά χαμηλότερης από αυτήν που καλείται η Ελλάδα να επιχειρήσει, αύξησε την απόδοση των νέων ομολόγων τουλάχιστον κατά 28%. Και πάλι δεν τα κατάφερε. Οι αγορές δεν ανταποκρίθηκαν και το καλοκαίρι του 2001 η Αργεντινή πτώχευσε επίσημα. Μπορεί να συμβεί κάτι ανάλογο και στην Ελλάδα; Είναι το πιο πιθανό. Η ίδια η διαδικασία αντικατάστασης θα πάρει πάρα πολύ χρόνο και θα δημιουργήσει τέτοια πίεση στην οικονομία και το τραπεζικό σύστημα της Ελλάδας, ώστε αναπόφευκτα θα την οδηγήσει σε πτώχευση πριν καν ξεκινήσει ουσιαστικά η αντικατάσταση.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Προς εκποίηση</em></strong></div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Όμως, απ' ό,τι φαίνεται δεν είναι αυτό που απασχολεί πλέον τους παράγοντες των αγορών και της ευρωζώνης. Η ιδέα για την αντικατάσταση των παλιών ομολόγων του ελληνικού κράτους με νέα, έχει ως βασικό σκοπό όχι την αποφυγή της επίσημης πτώχευσης της χώρας, αλλά την επιτάχυνση της κοινωνικής και οικονομικής εκποίησης.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Σύμφωνα με τον Νουτ Βέλινγκ, του διοικητικού συμβουλίου της ΕΚΤ, μια τέτοια επιχείρηση αντικατάστασης του χρέους ίσως να αποτελέσει μέρος του νέου πακέτου βοήθειας προς την Ελλάδα. Σύμφωνα με τo Bloomberg (6/6), αξιωματούχοι της ΕΚΤ που έχουν άμεση σχέση με τη διαμόρφωση του πακέτου βοήθειας προς την Ελλάδα, το οποίο πρόκειται να εγκριθεί 23-24 Ιουνίου από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Κορυφής, δήλωσαν ότι είναι πολύ πιθανό να περιλαμβάνει ένα τέτοιο σχέδιο αντικατάστασης ομολόγων.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Στους επενδυτές είναι πολύ πιθανό να δοθεί καθεστώς προτιμησιακής σχέσης, πολύ υψηλότερες πληρωμές στα κουπόνια των τόκων και εμπράγματες εγγυήσεις. Οι λεπτομέρειες κρατούνται κρυφές.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Αυτό που αποκλείουν οι αξιωματούχοι της ΕΚΤ είναι δυο πράγματα: Αφενός, μια συνολική αναδιάρθρωση του χρέους της Ελλάδας. Και αφετέρου, το «κούρεμα» καθ' οιονδήποτε τρόπο.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Στο ίδιο μήκος κύματος και ο διοικητής της ΕΚΤ κ. Τρισέ, ο οποίος για πρώτη φορά παραδέχτηκε ανοιχτά ότι μια τέτοια αντικατάσταση ομολόγων είναι όντως στο τραπέζι. Μιλώντας στις 6/6 στο Μόντρεαλ, ο Τρισέ, ενώ αντιτάχθηκε για μια ακόμη φορά στην επιβολή ζημιών στους επενδυτές, είπε «αυτό δεν σημαίνει ότι είμαστε εναντίον ο ιδιωτικός τομέας να αναλάβει τις ευθύνες του, όπως του ζητήθηκε έναν χρόνο πριν, όταν έγινε το πρώτο πρόγραμμα για την Ελλάδα, όπως ζητήθηκε από τα πιστωτικά ιδρύματα στην Ευρώπη να διατηρήσουν στα χέρια τους το επίπεδο του ανεξόφλητου χρέους».</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Ο κ. Τρισέ ομολογεί εδώ για πρώτη φορά ότι μαζί με το πρώτο μνημόνιο ζητήθηκε από τις τράπεζες που κρατάνε το ελληνικό χρέος να μην ξεφορτωθούν τα ανεξόφλητα ομόλογα στη δευτερογενή αγορά. Κι έτσι οι μεγάλες τράπεζες στη Γερμανία, τη Γαλλία και αλλού στην ευρωζώνη εξακολουθούν να κρατούν τα πακέτα ομολόγων του ελληνικού χρέους. Πράγμα που εξηγεί την εκτεταμένη κερδοσκοπία με «ανοιχτές πωλήσεις» ελληνικών ομολόγων στη δευτερογενή και φυσικά την εκτίναξη των επιτοκίων τους.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Το γεγονός ότι δεν επετράπη στις τράπεζες να ξεσκαρτάρουν από τα ομόλογα του ελληνικού κράτους που κατέχουν, έχει οδηγήσει την όλη κατάσταση στο κόκκινο. Ο επίτροπος Όλι Ρεν είπε στο Στρασβούργο (6/6) ότι η Ε.Ε. αντιμετωπίζει μια «πολύ σοβαρή κατάσταση» με την Ελλάδα και χρειάζεται να καταλήξει σε μια συμφωνία σχετικά με το ζήτημα πριν από τη σύνοδο των υπουργών Οικονομικών στις 20/6. «Η Ελλάδα ήταν σε ελεύθερη πτώση με δημοσιονομικούς όρους, ήταν έτοιμη να πτωχεύσει τον περασμένο Απρίλιο, Μάιο και δυστυχώς είναι έτοιμη να πτωχεύσει ξανά, εκτός κι αν υπάρξει βοήθεια», είπε ο επίτροπος.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Αξιόπιστη ιδιωτικοποίηση</strong></div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Άλλωστε, σύμφωνα με τον Τρισέ στην ομιλία στο Μόντρεαλ που προαναφέραμε, η Ελλάδα «είναι μια χώρα η οποία, σύμφωνα με ό,τι γνωρίζω, ως μερίδιο στο ΑΕΠ, είναι μάλλον η πιο πλούσια χώρα με όρους περιουσίας σε ακίνητα. Αυτό, φυσικά, είναι κάτι το οποίο είναι σπουδαίο. Και, φυσικά, αν κατανοηθεί πλήρως από παρατηρητές, επενδυτές και παράγοντες της αγοράς, μπορεί να κάνει τη διαφορά με την προ υπόθεση, φυσικά, ότι αυτή η ιδιωτικοποίηση θα φανεί αξιόπιστη και διεκπεραιωμένη με επαγγελματικό τρόπο».</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Ρυθμοί </strong><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">fast</strong><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> </strong><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">track</strong><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"></strong></div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Το τι εννοεί ο Τρισέ αξιόπιστη ιδιωτικοποίηση και επαγγελματικά διεκπεραιωμένη φαίνεται στην κοινή ανακοίνωση της τρόικας στις 3/6: «Η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί να επιταχύνει σημαντικά το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεών της. Για τον σκοπό αυτό θα δημιουργήσει μια επαγγελματική και ανεξάρτητη ως προς τη διοίκησή της υπηρεσία ιδιωτικοποιήσεων και έχει καταρτίσει έναν ολοκληρωμένο κατάλογο περιουσιακών στοιχείων για ιδιωτικοποίηση με τον σκοπό να πραγματοποιήσει έσοδα της τάξης των 50 δισ. ευρώ έως το τέλος του 2015». Σύμφωνα με πληροφορίες που διαρρέουν διαρκώς στον διεθνή οικονομικό Τύπο, αυτή η ειδική υπηρεσία ιδιωτικοποιήσεων θα βρίσκεται υπό τον αποκλειστικό και άμεσο έλεγχο των τροϊκανών. Εκποίηση με ρυθμούς fast track και υπό καθεστώς πλήρους αδιαφάνειας και συμφωνιών παρασκηνίου. Αυτό υπόσχεται ο Τρισέ και οι υπόλοιποι αξιωματούχοι της ευρωζώνης στους επενδυτές κερδοσκόπους για να μην ξεφορτωθούν ακόμη τα χαρτιά τους. Αυτό εξυπηρετεί και η 5η δόση, αλλά και η πρόσθετη χρηματοδότηση, όπως κι αν γίνει.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Μόνιμη εποπτεία</em></strong></div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Το ευρώ σχεδιάστηκε από την αρχή να τρέφεται από την κερδοσκοπία. Πρώτα με τα ελλείμματα και τα δάνεια. Τώρα με τη διαχείριση του χρέους και την εκποίηση των υπό χρεοκοπία χωρών. Όμως μην ανησυχείτε, υπάρχουν κι αυτοί που για να «μετριάσουν τα θύματα» προτείνουν να περιμένουμε. Προτείνουν σκληρές διαπραγματεύσεις με την τρόικα, που δήθεν θα την αναγκάσουν να περικόψει από μόνη της το χρέος. Μόνο που η Ε.Ε. και η ΕΚΤ έχουν έτοιμη τη λύση: Αντικατάσταση ομολόγων, αφού προηγηθεί πλήρης εκποίηση της χώρας και του λαού της. Μα αυτό θα σημάνει επίσημη πτώχευση, θα πει κάποιος. Ναι, αλλά πιστεύουν ότι θα προλάβουν να χώσουν την Ελλάδα στον μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης για να πτωχεύσει υπό καθεστώς ύπατης αρμοστείας. Έτσι θα μπορούν να την ξεσκίσουν ήσυχα κι ωραία τα όρνια της αγοράς χωρίς να κινδυνεύει το ευρώ από κάποιο «πιστωτικό γεγονός», δηλαδή από άμεση κατάρρευση των μεγάλων τραπεζών της ευρωζώνης. Το μεγάλο έπαθλο που περιμένει στο τέλος της διαδρομής είναι το ευρωομόλογο. Η πιο τρελή φαντασίωση των κερδοσκόπων του χρέους θα γίνει πραγματικότητα. Με αυτό η νομική βάση του δημόσιου χρέους θα αλλάξει ριζικά και θα περιέλθει στην αποκλειστική αρμοδιότητα των υπερεθνικών οργάνων της Ένωσης. Με αυτό ελπίζουν σε μια νέα εποχή εγγυημένου υπερδανεισμού, ακόμη και για χώρες όπως η Ελλάδα, που πτωχευμένες θα βρίσκονται μόνιμα πλέον υπό καθεστώς ύπατης αρμοστείας στον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Στήριξης.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Κερδοσκοπικό πάρτι</strong></div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Η αλήθεια είναι ότι τα 5ετή CDS <em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">(</em><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">credit</em><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> </em><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">default</em><em style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"> </em>swaps)της Ελλάδας, που υποδηλώνουν την πιθανότητα πτώχευσης, από 399 bps τον Ιανουάριο του 2010 εκτινάχθηκαν στις 1.372 bps στις 11/5/2011 για να χτυπήσουν νέο ρεκόρ των 1.390,97 bps στις 6/6.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Με άλλα λόγια χάρη στη «βοήθεια» της Ε.Ε. και της ΕΚΤ η πιθανότητα πτώχευσης της Ελλάδας αυξήθηκε κατά 348,6%! Αυτό σημαίνει και μια αντίστοιχη αύξηση στην απόδοση των CDS στα χέρια των κερδοσκόπων.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Το γεγονός ότι τα CDS έχουν φτάσει σε απόδοση περίπου 3,5 φορές την αρχική τους τιμή, κάνει πολλούς κερδοσκόπους να θέλουν να εξαργυρώσουν. Η πιθανότητα αυτή αυξάνει δραματικά το ενδεχόμενο της επίσημης πτώχευσης με καταστροφικές συνέπειες για τα μεγάλα χαρτοφυλάκια ομολόγων ελληνικού χρέους, αλλά και για την ευρωζώνη.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">Έτσι με το να θέσει στο τραπέζι επίσημα η ΕΚΤ το ενδεχόμενο μιας αντικατάστασης ομολόγων επιδιώκει να δώσει κίνητρο στις τράπεζες ώστε να κρατηθούν για να μην ξεσκαρτάρουν και στους κερδοσκόπους να μην εξαργυρώσουν ακόμη τα CDS. Υπάρχει ψωμί ακόμη. Αυτό είναι το μήνυμα που θέλει να στείλει η <strong style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 0px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;">ΕΚΤ </strong>στις αγορές.</div><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><br />
</div></span></span></span><blockquote><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 18px;">αναδημοσίευση από το blog: </span><a href="http://dimitriskazakis.blogspot.com/">http://dimitriskazakis.blogspot.com</a></span></blockquote><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><div style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-color: transparent; background-image: initial; background-origin: initial; border-bottom-width: 0px; border-color: initial; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-style: initial; border-top-width: 0px; font-size: 13px; margin-bottom: 10px; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; outline-color: initial; outline-style: initial; outline-width: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; vertical-align: baseline;"><br />
</div></span></span></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-91510025729708209532011-06-12T04:58:00.000-07:002011-06-13T04:37:58.601-07:00Ψήφισμα Αγανακτισμένων Τρικάλων<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="color: white; font-family: inherit; text-align: center;"><br />
</div><div style="color: white; font-family: inherit; text-align: center;"><br />
</div><div style="color: white; font-family: inherit; text-align: center;"><span style="font-size: small;"> <b><u>ΨΗΦΙΣΜΑ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΩΝ ΠΟΛΙΤΩΝ ΤΡΙΚΑΛΩΝ </u></b></span></div><div style="color: white; font-family: inherit; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b><u> </u></b></span> </div><div style="color: white; font-family: inherit; text-align: justify;"><span style="font-size: small;"> Είμαστε εργαζόμενοι, άνεργοι, νεολαίοι, συνταξιούχοι, ελεύθεροι επαγγελματίες που βιώνουμε μια ανελέητη επίθεση στα δικαιώματά μας, στην ίδια μας τη ζωή. Τον τελευταίο καιρό σε πλατείες πολλών πόλεων της χώρας μας ο κόσμος αντιδρά και εκδηλώνει την οργή του. Οι συγκεντρώσεις αυτές πρέπει να συνεχιστούν, να μαζικοποιηθούν και να χρησιμοποιηθούν ως μια μορφή διεκδίκησης όλων όσων μας ανήκουν και έχουμε κατακτήσει με κόπο. Αποτέλεσμα της κρίσης και της πολιτικής που εφαρμόζεται είναι η αύξηση της ανεργίας, η φτώχεια και η πείνα που απειλεί πλέον τμήματα της κοινωνίας. Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε ότι οι εγγεγραμμένοι άνεργοι σε Τρίκαλα και Καλαμπάκα ξεπερνούν τις 12.000 από 10.000 που ήταν πέρυσι, ενώ η πραγματική ανεργία είναι πολύ μεγαλύτερη.</span></div><div style="color: white; font-family: inherit; text-align: justify;"></div><div style="color: white; font-family: inherit; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b>ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ</b></span></div><div style="color: white; font-family: inherit; text-align: center;"></div><div style="color: white; font-family: inherit; text-align: justify;"><span style="font-size: small;">Όχι στο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα, στο μνημόνιο και στη δανειακήσύμβαση. </span></div><div style="color: white; font-family: inherit;"></div><div style="color: white; font-family: inherit;"><span style="font-size: small;"><span lang="EN-US">Άμεση διαγραφή του χρέους.</span> </span></div><div style="color: white; font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Να επιστραφούν όλα τα κλεμμένα από τα ταμεία χρήματα. </span></div><div style="color: white; font-family: inherit;"><span style="font-size: small;">Να φύγει η κυβέρνηση Παπανδρέου. Άρση της βουλευτικής ασυλίας και παραπομπή στη Δικαιοσύνη όσων έχουν εμπλακεί σε οικονομικά, ποινικά και άλλου τέτοιου είδους εγκλήματα.</span></div><div style="color: white; font-family: inherit; text-align: justify;"></div><span style="color: white; font-size: small;"><span style="font-family: inherit;"> Στάση πληρωμών στους τοκογλύφους δανειστές.</span><br style="font-family: inherit;" /><span style="font-family: inherit;">Δουλειά για όλους-Δωρεάν Υγεία-Δωρεάν Παιδεία.</span><br style="font-family: inherit;" /><span style="font-family: inherit;">Να γίνει αναδιάρθρωση του Συντάγματος για να προβούμε σε άμεση δημοκρατία.</span></span> <br />
<div style="color: white; font-family: inherit; margin-left: 36pt;"></div><div style="color: white; font-family: inherit; margin-left: 36pt;"></div><div style="color: white; font-family: inherit; margin-left: 18pt; text-align: center;"><span style="font-size: small;"> <b>ΚΑΛΟΥΜΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΕΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΤΗΣ ΤΕΤΑΡΤΗΣ 15/6/2011 ΣΤΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ 10.00 </b></span></div><div style="color: white; font-family: inherit;"></div><div style="color: white; font-family: inherit; margin-left: 18pt; text-align: center;"><span style="font-size: small;"> <b>ΔΕΝ ΠΟΥΛΑΜΕ-ΔΕΝ ΧΡΩΣΤΑΜΕ-ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΥΜΕ</b></span></div><div style="color: white; font-family: inherit; text-align: center;"><span style="font-size: small;"><b>ΑΛΗΘΙΝΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΩΡΑ</b> </span></div><span style="color: white; font-size: small;"><span style="font-family: inherit;"></span></span></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-63823477791860758082011-06-11T07:39:00.000-07:002011-06-11T07:39:57.583-07:00Το χρονικό των χρεοκοπιών του ελληνικού κράτους και η κρίση σήμερα<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"></span></span><br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><div style="text-align: left;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Η πρώτη μας χρεοκοπία, γνήσια χρεοκοπία σαν ελληνικό κράτος, συνέβη στα 1827. Η πρώτη πράξη που έκανε ο κυβερνήτης τότε ήταν να δηλώσει αδυναμία πληρωμής των λεγόμενων "δανείων ανεξαρτησίας" που ούτε δάνεια ήταν, ούτε για την ανεξαρτησία της χώρας δόθηκαν και το πρωτόκολλο του Λονδίνου το 1830 που συνέταξαν οι μεγάλες δυνάμεις, ερήμην φυσικά των Ελλήνων, προσδιόριζε με το άρθρο 6 ότι οι μεγάλες δυνάμεις επειδή ακριβώς τους χρωστάνε οι Έλληνες μπορούν να μπαίνουν όποτε γουστάρουν στη χώρα και να κάνουν ότι γουστάρουν σ' αυτή τη χώρα.<br />
<a href="" name="more"></a></span></div></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Η δεύτερη χρεοκοπία έσκασε στα 1843. Εκεί έγινε και η εξέγερση της 3ης Σεπτέμβρη του 1843 που διεκδικήθηκε σύνταγμα. Επειδή όμως το ελληνικό κράτος αδυνατούσε να πληρώσει ή να έρθει σε διευθέτηση με τους χρηματιστές του, του επιβλήθηκε η πρώτη κατοχή (σε απελευθερωμένο ελληνικό κράτος) που είναι η κατοχή του 1853 όταν Άγγλοι και Γάλλοι αποβίβασαν 15.000 πεζοναύτες στο Πειραιά, ασκήσανε κατοχή επί μια σχεδόν 10ετία που ήταν από τις πιο αιματηρές κατοχές που έζησε ο τόπος και ο λόγος ήταν το δημοσιονομικό, η καταβολή του χρέους στους τοκογλύφους, στις μεγάλες δυνάμεις. Όποιος ξέρει από ιστορία γνωρίζει ότι είχαμε τη δική μας οκτωβριανή επανάσταση τον Οκτώβριο του 1862 όταν εξεγέρθηκε ο λαός, καθάρισε τα κόμματα της κατοχής, το αγγλικό και το γαλλικό, διέλυσε τα πάντα, έδιωξε τον Όθωνα και δημιούργησε τις προϋποθέσεις ενός νέου συντάγματος, μιας νέας συνταγματικής αρχής, που θεωρήθηκε ως η πλέον δημοκρατική της Ευρώπης εκείνη την εποχή. Ο λαός πάντα δηλαδή έκανε το χρέος του.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Η 3η μεγάλη χρεοκοπία είναι η μόνη γνωστή (που αναφέρεται δηλαδή στα ιστορικά βιβλία), το "δυστυχώς επτωχεύσαμεν" του Χαριλάου Τρικούπη στα 1893. Πήγε σε διαπραγμάτευση τότε η κυβέρνηση με τους ομολογιούχους, η κυβέρνηση Τρικούπη και ο Τρικούπης έλεγε, "παιδιά τι θέλετε να κάνουμε τώρα, να σας τα δώσουμε όλα άμα θέλετε, με εξαίρεση δυο πράγματα". "Δεν παραχωρούμε την εθνική κυριαρχία της χώρας, δεν παραχωρούμε το δημόσιο ταμείο". Φυσικά οι ομολογιούχοι δεν το δέχτηκαν αυτό και στήσανε, έχοντας σύμμαχο το παλάτι που κατείχε ελληνικά ομόλογα, τον περίφημο πόλεμο του 1897, που ήταν στημένος από την αρχή μέχρι το τέλος μόνο και μόνο για να κερδηθεί ο Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος στα 1898. Επειδή οι δανειστές της χώρας θέλανε να πληρώνονται σε χρυσάφι, πρωτομπήκε στην οικονομική φιλολογία της χώρας η ιδέα του σκληρού νομίσματος και μας έφτιαξαν τη χρυσή δραχμή. Οπότε ξεκινάει ένας νέος φαύλος κύκλος δανεισμού, απίστευτου δανεισμού γιατί η Ελλάδα έπρεπε να εξασφαλίσει το χρυσάφι, για να στηρίξει τη χρυσή δραχμή, άρα νέα δάνεια.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Υπό το καθεστώς του ΔΟΕ και της Δημοσιονομικής Επιτροπής της Κοινωνίας των Εθνών που είχε και αυτή αναλάβει την εποπτεία της χώρας χρεοκοπούμε ξανά το 1932. Η χρεοκοπία του 32 είναι του Βενιζέλου, αλλά την επέβαλε ο Τσαλδάρης. Πάλι οι ίδιες ιστορίες, πάλι λιτότητες, κλείσανε τα 2/3 των σχολείων της εποχής εκείνης για να πληρώσουν τους δανειστές, απολύσανε πάνω από τα 2/3 των εκπαιδευτικών της χώρας, οι μισοί δημόσιοι υπάλληλοι της διοίκησης απολύθηκαν, απαγορεύτηκε με την χρήση του ιδιώνυμου η συνδικαλιστική δράση ειδικά στο δημόσιο τομέα, στη δημόσια διοίκηση.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Είναι σκόπιμο να γνωρίζουμε πως γινόταν ο δανεισμός της χώρας: στα 100 χρυσά φράγκα δανείου ο τόκος, το επιτόκιο, έτρεχε στα 100, οι δανειστές όμως κρατούσαν ένα ποσοστό του δανείου, περίπου 20 με 30%, ανάλογα, ως "εγγύηση καλής εκτέλεσης δανείου". Έτσι το δάνειο που εκταμίευε τελικά το κράτος έφτανε να είναι το 50% της αρχικής ονομαστικής αξίας.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Στην συνέχεια έφεραν τον βασιλιά, ο βασιλιάς φυσικά εκτέλεσε τις εντολές των Βρετανών και έφερε τη τεταρτο-αυγουστιανή δικτατορία του Μεταξά. Το πρώτο πράγμα που έκανε ο Μεταξάς ήταν να πάρει το αποθεματικό του ΙΚΑ, του νεοσύστατου τότε ΙΚΑ, μόλις 3 χρόνια είχε δημιουργηθεί, και ήταν κατάλληλα προικισμένο, πολύ σοβαρά προικισμένο, πολύ καλό, είχε μια πολύ καλή προοπτική. Πήρε επίσης ότι βρήκε στις τράπεζες συν τα αποθεματικά στο δημόσιο ταμείο και πλήρωσε τους Γάλλους και Βρετανούς χρηματιστές.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Μετά τον 2ο ΠΠ ήταν παλλαϊκό το αίτημα προς τους συμμάχους, που υποστήριξε και ο πρώτος πρόεδρος της Τραπέζης της Ελλάδος μετά την απελευθέρωση, ο Ξενοφών Ζολώτας: να μας χαρίσουν ή να μας διαγράψουν τα προπολεμικά χρέη. Αν μη τι άλλο, για τη προσφορά της χώρας στη νίκη των συμμάχων τουλάχιστον διαγράψτε τα χρέη τα προπολεμικά, έλεγαν.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Φυσικά όχι απλά δεν διαγράφτηκαν τα χρέη αλλά μετά από 15 χρόνια απανωτών πιέσεων και άνευ προηγουμένου εκβιασμών, φτάσαμε στο 1964 όπου έγινε η τελική ρύθμιση των προπολεμικών χρεών. Κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου, υπουργός Οικονομικών Κωνσταντίνος Μητσοτάκης που υπέγραψε τη χειρότερη δανειακή σύμβαση και ρύθμιση χρεών που έχει υπογράψει ποτέ η χώρα (εκτός από τη σημερινή). Αναγνώρισε το σύνολο των προπολεμικών χρεών της χώρας από το 1881 και μετά. Στο ακέραιο της αξίας τους, χωρίς να παίρνουμε υπόψη αυτά που πληρώθηκαν από τη χώρα ή που είχαν πληρωθεί μέχρι τότε. Χωρίς να παίρνεται υπόψη ότι γι' αυτά είχαμε κηρύξει 2 πτωχεύσεις επίσημες, το 1893 και το 1932. Αναγνώρισαν επιπλέον το σύνολο των τόκων υπερημερίας που είχαν μεταφέρει φυσικά σε τιμές του 64 συν 71% προσαύξηση των τόκων υπερημερίας για το πιστωτικό κίνδυνο και φυσικά τη ψυχική οδύνη, το πρόβλημα ψυχικής γαλήνης, που είχαν υποστεί οι δανειστές. Καθορίστηκε να πληρωθούν αυτά τα χρέη σε 45 χρόνια, Δηλαδή, 1964 και 45 = 2009.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Τι έκανε η χούντα στη συνέχεια; Έκανε τη πληρωμή των χρεών αυτών εξωλογιστική. Γι' αυτό εμφανίζεται ότι έχει μικρά ποσοστά χρέους η χούντα. Τα πλήρωνε κάτω από το τραπέζι. Και τα πλήρωσε με 2 βασικούς τρόπους. Οι ξένοι δανειστές μας και οι μεγάλες δυνάμεις που κρύβονταν από πίσω απαίτησαν 2 πράγματα. Πρώτον εκχώρηση ολόκληρου του Αιγαίου την οποία την προετοίμασε προσπαθώντας να επαναφέρει (αυτό που πάει να κάνει τώρα η κυβέρνηση) τον "θεσμό επιφανείας". Είχαν έτοιμες τις συμβάσεις, απλά έπεσε η ιστορία της μεταπολίτευσης και έχασαν αυτό το πράγμα. Και το δεύτερο, με την εκχώρηση της Κύπρου. Υπάρχουν χαρτιά στα αρχεία που δημοσιεύονται αυτή την εποχή όπου η παραχώρηση ή η εκχώρηση ή η τραγωδία της Κύπρου εμπεριείχε και ένα κομμάτι αποπληρωμής προπολεμικού χρέους της Ελλάδας. Δηλαδή σε αντάλλαγμα να μας χαρίσουν ένα κομμάτι του χρέους η χούντα άνοιξε την πόρτα στην τουρκική εισβολή και στο τι συνέβη μετά στην Κύπρο.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Μετά την μεταπολίτευση οι κυβερνήσεις φορτώσανε το χρέος αυτό στις δημόσιες επιχειρήσεις. Υπάρχει έκθεση του 1985 που λέει ότι η ΔΕΗ, η τότε κρατική ΔΕΗ, για κάθε 1000 δραχμές που δανειζόταν είχε εσωτερική ανάγκη μόνο τη μια δραχμή. Όλο το υπόλοιπο ήταν απαιτήσεις εξωλογιστικές για πληρωμή χρεών. Την εποχή εκείνη αρχίζουν να δανείζονται ξανά οι κυβερνήσεις για τις δικές τους ανάγκες και ο δανεισμός είναι επαχθέστατος. Για παράδειγμα το 1977 συνάπτεται με όμιλο τραπεζών από τη Γαλλία δάνειο με την ελληνική κυβέρνηση όπου εκτός από τους τρομακτικά τοκογλυφικούς όρους που επιβάλλονται στην Ελλάδα, της επιβάλλονται και οι εξής όροι. Πρώτον. Το πόσες φρεγάτες θα αγοράσει από τη Γαλλία. Δεύτερον. Πόσο όγκο κλωστοϋφαντουργικών προϊόντων θα αγοράσει από τη Lacoste και από τις γαλλικές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα φυσικά την καταστροφή της ελληνικής κλωστοϋφαντουργίας γιατί εισάγαμε αυτά που θα μπορούσαμε να παράγουμε οι ίδιοι με έναν αναπτυγμένο κλάδο της βιομηχανίας εκείνη την εποχή. Αργότερα έγιναν και άλλες τέτοιες δανειακές συμβάσεις, η μεγαλύτερη ήταν το 1987 η οποία ήταν με τον όμιλο της Mitsubishi Funds όπου ανάμεσα σε αυτά που μας ζητούσαν να αγοράσουμε, ήταν και τα περίφημα ιαπωνικά προγράμματα της τηλεόρασης, δηλαδή τότε άρχισε η εισβολή των Pokemοn, των Digimon και όλη αυτή την τερατολογία ας πούμε που γενιές επί γενιών ζούνε τα δικά μας παιδιά. Από εκεί και πέρα έχουμε την δημιουργία τεράστιων ελλειμμάτων λόγω της σχέσης μας κυρίως με την ΕΟΚ που τα εκτινάσσει μετά το 1984 αλλά και μιας πολιτικής κυριολεχτικά αθώωσης των υπευθύνων για τη λεηλασία αυτού του τόπου και την καταστροφή της βιομηχανίας μέσω κυρίως των προβληματικών. Μιλάμε για 340 περίπου ή 370 βιομηχανικές επιχειρήσεις της χώρας, την αφρόκρεμα της ελληνικής βιομηχανίας και της ελληνικής παραγωγής ευρύτερα. Το ποσό που χρωστάγανε, το πόσο δηλαδή είχαν φορτώσει οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες αυτές τις μεγάλες βιομηχανίες και παραγωγικές επιχειρήσεις κατά μέσο όρο ήταν περίπου 12 φορές το μετοχικό κεφάλαιο των εταιρειών και είχε μετατραπεί σε δανεικά και αγύριστα. Η κυβέρνηση λοιπόν παίρνει όλα τα χρέη αυτά στον προϋπολογισμό, αθωώνει τους παλιότερους ιδιοκτήτες και κρατάει επί μια 10ετία αυτές τις επιχειρήσεις είτε να υπολειτουργούν, είτε χωρίς να λειτουργούν καθόλου, δίνοντας απλά τον μισθό στους εργαζόμενους με αντάλλαγμα την ψήφο. Αυτό από μόνο του εκτίναξε το δημόσιο χρέος, γιατί αυτά με τι λεφτά θα γινόντουσαν; Μόνο με δάνεια. Το αποτέλεσμα είναι να εκτιναχθεί μέσα σε 4 χρόνια στο διπλάσιο το χρέος της χώρας.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Με την πρώτη κυβέρνηση ΝΔ μετά το ΠΑΣΟΚ έχουμε την δεύτερη μεγάλη επιτυχία του κ. Μητσοτάκη. Στα 3 χρόνια που είχε την κυβέρνηση, έχει ρεκόρ, πραγματικά παγκόσμιο ρεκόρ, 4πλασιασμού του χρέους, κυριολεκτικά μέσα σε 3 χρόνια σε απόλυτα νούμερα, δηλαδή είναι να τρελαίνεσαι. Και όχι μόνο αυτό αλλά είναι και ο πρώτος που έκανε τι; Αντί να δανείζεται από το εσωτερικό όπως γινόταν τότε με δραχμικό χρέος από την εσωτερική αγορά, άρχισε να δανείζεται ως επί το πλείστον από τη ξένη αγορά, δηλαδή από τις ξένες αγορές σε σκληρό νόμισμα. Και όπως ήθελα να ξέρετε και θα σας πληροφορήσω, καμία ποτέ, καμία χώρα δεν έχει χρεοκοπήσει από τον εσωτερικό της δανεισμό. Το τρανότερο παράδειγμα είναι η Ιαπωνία με 220% χρέος, το μεγαλύτερο στον κόσμο, αλλά το 92% του χρέους αυτού είναι σε γιεν. Πάντα χρεοκοπείς από τον εξωτερικό δανεισμό. Από το δανεισμό δηλαδή που κάνεις από τις ξένες αγορές σε σκληρό συνάλλαγμα.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Παραμονές του ευρώ οι κυβερνήσεις Σημίτη μεθοδεύουν τη μετατροπή ολόκληρου του δημόσιου χρέους και κυρίως του εσωτερικού που μέχρι τότε ήταν περίπου το 80% του δημόσιου χρέους και ήταν δραχμικό, σε εξωτερικό χρέος εκφρασμένο σε σκληρό νόμισμα, το ευρώ. Και ξέρουμε ότι είναι πιο εύκολο να αντιμετωπίσεις το εσωτερικό χρέος γιατί τέλος πάντων κανένα κράτος δεν έχει χρεοκοπήσει από το εσωτερικό του χρέος, στο δικό του νόμισμα. Χρεοκοπείς πάντα από το εξωτερικό χρέος. Από εκεί και πέρα οι οικονομολόγοι ξέρανε ότι η αντίστροφη μέτρηση είχε ξεκινήσει. Είναι υπόθεση συγκυρίας το πότε θα σκάσει το κανόνι.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Το δεύτερο που έγινε είναι ότι η οικονομία βίωνε μια απίστευτη κατάσταση μακροχρόνιας κρίσης ρευστότητας όπως λέμε. Δηλαδή άρχισε να εξαφανίζεται το χρήμα από την αγορά. Αν δείτε τα στοιχεία το 2001, το 2002 μέχρι το 2004 που είχαμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες είχαμε κάθε χρόνο μείωση της νομισματικής κυκλοφορίας ενώ το φυσιολογικό ήταν να αυξάνει η νομισματική κυκλοφορία ανάλογα με το ΑΕΠ. Με την αύξηση δηλαδή του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος που παράγει η χώρα, ανάλογα αυξάνει και η νομισματική κυκλοφορία. Αντί γι' αυτό είχαμε μείωση. Τρομακτική ασφυξία. Γιατί; Γιατί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που εκδίδει το νόμισμα δεν θεωρούσε ότι έπρεπε να μας δώσει περισσότερο νόμισμα. Πως καλύφθηκε αυτό το έλλειμμα νομισματικής κυκλοφορίας; Εμπορικά πλεονάσματα δεν είχαμε, νόμισμα δεν είχαμε. Τι έμενε; Ο δανεισμός. Κάθε χρόνο, μέσα στη 10ετία, κατά μέσο όρο, το "οικονομικόν θαύμα" όπως το ονομάσανε, η "ισχυρή Ελλάς" αναπτυσσότανε κατά 4%, όντως το ποσοστό ήταν εξαιρετικά σημαντικό ακόμα και σε σχέση με το μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μόνο που ξεχάσανε να μας πουν δημόσια ότι για κάθε 4% άνοδο που είχαμε τότε ο δημόσιος δανεισμός αύξανε 18%. Δηλαδή δανειζόμασταν για να υπάρξει επέκταση του ΑΕΠ.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Παράλληλα είχαμε μια οικονομία της οποίας συνθλίφτηκε κυριολεκτικά η παραγωγική της βάση. Φτάσαμε, η αγροτική οικονομία, το υπογραμμίζω, στην Ελλάδα όχι στην Ολλανδία, ή στη Γερμανία ή στη Σουηδία. Στην Ελλάδα. Να έχει συμμετοχή στο ΑΕΠ 3%. Δηλαδή έχουμε λιγότερη συμμετοχή της αγροτικής μας οικονομίας στο ΑΕΠ από ότι έχει η Ολλανδία. Δηλαδή έλεος! Και συμμετοχή της βιομηχανίας και της παραγωγής ευρύτερα μόλις 13%. Όταν ο μέσος όρος παραγωγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι 35%. Έχουμε μια οικονομία παρασιτικών υπηρεσιών. Μη παραγωγικών παρασιτικών υπηρεσιών. Που διαμορφώθηκε κατά κύριο λόγο μέσα στα πλαίσια του ευρώ αλλά και νωρίτερα, μόνο που το ευρώ το επιτάχυνε πάρα πολύ. Αυτό εκτίναξε σε ιστορικό ρεκόρ το εξωτερικό μας έλλειμμα.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Την ίδια ώρα το μέσο νοικοκυριό βιώνει μια λιτότητα που ουσιαστικά διαρκεί πάνω από δυο 10ετίες. Ουσιαστικά από το 1984 είναι σε συστηματική λιτότητα το εργαζόμενο νοικοκυριό. Φτάσαμε στο μοναδικό, και αυτό πάλι ιστορικό ρεκόρ, την τελευταία 10ετία να έχουμε αρνητικά πρόσημα αποταμίευσης. Μόνο το 2009 χαθήκανε 28 δισ. αποταμιεύσεις από την ελληνική οικονομία. Και όπως γνωρίζετε, ότι καθεστώς και να έχει μια χώρα, όποιος και να κυβερνάει, αν δεν υπάρχουν αποταμιεύσεις στις τράπεζες και αν δεν υπάρχει αυξημένη ροπή προς αποταμίευση δηλαδή διαθέσιμο εισόδημα που μένει όταν πληρώνω τα βασικά μου και μπορώ να το βάλω να γίνει αποταμίευση, δεν μπορεί να χρηματοδοτηθεί μια αυτοδύναμη οικονομική ανάπτυξη. Φτάσαμε στο σημείο, το μέσο διαθέσιμο εισόδημα του νοικοκυριού για μια ολόκληρη 10ετία να βρίσκεται κάτω, να υπολείπεται δηλαδή των βασικών καταναλωτικών δαπανών που πρέπει να κάνει η μέση ελληνική οικογένεια στην Ελλάδα. Αυτό δεν συμβαίνει πουθενά αλλού στην Ευρώπη, πουθενά αλλού, ακόμα και στις κατεστραμμένες χώρες του πρώην ανατολικού μπλοκ. Δηλαδή με λίγα λόγια για πάνω από μια 10ετία το μέσο νοικοκυριό δεν έχει εισόδημα πραγματικό που να του ικανοποιεί τις βασικές του καταναλωτικές ανάγκες. Οπότε αναγκάζεται και πάει στο δανεισμό. Το αποτέλεσμα: το 2010, το 77% του μέσου διαθέσιμου εισοδήματος το χρωστάμε στις τράπεζες.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Φτάσαμε λοιπόν παραμονές του 2009 όπου είχαμε την διεθνή βόμβα, το κραχ του 2008. Πως συνέβη αυτό; Στην παγκόσμια αγορά είχαν συσσωρευτεί τεράστια δανείσιμα κεφάλαια. Τι εννοούμε δανείσιμο κεφάλαιο; Δανείσιμο κεφάλαιο εννοούμε εκείνο το κεφάλαιο που δεν μπορεί να επενδυθεί στη παραγωγή. Είναι αυτό που δημιουργείται με χρηματοπιστωτικά παιχνίδια έναντι μελλοντικών αποδόσεων. Το δανείσιμο κεφάλαιο για να φέρει κέρδος πρέπει να γίνει τοκοφόρο κεφάλαιο. Δηλαδή να βρει κάποιον οφειλέτη να το δανειστεί και να του πληρώνει τόκους. Ξέρετε πόσα είναι αυτά τα δανείσιμα κεφάλαια υπολογισμένα με βάση τον Απρίλη του 2010; 1.000 τρισεκατομμύρια δολάρια, δανείσιμα κεφάλαια. Περίπου 1600 θεσμικοί επενδυτές έχουν αυτά τα δανείσιμα κεφάλαια στη παγκόσμια αγορά. Η μέση απόδοση αυτών των κεφαλαίων μέχρι πριν τη κρίση ήταν 6.22%. Η παγκόσμια οικονομία έχει Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν 57 τρισεκατομμύρια. Που σημαίνει ότι τα 1.000 τρισεκατομμύρια δολάρια προσδοκούν ετήσιο κέρδος 62 τρισεκατομμύρια δολάρια από μια οικονομία που παράγει στο σύνολο της 57 τρις. Εκεί μπλόκαρε η οικονομία και έσκασε η βόμβα το φθινόπωρο του 2008 και φυσικά άρχισαν να καταρρέουν οι τράπεζες γιατί οι τράπεζες βασικά είναι οι θεσμικοί επενδυτές που παίζουν με αυτά τα λεφτά. Λοιπόν, όταν έσκασε το κραχ, η κυβέρνηση, η τότε κυβέρνηση μας έλεγε, θα θυμάστε φαντάζομαι, ότι υπήρχε μεν η παγκόσμια κρίση, αλλά εμείς δεν φοβόμαστε, ήμασταν «οχυρωμένοι στο ευρώ», ήμασταν «θωρακισμένοι γερά» κλπ</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Το Γενάρη όμως του 2009 βγήκε να πουλήσει ομόλογα η ελληνική κυβέρνηση για να αντλήσει λεφτά όπως κάθε χρόνο για να τροφοδοτήσει τις τρομακτικές ανάγκες που έχει σαν κράτος. Και δεν αγόραζε κανένας. Και τότε υπήρξε ο γενικευμένος πανικός. Ξαφνικά ο τότε πρωθυπουργός και ο τότε υπουργός Οικονομικών ανακάλυψαν ξαφνικά την κρίση. Και αποδείχτηκε αυτό που γνωρίζαμε όλοι όσοι τουλάχιστον μελετούσαμε τα στοιχεία, ότι ο βασιλιάς είναι θεόγυμνος. Και αποδείχτηκε όχι μόνο αυτό αλλά και ότι δεν υπήρχε δυνατότητα ανάταξης ή αντιμετώπισης του προβλήματος του χρέους. Γιατί στην τελευταία 10ετία, στη 10ετία του ευρώ, ο συνολικός δανεισμός του ελληνικού κράτους ήταν 490 δισεκατομμύρια ευρώ. Από αυτά ξέρετε τι πληρώσαμε; 450 δισεκατομμύρια πληρώσαμε εξυπηρέτηση χρέους. Δηλαδή μέσα σε μια 10ετία πληρώσαμε 1,5 φορά το χρέος που είχαμε στις 31/12/2009, (340 δις Χ 1,5 = περίπου 500) Και μένουν άλλα 40. Από αυτά τα 40 περίπου τα 18 με 20 είναι το συσσωρευμένο έλλειμμα 10ετίας του κρατικού προϋπολογισμού. Και τα υπόλοιπα 20 δεν ξέρουμε που πήγαν. Δεν ξέρουμε. Γιατί υπολογιστικά βγαίνει το νούμερο αλλά δεν υπάρχει αιτιολόγηση. Κάποιοι τα πήραν. Ποιοί τα πήραν; Το ψάχνουμε!</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Λοιπόν, τι έγινε τώρα; Όταν κινδύνευε η χώρα, και βρέθηκε πλέον, αποκαλύφθηκε, το καθεστώς χρεοκοπίας της, η ευρωζώνη κλονίστηκε διότι εάν προχώραγε η χώρα, όπως είχε κάθε δικαίωμα να το κάνει, η συνθήκη της Λισαβόνας της το επέτρεπε, να προχωρήσει σε μονομερή ρύθμιση των χρεών της εκείνη τη στιγμή, δεν θα μπορούσε κανείς να την σταματήσει. Και δεν θα μπορούσε να την σταματήσει για τον εξής απλούστατο λόγο. Όταν δανείζεις ιδιώτη ή επιχείρηση, νοικοκυριό ή επιχείρηση και δεν μπορεί να πληρώσει τι κάνεις; Τον βάζεις σε εκκαθάριση, του παίρνεις τα περιουσιακά και τελειώσαμε. Στο κράτος δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Και αυτός είναι ο μεγαλύτερος εφιάλτης των δανειστών κρατών από τον 19ο αιώνα. Τι γίνεται αν αποφασίσει το κράτος να μην πληρώσει; Δεν μπορείς να του κάνεις εκκαθάριση. Δεν μπορείς να του απαιτήσεις την περιουσία σαν δανειστής.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Γιατί; Γιατί έχει ασυλία λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας. Έτσι λένε οι νομικοί. Και αυτό είναι στο διεθνές δίκαιο, στον σκληρό πυρήνα του διεθνούς δικαίου. Το ήξεραν αυτό στην ευρωζώνη, οπότε τι κάνανε; Καλέσανε τα πολιτικά κόμματα στην έδρα, στις Βρυξέλλες, τις ηγεσίες, της τότε κυβέρνησης και της μελλοντικής κυβέρνησης και τους είπαν "εδώ είμαστε σε πολύ δύσκολη θέση, προέχει το ευρώ". Και επειδή πίσω από την Ελλάδα έρχονταν και άλλοι, η Ιρλανδία, η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Γαλλία, είπαν «πρέπει να φτιάξουμε έναν μηχανισμό άμεσα που να μην επιτρέπει στα κράτη και στους λαούς φυσικά να επιβάλλουν είτε διαγραφή, είτε ρυθμίσεις ή οτιδήποτε μονομερώς για να χάσουν τα λεφτά τους οι τράπεζες». Και έτσι στήσανε την ιστορία στην Ελλάδα γιατί ξέρανε ότι έχουμε τόσο εθελόδουλο πολιτικό σύστημα που μπορούν να επιβάλλουν ότι γουστάρουν εδώ. Και έτσι έγινε η μεταβολή, η πολιτική μεταβολή. Φυσικά επειδή κανένας δεν κάνει τίποτα με το αζημίωτο στήθηκε αυτή η λεηλασία των spreads, επιτοκίων και όλα αυτά τα πράγματα που είδαμε εκείνους τους μήνες και που απέφεραν στους κερδοσκόπους περίπου 17 δισεκατομμύρια κέρδη και από εκεί και πέρα άρχισε το γαϊτανάκι του να πάμε στο μηχανισμό στήριξης. Βεβαίως ο μηχανισμός στήριξης του ευρώ δεν έχει καμία σχέση με το μηχανισμό στήριξης της χώρας.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Εκεί λοιπόν κάνανε το εξής. Αυτό που τους ενδιέφερε δεν ήταν να βάλουν σε εφαρμογή το μνημόνιο αλλά την δανειακή σύμβαση. Με την δανειακή σύμβαση λοιπόν εξαναγκάσανε τη κυβέρνηση, "εξαναγκάσανε" τρόπος του λέγειν. Επειδή τυχαίνει λόγω επαγγέλματος να γνωρίζω και στελέχη του ΔΝΤ, γελάγανε τις μέρες εκείνες. Μου λέγανε ότι δεν είχαν προφτάσει να στείλουν τη δανειακή σύμβαση και είχε γυρίσει πίσω υπογραμμένη Ή τα ίδια στελέχη πιστεύανε ότι θα υπήρχε διαπραγμάτευση γι' αυτό ήταν ακραία η διατύπωση της δανειακής σύμβασης με σκοπό να κοπούνε κάποιες, οι πιο ακραίες εκδοχές, μέσα από μια διαπραγμάτευση. Δεν υπήρξε τίποτα, υπογράφτηκε αβλεπί. Και γράφτηκε στον διεθνή τύπο άλλωστε πολύ έντονα, κάποιοι οικονομικοί αναλυτές είπαν "τι σόι κυβέρνηση έχετε στην Ελλάδα".</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Η δανειακή σύμβαση λοιπόν προβλέπει, το πρώτο πράγμα που προβλέπει είναι ότι η Ελλάδα αμετάκλητα και άνευ όρων παραιτείται της ασυλίας λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας. Στις 6 Μαΐου του 2010 ψηφίζεται ο νόμος του μνημονίου από την Ελληνική Βουλή και δυο μέρες μετά, στις 8 Μαΐου, με τροπολογία σε <u>ψηφισμένο</u> νομοσχέδιο της Βουλής, δίνεται το δικαίωμα μόνο με την υπογραφή του υπουργού να ισχύει η δανειακή σύμβαση. Βεβαίως όσο γνωρίζω εγώ που ασχολούμαι περίπου μια 10ετία με τα ζητήματα αυτά σας πληροφορώ ότι δεν υπάρχει παρόμοιο συμβάν ή τέτοια δανειακή σύμβαση όχι μόνο στα ελληνικά χρονικά αλλά και στα διεθνή χρονικά από τις αρχές του 19ου αιώνα, δεν υπάρχει κράτος ακόμα και αποικία που να έχει υπογράψει τέτοιο πράγμα.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Ο Τσολάκογλου στις δίκες του 46, στις δίκες δοσιλόγων του 46, χρησιμοποίησε ως επιχείρημα ότι "εγώ όταν μου ζητήθηκε από τους χιτλερικούς, από τους ναζί, να υπογράψω τη κατάλυση του ενιαίου και αδιαίρετου της εθνικής κυριαρχίας της χώρας, παραιτήθηκα". Αυτό είναι γεγονός. Δεν τον κάνει φυσικά λιγότερο δοσίλογο Αλλά τουλάχιστον ακόμα και αυτός είχε τσίπα. Και 'δω μιλάμε, σε ομαλές συνθήκες, υπό καθεστώς υποτίθεται κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, έχουμε κυβέρνηση εκλεγμένη από την χώρα που παρέδωσε το σύνολο της χώρας στους ξένους δανειστές. Και ξέρετε τι σημαίνει αυτό στη πράξη;</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Πρώτον. Παραιτήθηκε η χώρα από όλα τα φυσικά δικαιώματα που έχει ένας οφειλέτης απέναντι στο δανειστή του. Ακόμα και αυτά που έχει ένα φυσικό πρόσωπο.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Δεύτερον. Με βάση τη δανειακή σύμβαση στην Ελλάδα δεν επιτρέπεται να πάει σε τρίτες πηγές να αναζητήσει τα χρήματα και να ξεχρεώσει τους δανειστές. Δηλαδή αν είχαμε μια κυβέρνηση που διεκδικούσε το κατοχικό δάνειο από τους Γερμανούς, που είναι άμεσα απαιτητό, και συμφωνούσε η γερμανική κυβέρνηση να μας δώσει το κατοχικό δάνειο, τα 160 περίπου δισεκατομμύρια που υπολογίζουμε ότι είναι η σημερινή αξία του κατοχικού δανείου, δεν θα μπορούσαμε να τα χρησιμοποιήσουμε για να ξεχρεώσουμε τους κυρίους αυτούς.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Τρίτον. Οι δανειστές έχουν όμως το δικαίωμα, μερικά ή ολικά, να εκχωρήσουν τις δικές τους χρεωστικές απαιτήσεις σε τρίτους απέναντι στην Ελλάδα. Και σας λέω ένα σενάριο το οποίο αναφέρουν πάρα πολλοί ειδικοί. Ακραίο σενάριο, όντως, αλλά δεν είναι απίθανο, γιατί το έχουν υπογράψει αυτό το πράγμα. Και λέει ότι… το έχει πει ο κύριος Κασιμάτης, το έχω ακούσει και από τον κύριο Χρυσόγονο συγκεκριμένα, συνταγματολόγοι και οι δυο. Λοιπόν είπαν το εξής. Μπορούν να δώσουν τις χρεωστικές απαιτήσεις, πχ να δώσει η Ολλανδία τις χρεωστικές της απαιτήσεις απέναντι στην Ελλάδα στην Τουρκία, να έρθει η Τουρκία, να δεσμεύσει την Ακρόπολη και να τοποθετήσει την τούρκικη σημαία στην Ακρόπολη. Διότι παραίτηση από την ασυλία λόγω άσκησης εθνικής κυριαρχίας σημαίνει ότι παραιτείσαι από την δημόσια περιουσία του κράτους από το σύνολο της εθνικής επικράτειας, από το εθνικό έδαφος. Παραιτείσαι από την ιδιωτική περιουσία των πολιτών σου. Και παραιτείσαι ακόμη και από τη δυνατότητα να μην υπάρξει δέσμευση ή υποθήκευση ακόμα και στον οπλισμό της χώρας. Αυτό το πράγμα είναι πρωτοφανές. Γι' αυτό βγήκαν πάρα πολλοί αναλυτές στον κόσμο και νομικοί και λέγανε, συγκεκριμένα εγώ θυμάμαι έναν Αμερικανό χρηματιστή, ο οποίος είχε γράψει τότε στους <span lang="EN-GB">New</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB">York</span><span lang="EN-GB"> </span><span lang="EN-GB">Times</span><span lang="EN-GB"> </span>ένα άρθρο λέγοντας "υπογράφει την εθνική της αυτοκτονία η χώρα".</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Τέταρτον και το χειρότερο. Με βάση τα διεθνή ήθη και έθιμα, στις διεθνής αγορές η δανειακή σύμβαση αυτή εμπίπτει στο περίφημο "ίσοι όροι ανάμεσα στους δανειστές". Δηλαδή ότι ισχύει για έναν δανειστή υποχρεωτικά ισχύει για όλους είτε έχουν υπογράψει την δανειακή σύμβαση είτε όχι. Αν την εκτελέσεις δηλαδή μέχρι το τέλος αυτή τη δανειακή σύμβαση, τότε οποιοσδήποτε δανειστής του ελληνικού κράτους μπορεί να το χρησιμοποιήσει ως νομικό προηγούμενο και να απαιτήσει τις ίδιες ρήτρες, τις ίδιες υποχρεώσεις του κράτους απέναντι του, έστω και αν δεν συμπεριλαμβανόταν στην δανειακή σύμβαση. Αυτό λέγεται Pari Passu είναι ένας νομικός όρος που σημαίνει «ότι ισχύει για τον ένα, ισχύει για όλους».</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Αυτό το πράγμα λοιπόν δεν έπρεπε να το μάθουμε εμείς, ούτε και η Βουλή βέβαια, γι' αυτό και δεν πήγε ποτέ στη Βουλή, πήγε μόνο στη προπαρασκευαστική της Βουλής και έμεινε εκεί. Βεβαίως στη Βουλή μπορείτε να το βρείτε ολόκληρο, είναι αναρτημένο πλέον. Δεν έχει κυρωθεί αλλά, με βάση το τι έχουν αποφασίσει, ισχύει γιατί εκτελείται.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Με βάση αυτά λοιπόν εφαρμόσανε τη πολιτική του μνημονίου η πολιτική του οποίου είχε σχεδιαστεί εξ' αρχής όχι τόσο για να δημιουργήσει τα πλεονάσματα εκείνα για να πληρωθούν τα τοκοχρεολύσια. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι δεν πληρώνονται. Κάθε χρόνο η εξυπηρέτηση του χρέους μας κοστίζει 35 με 40% του ΑΕΠ. Αυτό το πράγμα δεν γίνεται να πληρωθεί. Είναι αδύνατο. Το ξέρανε. Και εφόσον λοιπόν το ξέρανε τι έπρεπε να γίνει; Αν μας λέγανε το Γενάρη του 2010 "Θα βάλω χέρι στη δημόσια περιουσία", θα ξεσηκωνότανε όλος ο κόσμος. Οπότε τι κάνανε; Έφεραν ολόκληρο τον κόσμο στην απόγνωση, στην απελπισία, μεροδούλι μεροφάι, να σκέφτεται την ανεργία, το αν θα μπορεί να επιβιώσει αυτός, το παιδί του, η οικογένεια του αύριο και να του θέσουν το εξής δίλλημα, αυτό που είπε ο κύριος Όλι Ρεν πριν 3 βδομάδες μετά την 11η του Μάρτη που αποφασίστηκε η εκποίηση των 50 δις της δημόσιας περιουσίας. Τι είπε; "Ή πουλάτε ή χάνετε τους υπόλοιπους μισθούς της 10ετίας". Αυτό ήταν το δίλλημα των τοκογλύφων. Ή πουλάτε ή χάνετε ότι έχει μείνει από συντάξεις και μισθούς. Να εξαναγκάσουν το λαό να πει "Ας τα κομμάτια, πούλα κάτι, προκειμένου να μην χάσω και ότι μου έχει απομείνει". Και την ίδια ώρα ένα ολόκληρο σύστημα προπαγάνδας προσπαθεί να πείσει το λαό ότι είμαστε πάμπλουτη χώρα ρε παιδιά. Έχουμε πετρέλαια... Σαουδική Αραβία έχουμε πυρηνικά, έχουμε ιστορίες, πλουτώνιο, χρυσάφια... Τι είναι τώρα να δώσουμε 350 δισεκατομμύρια που είναι το χρέος; Ενώ στη πραγματικότητα δεν είναι έτσι.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Λοιπόν, από κει και πέρα η κατάσταση πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Σε 8 μήνες εφαρμογής του μνημονίου είχαμε υποχώρηση μιας 10ετίας στην ελληνική οικονομία και τα εισοδήματα κατέληξαν στο 1974 σε πραγματικούς όρους. Τα επόμενα χρόνια που έρχονται θα είναι ακόμα πιο δύσκολα και πολύ χειρότερα από αυτό που έχουμε πληρώσει. Είμαστε στη προκαταρκτική διαδικασία.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Κατά τη γνώμη μου αυτό που οφείλουμε να κάνουμε είναι ένα πραγματικά, αυθεντικά, ρωμαλέο παλλαϊκό μέτωπο που θα απαιτήσει τον επαναπροσδιορισμό όλων των πολιτικών συνθηκών στη χώρα. Δηλαδή την ανατροπή του πολιτικού συστήματος και τη δημιουργία νέων προϋποθέσεων μιας νέας εξουσίας που θα επιβάλλει:</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Την καταγγελία της δανειακής σύμβασης και το σύνολο του οικοδομήματος που στήθηκε πάνω σ' αυτή ώστε να μπορεί να γλυτώσει την αγχόνη και το δόκανο ο ελληνικός λαός και να οικοδομήσει μια νέου τύπου πορεία για το τόπο. Μια νέου τύπου εξουσία που αντανακλά και πρέπει να αντανακλά τα πραγματικά συμφέροντα του μόνου αυθεντικού εκφραστή αυτού του τόπου που είναι αυτός που τον ποτίζει με τον ιδρώτα του.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Με αυτό το πράγμα θέλω να κλείσω, Κοιτάξτε. Οι εποχές που αναθέταμε σε κάποιους άλλους την διοίκηση και την κυβέρνηση της χώρας τελειώσανε ανεπιστρεπτί. Τελειώσανε ανεπιστρεπτί. Είναι πολύ σοβαρό το μέλλον της χώρας το μέλλον των παιδιών μας και των οικογενειών μας για να το αναθέσουμε σε τρίτους σωτήρες.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Ή εμείς ή κανένας.</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Δημήτρης Καζάκης</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></div><blockquote><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 18px;">αναδημοσίευση από την ιστοσελίδα </span><a href="http://dimitriskazakis.blogspot.com/2011/06/blog-post_02.html">http://dimitriskazakis.blogspot.com/2011/06/blog-post_02.html</a></span></blockquote><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 18px;"><blockquote><br />
</blockquote></span></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-3783892270285123962011-06-11T04:22:00.000-07:002011-06-11T04:32:20.912-07:00Εργαζόμενοι - Άνεργοι Πλ. Συντάγματος<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"></span></span><br />
<div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;"><u><br />
</u></span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;"><u><br />
</u></span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;"><u>Απόφαση Λαϊκής Συνέλευσης Εργαζομένων - Ανέργων Πλατείας Συντάγματος</u></span></span></span></div><div style="text-align: center;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;"><br />
</span></span></span></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;">Είμαστε <b>οι άνεργοι, οι ελαστικά εργαζόμενοι, οι μόνιμοι, αλλά πλέον επισφαλώς εργαζόμενοι, ιδιωτικού και δημόσιου τομέα της πλατείας Συντάγματος.</b> Είμαστε εκείνοι οι άνθρωποι που παράγουμε τον πλούτο, χωρίς, όμως, να μπορούμε να ζήσουμε. Όσο διαφορετικά κι αν εκφραζόμαστε, μας ενώνει ένα κοινό πρόβλημα· η εκμετάλλευση. Ξέρουμε ποιος είναι ο εχθρός: οι εργοδότες, οι κυβερνήσεις, οι τραπεζίτες, η Τρόικα, το ΔΝΤ και το Μνημόνιο με συνεργάτες τα Μ.Μ.Ε. που προσπαθούν να μας διαχωρίσουν, στρέφοντας τον έναν ενάντια στον άλλον και χτυπώντας μας όλους μαζί με πρόσχημα και μπαμπούλα τη λεγόμενη «κρίση του χρέους» και την οικονομική κρίση.</span></span></span></div><ul style="line-height: 1.4; list-style-image: initial; list-style-position: initial; list-style-type: disc; margin-bottom: 0.5em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0.5em; padding-bottom: 0px; padding-left: 2.5em; padding-right: 2.5em; padding-top: 0px; text-align: justify;"><li style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.25em; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0.25em; text-indent: 0px;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;">Ξεκινώντας από τώρα και θέτοντας ως ορόσημα τις απεργίες στις 9 και 15 Ιουνίου, θέλουμε να κάνουμε το μεγάλο βήμα μπροστά, να αντεπιτεθούμε σε αυτούς που μας έχουν κηρύξει τον πόλεμο, δημιουργώντας και επεκτείνοντας σε όλες τις γειτονιές και τους χώρους εργασίας <b>δίκτυα αλληλεγγύης</b> και <b>κέντρα αγώνα εργαζομένων και ανέργων.</b></span></span></span></li>
<span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit; font-size: x-small;">
<li style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.25em; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0.25em; text-indent: 0px;">Θέλουμε να σταματήσουμε να δουλεύουμε για τα αφεντικά. Θέλουμε να δουλεύουμε για την κοινωνία, για την ικανοποίηση των αναγκών μας, <b>παίρνοντας τις ζωές μας στα χέρια μας.</b></li>
<li style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.25em; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0.25em; text-indent: 0px;">Αυτό το πολιτικό και οικονομικό σύστημα που κάνει τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους <b>δεν μπορεί πια να αποφασίζει για εμάς χωρίς εμάς και πρέπει να ανατραπεί</b>. Βρισκόμαστε με σκοπό να συζητήσουμε, να συναποφασίσουμε και να υλοποιήσουμε οι ίδιοι τις αποφάσεις μας, ενάντια σε αυτούς που τόσα χρόνια ζουν από τις ζωές μας. Καλούμε όλους τους εργαζόμενους και ανέργους, τα σωματεία και τις πρωτοβουλίες εργαζομένων και ανέργων να έρθουν στο Σύνταγμα για να βρεθούμε όλοι μαζί, για να εναντιωθούμε όλοι μαζί, για να αναπτύξουμε ένα δίκτυο αλληλεγγύης.</li>
<li style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.25em; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0.25em; text-indent: 0px;">Αρνούμαστε κάθε προσπάθεια ενοχοποίησής μας. <b>Αρνούμαστε να πέσουμε στην αδράνεια και τη μιζέρια. Σπάμε την απομόνωση.</b> Αναζητάμε έναν καινούργιο κόσμο μέσα από τις μορφές πάλης που εμείς οι ίδιοι θα επινοήσουμε. Συναντιόμαστε στο Σύνταγμα και στις πλατείες όλων των γειτονιών.</li>
<li style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.25em; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0.25em; text-indent: 0px;">Αγωνιζόμαστε με όλους τους τρόπους για αξιοπρεπή εργασία, ασφάλιση, λιγότερες ώρες εργασίας, δουλειά για όλους.<b>Καλούμε όλους τους εργαζόμενους να πιέσουν τα συνδικάτα για Γενική Απεργία Διαρκείας, να πάρουν τα σωματεία στα χέρια τους μακριά από τις ξεπουλημένες ηγεσίες της ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, να προετοιμαστούν για καταλήψεις επιχειρήσεων που κλείνουν, για την επανοικειοποίηση των μέσων παραγωγής,</b> τονίζοντας ότι αυτή η προοπτική <b>δεν είναι πια ουτοπική και ανέφικτη</b>, αλλά απαραίτητη και <b>θεμελιώδης για την αξιοπρέπειά μας, την ισότητα, την ελευθερία.</b></li>
<li style="border-bottom-style: none; border-color: initial; border-left-style: none; border-right-style: none; border-top-style: none; border-width: initial; margin-bottom: 0.25em; margin-left: 0px; margin-right: 0px; margin-top: 0px; padding-bottom: 0.25em; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0.25em; text-indent: 0px;"><u>Οργανώνουμε δράσεις</u> και <u>παλεύουμε για</u>:</li>
</span></span></ul><div style="text-align: justify;"></div><div style="margin-left: 45pt; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;">Μείωση των ωρών εργασίας-δουλειά για όλους</span></span></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="margin-left: 45pt; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;">Δωρεάν μετακινήσεις για όλους</span></span></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="margin-left: 45pt; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;">Να σταματήσουν οι δόσεις δανείων και οι πληρωμές των ΔΕΚΟ για τους ανέργους</span></span></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="margin-left: 45pt; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;">Πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη για όλους – Ασφάλιση για όλους</span></span></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="margin-left: 45pt; text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;">Ταμείο ανεργίας ίσο με τον τελευταίο μισθό</span></span></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="margin-left: 72pt; text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;">Πέμπτη, 9/6, μοίρασμα του κειμένου στους εργαζόμενους απεργούς που θα διαδηλώνουν. Ραντεβού 11.45 στην είσοδο του μετρό στην πλ. Κοραή</span></span></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;">Παρασκευή, 10/6, αποκλεισμός των ακυρωτικών μηχανημάτων του μετρό στις 5μ.μ. (το οργανωτικό ραντεβού είναι 4.30μ.μ. στην πλατεία Συντάγματος). Αποκλεισμός των ακυρωτικών μηχανημάτων καθημερινά και για όσο βρισκόμαστε στην πλατεία Συντάγματος (αυτό θα επανεξετάζεται καθημερινά ανάλογα με τη μαζικότητα), Καλούμε τις επιτροπές ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ να συμμετέχουν.</span></span></span></div><div style="text-align: justify;"></div><div style="text-align: justify;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;">Δράσεις και τοπικές συνελεύσεις σε ΟΑΕΔ και ΙΚΑ με σκοπό το σφράγισμα βιβλιαρίων και την καταβολή του επιδόματος ανεργίας. Για τον σκοπό αυτό καλούμε όλους τους εργαζόμενους και ανέργους, τις επιτροπές ανέργων, να συμμετέχουν σε συνέλευση της ομάδας εργαζομένων-ανέργων την Τρίτη, 14/6, 6μ.μ. στο Σύνταγμα. </span></span></span><br />
<div style="text-align: right;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span style="font-family: inherit; font-size: x-small;">8/6/2011</span></span></span></div></div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-10546740501699680592011-06-11T04:10:00.000-07:002011-06-11T04:13:13.234-07:00Το κείμενο του Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;">Για να το διαβάσετε κάντε κλικ στον παρακάτω σύνδεσμο:</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="color: white; font-size: large;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, Arial, sans-serif; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><b><a href="http://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/c8827c35-4399-4fbb-8ea6-aebdc768f4f7/snmeso.pdf">Κείμενο Μεσοπρόθεσμου</a></b></span><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, Arial, sans-serif; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, Arial, sans-serif; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: Verdana, Arial, sans-serif; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: red; font-size: large;"><br />
</span></span></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-37193638423158729272011-06-10T10:21:00.000-07:002011-06-10T10:21:24.531-07:00Τι θα γίνει με την επιστροφή στη δραχμή;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;">Προφανώς θα πέσει ο ουρανός να μας πλακώσει. Η Ελλάδα θα γίνει Αλβανία του Εμβέρ Χότζα ή Βόρεια Κορέα του Κιμ Ιλ Σουνγκ. Ακριβώς δηλαδή όπως ήταν πριν μπει στο ευρώ. Διότι, αν δεν με γελά η μνήμη μου, η Ελλάδα δεν δημιουργήθηκε την ημέρα ένταξης στο ευρώ. Ήξερε να πορεύεται και πριν έρθει το παντοδύναμο ευρώ. Είχε διεθνείς σχέσεις και πριν το ευρώ και μάλιστα καλύτερες, με περισσότερες χώρες και πιο προσοδοφόρες. Και παρά το γεγονός ότι το εθνικό νόμισμα, δηλαδή τη δραχμή, την μεταχειρίζονταν οι κυβερνήσεις με κύριο σκοπό να διευκολυνθεί η κερδοσκοπία και να αυξηθεί η λεγόμενη ανταγωνιστικότητα με διαρκείς υποτιμήσεις, είχε ορισμένα τρελά αποτελέσματα:<br />
• Τα εξωτερικά ελλείμματα της χώρας ποτέ δεν έφτασαν στα ύψη που βρέθηκαν επί ευρώ. Μάλλον ήταν αδιάφορο σ’ όλους όσοι εμπορεύονταν με την χώρα η κατάσταση της δραχμούλας.<br />
<a href="" name="more"></a><br />
• Παρά τον πληθωρισμό και τις διαρκείς υποτιμήσεις οι εξωτερικοί όροι εμπορίου της χώρας ήταν πολύ καλύτεροι απ’ ότι την δεκαετία του ευρώ. Το ίδιο και η εσωτερική αγοραστική δύναμη της οικονομίας.<br />
• Χάρις στη δραχμούλα το χρέος ήταν απολύτως διαχειρίσιμο και παρά την εκτίναξή του επί Μητσοτάκη και Σημίτη δεν μας οδήγησε σε χρεοκοπία. Κι ούτε θα μπορούσαμε να οδηγηθούμε στη σημερινή χρεοκοπία, όσο διατηρούσαμε τη δραχμή.<br />
Αυτά είναι γεγονότα. Αν θέλει κανείς να τα αγνοεί, πρόβλημά του. Να θυμίσουμε μόνο ότι από την υποτίμηση της δραχμής έναντι του δολαρίου επί Μαρκεζίνη (1954), το εθνικό νόμισμα έχασε 10 φορές την αξία του έως ότου μπήκαμε στο ευρώ. Καταστράφηκε η οικονομία; Μήπως χρεοκόπησε και δεν το γνωρίζουμε; Χάθηκαν οι καταθέσεις; Εξαφανίστηκε το νόμισμα; Κατέρρευσαν οι εξωτερικές οικονομικές δοσοληψίες; Τίποτε απ’ όλα αυτά. Γιατί άραγε;<br />
Επιπλέον, μήπως χρεοκόπησε ποτέ η Ελλάδα λόγω εθνικού νομίσματος; Ποτέ! Το 1893 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω υπερδανεισμού σε χρυσό φράγκο, λόγω της ένταξης στην Λατινική Ένωση, η οποία διαφημίστηκε και τότε ως ιδανική για φτηνά δάνεια προς το δημόσιο. Το 1932 η Ελλάδα χρεοκόπησε λόγω χρυσής δραχμής και υπερδανεισμού σε χρυσές λίρες, μιας και τότε ανήκε στην νομισματική ένωση της χρυσής λίρας στερλίνας.<br />
Όμως, τίποτε απ’ όλα αυτά δεν παίζει κανένα ρόλο, διότι πολύ απλά δεν υπάρχουν καν στις οικονομικές σπουδές της χώρας, μιας και όλοι αυτοί οι καθηγηταράδες των οικονομικών σχολών που περιδιαβαίνουν τα μέσα μαζικής προπαγάνδας για να διαρρήξουν τα ιμάτιά τους με την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, είναι παντελώς αγράμματοι ως προς τα οικονομικά. Το μόνο που ξέρουν είναι μόνο εφαρμογές ποσοτικών μεθόδων σε Business και Finance. Για να αποβλακωθεί ο κόσμος, οι οικονομικές σπουδές έχασαν κάθε έννοια κλασσικής οικονομικής παιδείας που κάποτε αποτελούσε τον ακρογωνιαίο λίθο της οικονομικής επιστήμης. Η πνευματική καταστολή στην οποία υποβάλουν τους σπουδαστές της οικονομίας τα προγράμματα σπουδών, τους κάνει να χάνουν κάθε έννοια αιρετικής σκέψης, μετατρέποντας τους σε αυτόματα μιας οικονομικής θεολογίας όπου τον μόνο που υπάρχει είναι να το κυνήγι του εύκολου χρήματος. Κάποτε η οικονομική θεωρία είχε ονομαστεί από τον Άγγλο φιλόσοφο Κάρλαϊλ, dismal science, επιστήμη του ζόφου, γιατί με μεγάλη ευκολία μπορούσε να δικαιολογήσει κάθε απάνθρωπη και αντικοινωνική πρακτική στην κοινωνία. Σήμερα ο αμερικανός Τζέιμς Γκάλμπρεϊθ, γιος του Τζον Κένεθ, είπε πολύ εύστοχα ότι η οικονομολογία έχει καταντήσει στις μέρες μας σε επάγγελμα και μάλιστα ατιμασμένο. Έχει χάσει όλα τα επιστημονικά της στοιχεία και πρέπει να υπαχθεί υπό την εποπτεία της εγκληματολογίας. Ίσως μάλιστα η οικονομική θεωρία να πρέπει να μετονομαστεί σε οικονομική εγκληματολογία.<br />
Δεν θα αναφερθώ στο περίεργο γεγονός ότι οικονομικοί αναλυτές σαν τον Νουριέλ Ρουμπίνι, τον νομπελίστα Πολ Κρούγκμαν και γενικά το σύνολο της παγκόσμιας οικονομικής κοινότητας, με εξαίρεση τους παρατρεχάμενους των ευρωπαϊκών τραπεζών και τους τροφίμους των ευρωπαϊκών κονδυλίων, επαναλαμβάνουν αυτό που κάποτε ήταν αυτονόητο στα δημόσια οικονομικά: σε περίπτωση κρίσης υπερχρέωσης, διαγράφεις το μεγαλύτερο μέρος έστω του δημόσιου χρέους και επιβάλεις εθνικό νόμισμα. Δεν πρόκειται να αναφερθώ γιατί όλοι αυτοί, ολόκληρη η ιστορία της δημόσιας οικονομικής, έχει γραφτεί από «γραφικούς» και «ασήμαντους» που μπροστά στους σημερινούς Στουρνάρες, Χαρδούβελους, Μπαρουφάκηδες και λοιπούς θιασώτες του «ισχυρού νομίσματος» σε δεξιά και αριστερά δεν πιάνουν μπάζα.<br />
Εντελώς τυχαία μόνο, θα άξιζε τον κόπο να αναφέρω ότι ο Τζον Μέϊναρτ Κέϊνς, που παπαγαλίζουν ορισμένοι σύγχρονοι idiotus ignoramus με πανεπιστημιακού τίτλους, όταν βρέθηκε σε μια ανάλογη παγκόσμια κρίση χρέους, τι πρότεινε; Όταν μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο, όλα τα εμπόλεμα κράτη βρέθηκαν καταχρεωμένα κυρίως προς την μόνη χώρα πιστωτή που είχε απομείνει, τις ΗΠΑ, ο Κέϊνς ξάφνιασε το αστικό κατεστημένο με δυο καίριες προτάσεις: Αφενός, ισχυρίστηκε ότι τα χρέη είναι αδύνατο να εξυπηρετηθούν και προκειμένου να επιβάλλουν οι εξεγερμένοι λαοί τη διαγραφή τους, θα έπρεπε να πειστούν οι ΗΠΑ να προβούν αυτές σε διαγραφή των χρεωστικών της απαιτήσεων. Αφετέρου, να καταργηθεί ο χρυσός κανόνας, οι σταθερές ισοτιμίες και το ιδιωτικά εκδιδόμενο χρήμα και οι οικονομίες να μεταβούν τάχιστα σε εθνικό νόμισμα που εκδίδει το οικείο κράτος με βάση τις ανάγκες του.<br />
Όταν τόλμησε να τα προτείνει για πρώτη φορά το 1920, αντιμετωπίστηκε ως «γραφικός» και ανόητος. Μα είναι δυνατόν να λειτουργήσει η οικονομία χωρίς σταθερό νόμισμα με παγκόσμιο αντίκρισμα; Θα εξαφανιστεί το διεθνές εμπόριο. Θα χαθούν οι αποταμιεύσεις και κανείς δεν θα θέλει να συναλλάσσεται με ένα πληθωριστικό εθνικό νόμισμα, το οποίο το μόνο που θα κάνει είναι να υποτιμάται διαρκώς. Αυτά κι άλλα πολλά, σαν σήμερα, επικαλούνταν όσοι θεωρούσαν τον Κέϊνς τρελό, γραφικό και ανόητο που προτείνει τέτοια πράγματα.<br />
Βέβαια ο Κέϊνς πίστευε ότι μπορεί να πείσει τις κυβερνήσεις και κυρίως τις ΗΠΑ να το κάνουν από μόνες τους, πριν προλάβουν να το επιβάλουν οι λαοί. Όπως κάποιοι σήμερα πώς μπορούν να πείσουν την ΕΕ και την ΕΚΤ να ασκήσει άλλη πολιτική από αυτή που ασκεί και να κρατήσει άλλη στάση από αυτήν που κρατά.<br />
Το κλου της ιστορίας είναι ότι η κρίση του 1929 έφερε όλα αυτά που οι πολέμιοι του Κέϊνς χρέωναν ως δήθεν αναπόφευκτες συνέπειες των προτάσεων για διαγραφή του χρέους και αποκατάσταση του εθνικού νομίσματος. Οι λαοί εξεγέρθηκαν τελικά και οι ίδιοι που δεν ήθελαν με τίποτε να δουν να χάνονται τα χρηματιστικά κέρδη τους, έφεραν τον φασισμό και τον ναζισμό οδηγώντας τον κόσμο στο ολοκαύτωμα του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου.<br />
Το ίδιο θα συμβεί και σήμερα, αν αφήσουμε τις ίδιες δυνάμεις της ανοιχτής δικτατορίας του χρηματιστικού κεφαλαίου να επιμείνουν στην εξυπηρέτηση του χρέους και στην κατοχύρωση του «ισχυρού ευρώ».<br />
Όπως και να έχει, η πρόταση για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα έχει να κάνει με δυο άμεσες συνθήκες: Την μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους, αφενός και αφετέρου, την επαναφορά ενός εθνικού νομίσματος σε ριζικά διαφορετική λογική από αυτήν που υπήρχε την εποχή της παλιάς δραχμής.<br />
Τι θα συμβεί; Καταρχάς δεν θα το κρατήσουμε κρυφό. Δεν μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο και ούτε χρειάζεται να γίνει. Η γνώση, η εγρήγορση και η συμμετοχή του λαού είναι βασικό στοιχείο μιας τέτοιας δραστικής αλλαγής. Επίσης η υιοθέτηση του νέου εθνικού νομίσματος δεν γίνεται μέσα σ’ ένα σαββατοκύριακο. Χρειάζονται έξη με οχτώ μήνες προετοιμασία. Το μεσοδιάστημα αυτό για να κρατηθεί η νομισματική κυκλοφορία στο ελάχιστο δυνατό θα πρέπει άμεσα να γίνουν τα εξής:<br />
Να εθνικοποιηθεί η Τράπεζα της Ελλάδας και να απαιτηθεί ο επαναπατρισμός του νομισματικού χρυσού της χώρας.<br />
Να εθνικοποιηθούν οι μεγαλύτερες ιδιωτικές τράπεζες που έτσι ή αλλιώς επιδοτούνται αδρά σήμερα από το δημόσιο. Η εξυπηρέτηση όλων των δανείων παγώνει και διαγράφονται υποχρεώσεις και οφειλές προς το εξωτερικό.<br />
Να δεσμευτούν τα ρευστά διαθέσιμα και ο χρυσός που υπάρχουν στους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά και σε ιδιωτικά χέρια. Αυτό θα γίνει με την εγκατάσταση επιτροπών ελέγχου στους επιχειρηματικού ομίλους με μικτή σύνθεση κράτους-εργαζομένων.<br />
Να καταργηθούν όλες οι επιχειρηματικές μορφές ευκαιρίας (υπεράκτιες, χαρτοφυλακίου, κοκ) και να δεσμευτούν από το δημόσιο το σύνολο της κινητής και ακίνητης περιουσίας που διαθέτουν στην ελληνική επικράτεια.<br />
Να απαγορευτεί η εξαγωγή κεφαλαίου μέχρι νεωτέρας και να επιβληθεί έκτακτη εισφορά επί του κεφαλαίου (capital levy) με καταβολή εντός δυο μηνών από όλες τις μεγάλες ιδιωτικές επιχειρήσεις και ιδίως τις πολυεθνικές.<br />
Να αποτραπεί το δόλιο κλείσιμο επιχειρήσεων με επιβολή ειδικών απαγορευτικών προστίμων και δήμευση περιουσιακών στοιχείων.<br />
Να περιοριστεί δραστικά το σκουπιδαριό που εισάγεται στην χώρα από τις πολυεθνικές και να επιβληθεί υψηλός δασμός εισαγωγής σε πολυτελή είδη και προϊόντα.<br />
Να συναφθούν ειδικές προγραμματικές συμφωνίες διακρατικής συνεργασίας για όσα εισαγόμενα αγαθά είναι απαραίτητα για την οικονομία και την εσωτερική κατανάλωση (καύσιμα, πρώτες ύλες, τρόφιμα, φάρμακα, κοκ)<br />
Να αξιοποιηθεί η δυνατότητα παραγωγής μεταποιημένου χρυσού 9 τόνων ετήσια, αφού εθνικοποιηθούν τα ορυχεία, με την έκδοση από την κεντρική τράπεζα ειδικών ομολόγων χρυσού για την εισροή συναλλάγματος.<br />
Να εθνικοποιηθεί ο ορυκτός πλούτος της χώρας (νικέλιο, βωξίτης, λιγνίτης, κοκ) και να αξιοποιηθεί για συμφωνίες με το εξωτερικό για την παραγωγική τους αξιοποίηση και την άμεση εισροή συναλλάγματος.<br />
Να ανοίξουν άτοκοι αλληλόχρεοι λογαριασμοί με τις εξαγωγικές επιχειρήσεις, οι οποίες κι αυτές θα τεθούν υπό άμεσο κρατικό και εργατικό έλεγχο.<br />
Μέτρα σαν κι αυτά έχουν σαν σκοπό να διαφυλάξουν την νομισματική κυκλοφορία για το μεσοδιάστημα που χρειάζεται έως ότου είμαστε έτοιμη να εισάγουμε το εθνικό νόμισμα. Από την στιγμή που το εθνικό νομισματοκοπείο θα αντικαταστήσει το ευρώ σαν εσωτερικό νόμισμα, θα γίνει δυνατή η εφαρμογή ορισμένων άμεσων πολιτικών:<br />
1. Αποκατάσταση της νομισματικής «μαύρης τρύπας» που έχει δημιουργήσει το ευρώ και ανέρχεται περίπου στα 30 δις ευρώ ετήσια.<br />
2. Δραστική αύξηση λαϊκών εισοδημάτων και εργατικών αμοιβών με σκοπό την αντίστοιχη άνοδο του τζίρου της αγοράς και την δημιουργία ροπής προς αποταμίευση.<br />
3. Εγγύηση και σταδιακή αποκατάσταση των λαϊκών καταθέσεων στις τράπεζες που σήμερα είναι μόνο μια λογιστική εγγραφή χωρίς αντίκρισμα.<br />
4. Διαγραφή όλων των ιδιωτικών χρεών (νοικοκυριών και μικρομεσαίων) που δεν μπορούν να αποπληρωθούν και θεσμοθέτηση πλαφόν στην πληρωμή των υπολοίπων στο 25% επί του αρχικού κεφαλαίου.<br />
5. Ανεξάρτητη χρηματοδότηση μιας αυτοδύναμης ανάπτυξης της παραγωγής (κυρίως και με προτεραιότητα της πρωτογενούς, αγροτικής, παραγωγής) στην βάση των πιο άμεσων ζωτικών αναγκών του πληθυσμού, της οικονομίας και των διεθνών σχέσεων της χώρας.<br />
6. Επιβολή καθεστώτος ελέγχου της κίνησης (εισαγωγής-εξαγωγής) του κεφαλαίου, καθώς και του εξωτερικού εμπορίου ώστε να περιοριστεί δραστικά το καθεστώς ασυδοσίας που υπάρχει σ’ αυτούς τους τομείς.<br />
Οι πολιτικές αυτές εξασφαλίζουν ότι η έκδοση εθνικού νομίσματος και πρόσθετη κυκλοφορία νομίσματος δεν θα λειτουργήσουν πληθωριστικά. Επιπλέον η υποστήριξη του νομίσματος με τέτοιες πολιτικές, αλλά και το γεγονός ότι δεν πρόκειται να το μετατρέψουμε σε αντικείμενο κερδοσκοπίας της διεθνούς αγοράς νομισμάτων, θα επιτρέψουν στο νόμισμα να είναι σταθερό και να απηχεί τις πραγματικές ανάγκες της ελληνικής οικονομίας.<br />
Τέλος, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι στα πλαίσια μια τέτοιας πολιτικής δεν είναι αναγκαία η πολιτική των διαρκών υποτιμήσεων, ούτε το νόμισμα θα δεχτεί τρομαχτικές υποτιμητικές πιέσεις. Άλλωστε η αξία ενός νομίσματος το οποίο δεν παίζει στις διεθνείς αγορές νομισμάτων, καθορίζεται από την δυναμική της εσωτερικής παραγωγής και την έκταση των διεθνών οικονομικών δεσμών και σχέσεων, που σήμερα είναι σε τραγικό επίπεδο. Η διαδικασία αυτή εξασφαλίζει μια ομαλή μετάβαση από το ευρώ στο νέο εθνικό νόμισμα, χωρίς βίαια τραντάγματα και σε αντιστοιχία με τις ανάγκες των εσωτερικών συναλλαγών.<br />
Από κει και πέρα ο δρόμος είναι ανοιχτός για ένα ευρύτατο σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας και πλήρους απασχόλησης. Θα έχουμε επιτέλους τα χρηματοδοτικά μέσα, αλλά και τα μακροοικονομικά εργαλεία για να το κάνουμε πράξη.<br />
<br />
Δημήτρης Καζάκης</span></span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-size: 13px; line-height: 18px;"><span class="Apple-style-span" style="color: white; font-family: inherit;"><br />
</span></span><br />
<blockquote><span class="Apple-style-span" style="color: white;"><span class="Apple-style-span" style="font-size: x-small;"><span class="Apple-style-span" style="line-height: 18px;">Αναδημοσίευση από το blog </span></span><a href="http://dimitriskazakis.blogspot.com/">http://dimitriskazakis.blogspot.com</a></span></blockquote></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-57007676601400969962011-06-07T15:43:00.000-07:002011-06-16T12:13:49.184-07:00Μερικές σκέψεις για τις συγκεντρώσεις στις πλατείες...<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span><br />
<br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Χαιρετίζουμε τους εργαζόμενους, τους άνεργους, τους φοιτητές, που κατεβαίνουν στις πλατείες να διαμαρτυρηθούνε για τον οικονομικό κοινωνικό και πολιτικό κατήφορο που έχει πάρει η Ελλάδα. Πιστεύουμε ότι υπάρχει διέξοδος στην οικονομική κρίση αρκεί ο κόσμος να πάρει την υπόθεση στα χέρια του. Το ψήφισμα της λαϊκής συνέλευσης της πλατείας Συντάγματος αποτελεί μια βάση προς συζήτηση. Συζήτηση που πρέπει να διευρυνθεί να αποκτήσει ορίζοντες και προοπτική αλλά και συγκεκριμένους στόχους που θα αγκαλιάζουν περισσότερο κόσμο. <o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"> Είναι αλήθεια ότι πρέπει να βάλουμε τα δικά μας διλλήματα, για να πληρώσουν την κρίση αυτοί που την δημιούργησαν και όχι ο λαός. Πότε θα επιδιωχθεί να διεκδικήσουν οι εργάτες και οι υπάλληλοι την πληρωμή των βουλευτών, των υπουργών και των κρατικών λειτουργών με το μέσο εργατικό μισθό αν όχι την εποχή της κρίσης; Πότε θα απαιτήσουν το δικαίωμά τους να ανακαλούν τους αντιπροσώπους τους στο κοινοβούλιο στην τοπική αυτοδιοίκηση κλπ, αν όχι σε εποχή άνθησης των πολιτικών σκανδάλων; Πότε θα διεκδικήσουν την καθιέρωση της δεσμευτικής εντολής αν όχι σε μια εποχή που δεν υπάρχει καμία σχέση ανάμεσα στις φιλολαϊκές προεκλογικές εξαγγελίες και στην μετεκλογική αντιλαϊκή πολιτική; Πότε θα συνδέσουν τις οικονομικές τους διεκδικήσεις με τα αιτήματα απαλλοτρίωσης του κεφαλαίου αν όχι την εποχή που ληστεύονται από τις τράπεζες, που μειώνονται οι μισθοί τους, που αυξάνει η φορολόγησή τους για να εξυπηρετηθεί το δημόσιο χρέος. Πως μπορεί να γίνει πράξη η ανακούφιση των δανειοληπτών εργαζομένων, χωρίς την κρατικοποίηση των τραπεζών; Πως θα χρηματοδοτήσει το κράτος την οικονομική ανάπτυξη, αν όλοι του οι πόροι καταβροχθίζονται από την εξυπηρέτηση του δημοσίου χρέους; Πως θα χρηματοδοτείται η παιδεία και η υγεία και δεν θα κλείνουν πανεπιστήμια, σχολεία και νοσοκομεία, χωρίς την διαγραφή του χρέους; <o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"> Και τι είναι για μας πραγματική δημοκρατία; Ένα ερώτημα που το θέτουν οι αραβικές εξεγέρσεις και οι κοινωνικές διαμαρτυρίες σε Ισπανία, Ελλάδα αλλά και σε άλλες χώρες της Ευρώπης<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">. Είναι η ανύψωση των πρωτοβάθμιων παραγωγικών συνελεύσεων σε διαρκείς συνελεύσεις-πηγές κάθε εξουσίας, που στις συνεδριάσεις τους θα έχουν το δικαίωμα της συζήτησης, της κατ’ αρχήν πρότασης, έγκρισης ή απόρριψης οποιουδήποτε νομοσχεδίου, που θα ελέγχουν την τήρηση της δεσμευτικής εντολής. Από τις συνελεύσεις των εργαζομένων θα εκλέγονται στην εθνική συνέλευση, θα είναι νομοθετικό και εκτελεστικό σώμα, οι αντιπρόσωποι οι οποίοι θα στηρίζουν και θα εφαρμόζουν την δεσμευτική εντολή της γενικής τους συνέλευσης</b>.<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"> Όταν θα παραβιάζουν την εντολή θα ανακαλούνται και θα εκλέγονται άλλοι στην θέση τους</b>.<b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><o:p></o:p></b></span></span></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"> Είναι πολύ σημαντικό, η συνέλευση να λειτουργήσει στην βάση της άμεσης δημοκρατίας προκειμένου ο καθένας όχι μόνο να μπορεί να εκφράζει την άποψη του αλλά ταυτόχρονα να μπορεί να συμμετέχει στην εφαρμογή της με το δικαίωμα του εκλέγειν κι εκλέγεσθαι στις επιμέρους επιτροπές που μπορεί να προκύψουν<b style="mso-bidi-font-weight: normal;">. Με αυτό τον τρόπο ο καθένας από εμάς για εμάς πρέπει να αναλαμβάνει συγκεκριμένες ευθύνες, να ελέγχεται και να ελέγχει, ούτως ώστε να υλοποιούνται με πιο αποτελεσματικό τρόπο οι αποφάσεις της γενικής συνέλευσης και να συνδυάζεται η ατομική και συλλογική ευθύνη.<o:p></o:p></b></span></span></div><div class="MsoNormal" style="mso-layout-grid-align: none; text-align: justify; text-autospace: none;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"> </span></b><span style="color: white; font-size: 14pt;">Τις αποφάσεις της γενικής συνέλευσης που θα πάρουμε θα τις προωθήσουμε στα σωματεία μας και στους συλλόγους, για να πάρουμε αποφάσεις για απεργίες και για καταλήψεις. Η σημερινή οργάνωση στο εργατικό και στο φοιτητικό κίνημα είναι αναντίστοιχη της σημερινής επίθεσης και χρειάζεται να συγκροτηθεί στην βάση των γενικών συνελεύσεων με αιρετούς και ανακλητούς εκπροσώπους σε όλα τα επίπεδα του.<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-autospace: none; text-indent: -18.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">Ανατροπή του αντεργατικού προγράμματος Σταθερότητας<o:p></o:p></span></b></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-autospace: none; text-indent: -18.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">Διαγραφή του χρέους εκτός των χρεών προς τα ασφαλιστικά ταμεία.<o:p></o:p></span></b></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-autospace: none; text-indent: -18.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">Έξοδος από την ΟΝΕ την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ΝΑΤΟ<o:p></o:p></span></b></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-autospace: none; text-indent: -18.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">Κρατικοποίηση τραπεζών, μεγάλων επιχειρήσεων, οργανισμών κοινής ωφέλειας χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο.<o:p></o:p></span></b></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-autospace: none; text-indent: -18.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">Διαγραφή των χρεών των φτωχών νοικοκυριών και των φτωχών αγροτών.</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: white; font-size: 13pt;"> </span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">Ρύθμιση των χρεών των εργαζόμενων μικρομεσαίων νοικοκυριών.<o:p></o:p></span></b></span></div><div class="MsoNormal" style="margin-left: 36.0pt; mso-layout-grid-align: none; mso-list: l0 level1 lfo1; tab-stops: list 36.0pt; text-autospace: none; text-indent: -18.0pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">·<span style="font: normal normal normal 7pt/normal 'Times New Roman';"> </span></span></span><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Απαγόρευση των απολύσεων, αυξήσεις στους μισθούς. Μείωση του χρόνου εργασίας, δουλειά για όλους.</span><o:p></o:p></span></b><br />
<blockquote><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><br />
</span></span></b><i><span class="Apple-style-span" style="color: yellow; font-size: x-small;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Στον παρακάτω σύνδεσμο είναι αναρτημένο ένα δεύτερο κείμενο πάνω στο ίδιο ζήτημα.</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Ακόμα μερικές σκέψεις για τις πλατείες...</span></b><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;"><a href="http://diagrafixreous.blogspot.com/2011/06/blog-post_2459.html">http://diagrafixreous.blogspot.com/2011/06/blog-post_2459.html</a></span></b></span></i></blockquote></div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-43401608186952177522011-06-07T15:09:00.000-07:002011-06-07T15:09:41.773-07:00Μπορούμε να διαγράψουμε το χρέος;<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Πολύ κουβέντα γίνεται το τελευταίο διάστημα για τη διαγραφή του χρέους της χώρας μας προς τους ντόπιους και διεθνείς δανειστές – τοκογλύφους. Ακόμα και από δυνάμεις της Αριστεράς μπαίνει το ερώτημα αν όντως είναι πραγματοποιήσιμο κάτι τέτοιο και σε ποιο βαθμό.<o:p></o:p></span></span></div><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify;"><b style="mso-bidi-font-weight: normal;"><span style="color: white; font-size: 16pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Καταρχήν να διευκρινίσουμε ότι...<o:p></o:p></span></span></b></div><div style="text-align: justify;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">η δημιουργία του χρέους είναι ένα εσωτερικό ζήτημα του κεφαλαίου. Δηλαδή χρέος έχουν όλες οι καπιταλιστικές χώρες, ακόμα και τα προπύργια του καπιταλισμού, ΗΠΑ, Γερμανία, Γαλλία, Ιαπωνία και το οποίο, χρέος, αυξάνει κατά κανόνα σε περιόδους κρίσης. Με το δανεισμό κρατών βρίσκουν διέξοδο για κερδοφορία συσσωρευμένα κεφάλαια που προκύπτουν από την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης της κάθε χώρας αλλά και άλλων χωρών, και τα δανειζόμενα κράτη έχουν ως αντίκρισμα την υπεραξία που παράγεται και που θα παραχθεί στο μέλλον. Όσες δυνάμεις, ακόμα και της αριστεράς, ψάχνουν να βρουν ποιο είναι το επαχθές χρέος και ποιο δεν είναι, ουσιαστικά ρίχνουν νερό στο μύλο της αστικής τάξης, θεωρώντας ότι το πρόβλημα του χρέους είναι μόνο ότι κάποιοι «φάγανε» τα λεφτά και όχι ότι είναι εσωτερική διαδικασία του κεφαλαίου.<o:p></o:p></span></span></div><div style="text-align: justify;"><br />
</div><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Επίσης να διευκρινίσουμε ότι μονομερής και συνολική διαγραφή του χρέους δεν μπορεί να γίνει από μία κυβέρνηση αστικού χαρακτήρα σαν αυτή του ΠΑΣΟΚ (ή της Ν.Δ. παλαιότερα), η οποία με τις ληστρικές δανειακές συμβάσεις που έχει υπογράψει έχει ξεπουλήσει ουσιαστικά όχι μόνο το μέλλον του λαού και της χώρας για πολλές δεκαετίες αλλά και την εθνική κυριαρχία ακόμα και την εδαφική ακεραιότητα αυτής της χώρας είτε με τη μορφή πώλησης – ενοικίασης εδαφών, είτε με τη μορφή πώλησης – δέσμευσης των πλουτοπαραγωγικών πηγών της χώρας σε Γερμανούς, Αμερικάνους και άλλους ιμπεριαλιστές. Καμία κυβέρνηση αστικής δημοκρατίας δεν έχει τη θέληση – βούληση – ικανότητα για κάτι τέτοιο, διότι αντίκειται στο ρόλο της.<o:p></o:p></span></span></div><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Άρα πώς θα γίνει; Γίνεται μονάχα από μια εργατική κυβέρνηση η οποία θα αναλάβει τη διακυβέρνηση της χώρας είτε μέσα από εκλογικές διαδικασίες είτε με την εντολή που θα της δώσει το λαϊκό και εργατικό κίνημα ύστερα από έναν γενικό ξεσηκωμό, ύστερα από μια επαναστατική εξέγερση, γιατί η εργατική τάξη δεν έχει καμιά υποχρέωση απέναντι στο χρέος.<o:p></o:p></span></span></div><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Σε ποιο βαθμό θα μπορέσει αυτή η εργατική κυβέρνηση, η οποία θα κινείται στην κατεύθυνση της εργατικής εξουσίας, έχοντας εθνικοποιήσει όλες τις τράπεζες αλλά και τις μεγάλες επιχειρήσεις οι οποίες θα λειτουργούν με εργατικό έλεγχο προς όφελος του εργατικού και λαϊκού συμφέροντος και όχι προς όφελος των ιδιοκτητών – καπιταλιστών, να διαγράψει το χρέος;<o:p></o:p></span></span></div><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Εμείς λέμε ολοσχερώς (πλην αυτών προς τα ασφαλιστικά ταμεία), είτε πρόκειται για το χρέος που έχει προκύψει από τις δανειακές συμβάσεις αποικιακού χαρακτήρα που έχουν υπογραφεί από τους υπουργούς κάθε αστικής κυβέρνησης, με ή χωρίς καν την έγκριση του αστικού κοινοβουλίου, είτε πρόκειται για τα ομόλογα με την εγγύηση του Ελληνικού δημοσίου που κυκλοφορούν στην Ευρωζώνη ή οπουδήποτε αλλού.<o:p></o:p></span></span></div><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Δεν είναι δυνατό να εκβιάζεται η βούληση και η πολιτική της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, όταν θα έχουν εγκαθιδρύσει την εργατική δημοκρατία ή ακόμα και την εργατική κυβέρνηση, από συμβάσεις του παρελθόντος που θα έχουν ήδη καταργηθεί ως πρώτες ενέργειες της νέας εξουσίας.<o:p></o:p></span></span></div><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Αυτές οι συμβάσεις δεν θα αφορούν και δεν θα επηρεάζουν πλέον την ανάπτυξη της χώρας η οποία θα γίνεται σε άλλη κατεύθυνση, εκτός της ευρωζώνης, εκτός της Ε.Ε.<o:p></o:p></span></span></div><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Από την ιστορία της κουβανέζικης επανάστασης βλέπουμε ότι μόλις μέσα σε ένα χρόνο από την ημέρα που ο Ερνέστο Γκεβάρα ανέλαβε διοικητής της Εθνικής Τράπεζας και υπουργός Οικονομικών της λαϊκής δημοκρατίας της Κούβας, διδασκόμενος απ’ τις παραλήψεις της Παρισινής Κομμούνας και από την πρακτική της Οκτωβριανής Επανάστασης, όχι μόνο διέγραψε το χρέος προς τις ΗΠΑ, αλλά παρά το εμπάργκο που αμέσως κηρύχθηκε από τους Αμερικάνους, μόνο από την εξαγωγή ζάχαρης στη Σοβιετική Ένωση και τις άλλες χώρες με σοσιαλιστική κατεύθυνση είχε πλεόνασμα πάνω από 150 εκατομμύρια δολάρια τότε. Η ζάχαρη ουσιαστικά εκβιομηχάνισε την Κούβα σε λιγότερο από 10 χρόνια.<o:p></o:p></span></span></div><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Άρα λοιπόν το ζητούμενο, σύντροφοι, της κομουνιστικής – επαναστατικής και αντικαπιταλιστικής αριστεράς, δεν είναι, δε μπορεί να είναι, το αν θα μπορέσει μια εργατική εξουσία, ή μια εργατική κυβέρνηση, να διαγράψει μονομερώς και ολοσχερώς το χρέος. Αυτό είναι αυτονόητο!<o:p></o:p></span></span></div><div style="margin-bottom: .0001pt; margin-bottom: 0cm; text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;"><span class="Apple-style-span" style="font-family: inherit;">Το ζητούμενο σήμερα είναι, μαζί με την προώθηση του αιτήματος για διαγραφή του χρέους, το πώς θα χτίσουμε ένα πολιτικό μέτωπο που θα βάλει ως στόχο την ανατροπή αυτής της κυβέρνησης του κεφαλαίου, των δοσίλογων – πλιατσικολόγων-μιζαδόρων κλπ και θα φέρει στη θέση της μια εργατική κυβέρνηση, ως βήμα προς την εργατική εξουσία, ως αφετηρία για την έφοδο στον ουρανό, για την προλεταριακή επανάσταση.<o:p></o:p></span></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-16848023372835725012011-06-07T01:22:00.000-07:002011-06-07T01:22:18.805-07:00Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου.Δούρειος ίππος της αστικής πολιτικής.<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<br />
<br />
<!--[if gte mso 9]><xml> <o:DocumentProperties> <o:Version>12.00</o:Version> </o:DocumentProperties> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:WordDocument> <w:View>Normal</w:View> <w:Zoom>0</w:Zoom> <w:TrackMoves/> <w:TrackFormatting/> <w:PunctuationKerning/> <w:ValidateAgainstSchemas/> <w:SaveIfXMLInvalid>false</w:SaveIfXMLInvalid> <w:IgnoreMixedContent>false</w:IgnoreMixedContent> <w:AlwaysShowPlaceholderText>false</w:AlwaysShowPlaceholderText> <w:DoNotPromoteQF/> <w:LidThemeOther>EL</w:LidThemeOther> <w:LidThemeAsian>X-NONE</w:LidThemeAsian> <w:LidThemeComplexScript>X-NONE</w:LidThemeComplexScript> <w:Compatibility> <w:BreakWrappedTables/> <w:SnapToGridInCell/> <w:WrapTextWithPunct/> <w:UseAsianBreakRules/> <w:DontGrowAutofit/> <w:SplitPgBreakAndParaMark/> <w:DontVertAlignCellWithSp/> <w:DontBreakConstrainedForcedTables/> <w:DontVertAlignInTxbx/> <w:Word11KerningPairs/> <w:CachedColBalance/> </w:Compatibility> <w:BrowserLevel>MicrosoftInternetExplorer4</w:BrowserLevel> <m:mathPr> <m:mathFont m:val="Cambria Math"/> <m:brkBin m:val="before"/> <m:brkBinSub m:val="--"/> <m:smallFrac m:val="off"/> <m:dispDef/> <m:lMargin m:val="0"/> <m:rMargin m:val="0"/> <m:defJc m:val="centerGroup"/> <m:wrapIndent m:val="1440"/> <m:intLim m:val="subSup"/> <m:naryLim m:val="undOvr"/> </m:mathPr></w:WordDocument> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 9]><xml> <w:LatentStyles DefLockedState="false" DefUnhideWhenUsed="true"
DefSemiHidden="true" DefQFormat="false" DefPriority="99"
LatentStyleCount="267"> <w:LsdException Locked="false" Priority="0" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Normal"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="heading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="9" QFormat="true" Name="heading 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 7"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 8"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" Name="toc 9"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="35" QFormat="true" Name="caption"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="10" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" Name="Default Paragraph Font"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="11" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtitle"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="22" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Strong"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="20" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="59" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Table Grid"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Placeholder Text"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="1" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="No Spacing"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" UnhideWhenUsed="false" Name="Revision"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="34" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="List Paragraph"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="29" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="30" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Quote"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 1"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 2"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 3"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 4"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 5"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="60" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="61" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="62" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Light Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="63" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="64" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Shading 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="65" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="66" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium List 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="67" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 1 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="68" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 2 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="69" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Medium Grid 3 Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="70" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Dark List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="71" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Shading Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="72" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful List Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="73" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" Name="Colorful Grid Accent 6"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="19" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="21" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Emphasis"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="31" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Subtle Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="32" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Intense Reference"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="33" SemiHidden="false"
UnhideWhenUsed="false" QFormat="true" Name="Book Title"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="37" Name="Bibliography"/> <w:LsdException Locked="false" Priority="39" QFormat="true" Name="TOC Heading"/> </w:LatentStyles> </xml><![endif]--><!--[if gte mso 10]> <style>
/* Style Definitions */
table.MsoNormalTable
{mso-style-name:"Κανονικός πίνακας";
mso-tstyle-rowband-size:0;
mso-tstyle-colband-size:0;
mso-style-noshow:yes;
mso-style-priority:99;
mso-style-qformat:yes;
mso-style-parent:"";
mso-padding-alt:0cm 5.4pt 0cm 5.4pt;
mso-para-margin-top:0cm;
mso-para-margin-right:0cm;
mso-para-margin-bottom:10.0pt;
mso-para-margin-left:0cm;
line-height:115%;
mso-pagination:widow-orphan;
font-size:11.0pt;
font-family:"Calibri","sans-serif";
mso-ascii-font-family:Calibri;
mso-ascii-theme-font:minor-latin;
mso-hansi-font-family:Calibri;
mso-hansi-theme-font:minor-latin;
mso-fareast-language:EN-US;}
</style> <![endif]--> <br />
<div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Με κείμενο που υπογράφεται από 100 «προσωπικότητες» από την Ελλάδ α και άλλες 100 από το εξωτερικό λανσαρίστηκε η τελευταία λέξη της μόδας στον «αντιμνημονιακό αγώνα»: η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου (ΕΛΕ) του χρέους. Η πρωτοβουλία αυτή επικαλείται το παράδειγμα του Ισημερινού, όπου σχηματίστηκε Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου και απέδειξε ότι ένα μέρος του χρέους ήταν «επαχθές». Στη διαφημιστική εκστρατεία της ΕΛΕ, κεντρικό ρόλο έπαιξε το ντοκιμαντέρ «</span><span lang="EN-US" style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Debtocracy</span><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">» (ή Χρεοκρατία) που μεταδόθηκε διαδικτυακά. Το αίτημα για σχηματισμό Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου συνενώνει ένα ευρύ φάσμα δυνάμεων που περιλαμβάνει διαφωνούντες του ΠΑΣΟΚ, το σύνολο του ΣΥΡΙΖΑ και φτάνει μέχρι και την ΑΝΤΑΡΣΥΑ. </span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Η έννοια του επαχθούς χρέους και η περίπτωση του Ισημερινού</span></b><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;"></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Από τους συντελεστές της πρωτοβουλίας για το σχηματισμό ΕΛΕ, χρησιμοποιείται κατά κόρον η έννοια του επαχθούς χρέους. Σύμφωνα με την έννοια αυτή που περιγράφτηκε συγκεκριμένα το 1927, ένα χρέος χαρακτηρίζεται επαχθές όταν: το δάνειο συνάφθηκε χωρίς τη γνώση και τη συναίνεση των πολιτών, τα χρήματα του δανείου δεν χρησιμοποιήθηκαν για να καλύψουν ανάγκες του λαού της χώρας και ο πιστωτής ήταν ενήμερος για αυτήν την κατάσταση.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Οι οπαδοί της ΕΛΕ δείχνουν να έχουν μια μεταφυσική πίστη στο «διεθνές δίκαιο» και φαίνεται να πιστεύουν ότι είναι πράγματι δυνατόν να χαρακτηριστεί ένα τμήμα του χρέους επαχθές και να διαγραφεί. Η πραγματικότητα όμως είναι ότι ο χαρακτηρισμός του χρέους ενός κράτους σαν «επαχθούς», συνήθως συνοδευόταν από την ανάλογη στρατιωτική ισχύ που μπορούσε να εξασφαλίσει τη διαγραφή του χρέους. Τέτοια ήταν η περίπτωση της Κούβας, όπου – όπως φαίνεται και στο ντοκιμαντέρ </span><span lang="EN-US" style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Debtocracy</span><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;"> –το χρέος της προς την Ισπανία, δεν αναγνωρίστηκε από τις ΗΠΑ όταν την απέσπασαν από τα χέρια των Ισπανών μετά τον ισπανοαμερικάνικο πόλεμο του 1898 (δηλαδή πολύ πριν εισαχθεί η έννοια του επαχθούς χρέους). Τότε ήταν και η πρώτη φορά που ένα χρέος χαρακτηρίστηκε ως επαχθές. Ανάλογη είναι και η περίπτωση του Ιράκ, όπου μετά την κατάληψη της χώρας από τον αμερικανικό στρατό, το χρέος της χώρας χαρακτηρίστηκε επαχθές και τα δάνεια της χώρας (τα οποία είχαν συναφθεί κυρίως με τη Γαλλία και τη Ρωσία, δηλαδή με ανταγωνιστές των ΗΠΑ στον ενδοϊμπεριαλιστικό ανταγωνισμό) κηρύχτηκαν μη πληρωτέα και διαγράφτηκαν σε ποσοστό 80 %.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Και στις δύο περιπτώσεις, η (πλήρης ή σχεδόν πλήρης) διαγραφή του κρατικού χρέους βασίστηκε στην ισχύ των όπλων, δηλαδή στη βασική αρχή του διεθνούς δικαίου που υπάρχει στην πραγματικότητα. Διεθνές δίκαιο που βασίζεται σε αρχές και νόμους και μπορεί να διαγράφει επαχθή χρέη υπάρχει μόνο στη φαντασία κάποιων αφελών. Άλλες περιπτώσεις όπου είχαμε μερική διαγραφή του χρέους – κοινώς «κούρεμα» - αφορούσαν χώρες στις οποίες το χρέος ήταν μη εξυπηρετήσιμο και οι απαιτήσεις των πιστωτών προκάλεσαν εξεγέρσεις που απείλησαν την ταξική κυριαρχία της αστικής τάξης. Τέτοιες περιπτώσεις είχαμε στην Αργεντινή και τον Ισημερινό.</span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Η περίπτωση του Ισημερινού</span></b><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;"></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Όπως και σε πολλές άλλες χώρες που χαρακτηρίζονται «αναπτυσσόμενες», έτσι και στον Ισημερινό είναι περιορισμένη η κρατική παρέμβαση στην οικονομία. Τα έσοδα του προϋπολογισμού αντιστοιχούν περίπου στο 1/6 του ΑΕΠ της χώρας (με βάση τα στοιχεία για το 2010), ποσοστό που συναντάμε σε χώρες όπως το Περού, η Αργεντινή και το Μαρόκο. (πίνακας 1).</span></div><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoNormalTable" style="width: 350px;"><tbody>
<tr> <td colspan="2" style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 262.2pt;" valign="top" width="350"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Πίνακας 1</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 104.45pt;" valign="top" width="139"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Χώρα</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 157.75pt;" valign="top" width="210"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Έσοδα προϋπολογισμού </span><span lang="EN-US" style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;"></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">ως % του ΑΕΠ</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 104.45pt;" valign="top" width="139"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Ισημερινός</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 157.75pt;" valign="top" width="210"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">18,1</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 104.45pt;" valign="top" width="139"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">ΗΠΑ</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 157.75pt;" valign="top" width="210"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">14,2</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 104.45pt;" valign="top" width="139"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Γερμανία</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 157.75pt;" valign="top" width="210"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">47,3</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 104.45pt;" valign="top" width="139"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Γαλλία</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 157.75pt;" valign="top" width="210"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">57,4</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 104.45pt;" valign="top" width="139"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Ελλάδα</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 157.75pt;" valign="top" width="210"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">35,6</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 104.45pt;" valign="top" width="139"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Περού</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 157.75pt;" valign="top" width="210"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">16,3</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 104.45pt;" valign="top" width="139"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Μαρόκο</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 157.75pt;" valign="top" width="210"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">15,2</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 104.45pt;" valign="top" width="139"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Αργεντινή</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 157.75pt;" valign="top" width="210"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-left: 7.95pt; margin-right: -0.3pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">13,9</span></div></td> </tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Αυτό το στοιχείο εξηγεί γιατί ένα χρέος που μπορεί να είναι χαμηλό ως ποσοστό του ΑΕΠ και ασήμαντο σε απόλυτους αριθμούς, μπορεί σε τέτοιες χώρες να καθίσταται μη εξυπηρετήσιμο. Εξηγεί επίσης, γιατί σε αυτές τις χώρες το χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι κατά μέσο όρο πολύ χαμηλότερο σε σύγκριση με τις ιμπεριαλιστικές χώρες. Η παρέμβαση του ΔΝΤ στον Ισημερινό έγινε όταν το χρέος βρισκόταν κοντά στο 60 % του ΑΕΠ. Οι εξελίξεις στη χώρα, από την επέμβαση του ΔΝΤ και μετά, έχουν πολλές ομοιότητες με τις εξελίξεις στην Αργεντινή. Η λαϊκή δυσαρέσκεια από την πολιτική που ακολουθήθηκε καθ’ υπαγόρευση του ΔΝΤ, οδήγησε σε εξέγερση, πτώση της μιας κυβέρνησης μετά την άλλη και πολιτική αστάθεια. Η κατάσταση σταθεροποιήθηκε με μια κεντροαριστερή κυβέρνηση, την κυβέρνηση του Ραφαέλ Κορέα, η οποία προχώρησε σε «κούρεμα» του χρέους. Όπως ακριβώς και στην Αργεντινή, η εξέλιξη αυτή κατέστησε βιώσιμο τον κρατικό προϋπολογισμό, δεν βελτίωσε όμως ιδιαίτερα την κατάσταση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Με βάση τα στοιχεία του 2010, το πλουσιότερο 10% του πληθυσμού απολαμβάνει το 35,3 % του εθνικού εισοδήματος, ενώ το εισόδημα του φτωχότερου 10 % αντιστοιχεί σε λιγότερο από 1% του ΑΕΠ. Η ανεργία στη χώρα βρίσκεται στο 7,6 % και το 35,1 % του πληθυσμού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας. Η κατάσταση απέχει παρασάγγας από τη ρόδινη κατάσταση που παρουσιάζει το </span><span lang="EN-US" style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Debtocracy</span><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">. Τα στοιχεία αυτά δικαιώνουν και την κριτική που ασκείται σε όσους θεωρούν ότι το «κούρεμα» ή η αναδιάρθρωση του χρέους αποτελεί την ενδεδειγμένη λύση.</span></div><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" class="MsoNormalTable" style="width: 515px;"><tbody>
<tr> <td colspan="3" style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 335.25pt;" valign="top" width="447"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Πίνακας 2</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 78pt;" valign="top" width="104"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Χώρα</span></div></td> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 119.25pt;" valign="top" width="159"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Εισόδημα του πλουσιότερου 10 % του πληθυσμού σαν ποσοστό του ΑΕΠ</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 120pt;" valign="top" width="160"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Εισόδημα του φτωχότερου 10 % του πληθυσμού σαν ποσοστό του ΑΕΠ</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 78pt;" valign="top" width="104"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Ισημερινός</span></div></td> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 119.25pt;" valign="top" width="159"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">35,3</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 120pt;" valign="top" width="160"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">1</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 78pt;" valign="top" width="104"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Αργεντινή</span></div></td> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 119.25pt;" valign="top" width="159"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">32,6</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 120pt;" valign="top" width="160"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">1,2</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 78pt;" valign="top" width="104"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Περού</span></div></td> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 119.25pt;" valign="top" width="159"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">37,9</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 120pt;" valign="top" width="160"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">1,5</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 78pt;" valign="top" width="104"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Γαλλία</span></div></td> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 119.25pt;" valign="top" width="159"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">24,8</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 120pt;" valign="top" width="160"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">3</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 78pt;" valign="top" width="104"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Γερμανία</span></div></td> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 119.25pt;" valign="top" width="159"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">24,0</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 120pt;" valign="top" width="160"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">3,6</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 78pt;" valign="top" width="104"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">ΗΠΑ</span></div></td> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 119.25pt;" valign="top" width="159"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">30,0</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 120pt;" valign="top" width="160"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">2,0</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 78pt;" valign="top" width="104"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Ελλάδα</span></div></td> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 119.25pt;" valign="top" width="159"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">26,0</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 120pt;" valign="top" width="160"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">2,5</span></div></td> </tr>
<tr> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 78pt;" valign="top" width="104"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Μαρόκο</span></div></td> <td style="border-color: windowtext -moz-use-text-color windowtext windowtext; border-style: solid none solid solid; border-width: 1pt medium 1pt 1pt; padding: 0cm 0cm 0cm 5.4pt; width: 119.25pt;" valign="top" width="159"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">33,2</span></div></td> <td style="border: 1pt solid black; padding: 0cm 5.4pt; width: 120pt;" valign="top" width="160"> <div class="MsoNormal" style="line-height: normal;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">2,7</span></div></td> </tr>
</tbody></table><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Το καθοριστικό στοιχείο και στις δύο περιπτώσεις, δεν ήταν φυσικά η ύπαρξη Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου (η οποία δεν σχηματίστηκε ποτέ στην Αργεντινή), αλλά η εξέγερση που απείλησε την αστική κυριαρχία και στις δύο χώρες. Κάτω από αυτήν την απειλή, έγινε δυνατόν να απολέσουν οι κεφαλαιοκράτες πιστωτές μέρος των προσδοκώμενων εσόδων τους. Άλλωστε, το «κούρεμα» του χρέους που έκανε η κυβέρνηση Κορέα αφορούσε ένα ποσό κοντά στα 7 δις. δολάρια, ποσό ασήμαντο αν συγκριθεί π.χ. με τα 400 δις. δολάρια του ελληνικού χρέους και ακόμα πιο ασήμαντο μπροστά στον πολιτικό κίνδυνο μιας πιθανής επαναστατικής κατάστασης.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Σε αυτήν την εξέλιξη, αξιοποιήθηκε στον Ισημερινό το αίτημα για σχηματισμό ΕΛΕ. Το αίτημα αυτό υιοθετήθηκε από την κυβέρνηση του Κορέα και έτσι μπόρεσε να σχηματιστεί Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου, η οποία απέδειξε ότι ένα τμήμα του χρέους ήταν επαχθές. Ωστόσο, το «κούρεμα» κατά 70% που πραγματοποίησε η κυβέρνηση αφορούσε στο σύνολο των κρατικών ομολόγων και δεν είχε σχέση με το αν το ένα ή το άλλο δάνειο, το άλφα ή το βήτα μέρος του χρέους ήταν επαχθές. Η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου έπαιξε περιθωριακό ρόλο σε αυτήν την εξέλιξη και αξιοποιήθηκε κυρίως για προπαγανδιστικούς λόγους.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Εν κατακλείδι, στον Ισημερινό το κούρεμα του χρέους έγινε κάτω από το βάρος της λαϊκής εξέγερσης. Η Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου σχηματίστηκε με κυβερνητική απόφαση και αξιοποιήθηκε από την κυβέρνηση στη διαδικασία αυτή, παίζοντας προπαγανδιστικό κυρίως ρόλο. </span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Η «ελληνική» Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου</span></b><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;"></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Το κείμενο με το οποίο 200 «προσωπικότητες» από την Ελλάδα και το εξωτερικό ζητούν το σχηματισμό επιτροπής για τον έλεγχο του ελληνικού χρέους, είναι σαφές ως προς τις προθέσεις των υπογραφόντων. Όπως αναφέρουν στο κείμενο: « Η επιδίωξη της ΕΛΕ θα είναι να συνδράμει την Ελλάδα ώστε να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για να αντιμετωπίσει το βάρος του χρέους.» Η Ελλάδα βέβαια περιλαμβάνει άνεργους, εξαθλιωμένους εργαζόμενους, εργάτες που έχουν χάσει τη δουλειά τους, εργάτες που έχουν χάσει το μισό μισθό τους, εργάτες που έχουν χάσει το ¼ του μισθού τους, μικροαστούς που καταστρέφονται, μικροαστούς που δυσκολεύονται γιατί οι εργάτες ξοδεύουν όλο και λιγότερα, αστούς που πουλάνε λιγότερα προϊόντα γιατί οι εργάτες δεν ξοδεύουν όπως πριν, αλλά κερδίζουν πολύ περισσότερα γιατί δεν χρειάζεται να πληρώνουν τους εργάτες τους όπως πριν, αστούς που έχουν δανείσει το κράτος αγοράζοντας κρατικά ομόλογα. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Οι οπαδοί της ΕΛΕ θέλουν να μας βοηθήσουν όλους. Η ευγενής αυτή φιλοδοξία δυστυχώς θα μείνει ανεκπλήρωτη. Σε μια ταξική κοινωνία, κάθε πολιτική πράξη ή παράλειψη δρα υπέρ κάποιας τάξης. Όσοι παραβλέπουν την ύπαρξη τάξεων ή -ακόμα χειρότερα- θεωρούν ότι μπορούν να κάνουν πολιτική που να ενώνει όλες τις τάξεις, δυστυχώς δρουν πάντοτε ηθελημένα ή αθέλητα- υπέρ των συμφερόντων της κυρίαρχης τάξης.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Οι οπαδοί της ΕΛΕ, δηλώνουν επίσης ότι με τη δράση τους θέλουν να φωτίσουν τους Έλληνες για τις αιτίες της κρίσης. Γράφουν συγκεκριμένα: «Είναι επίσης (ΣΣ: η ΕΛΕ) δημοκρατική απαίτηση του ελληνικού λαού που σηκώνει το βάρος της κρίσης και θέλει να γνωρίζει τις αιτίες της.» Κατ’ αυτούς λοιπόν, δεν έχουμε κρίση του καπιταλισμού, κρίση υπερσυσσώρευσης που στην Ελλάδα εκδηλώνεται – μεταξύ άλλων – και με την εκτόξευση του δημόσιου χρέους. Οι αιτίες της κρίσης δεν βρίσκονται στους νόμους κίνησης του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής, αλλά είναι ακόμα άγνωστες και κρύβονται στις δανειακές συμβάσεις που έχει υπογράψει το ελληνικό κράτος. Με αυτό το σημείο του κειμένου, οι οπαδοί της ΕΛΕ τοποθετούνται ακόμα πιο καθαρά στο στρατόπεδο της αστικής πολιτικής και ιδεολογίας που αναζητά αποδιοπομπαίους τράγους, πρόσωπα που «ευθύνονται για την κρίση», αποστρεφόμενη οποιαδήποτε προσπάθεια επιστημονικής ανάλυσης και αποκάλυψης των νόμων κίνησης του κεφαλαίου.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Το – σοσιαλδημοκρατικής κατεύθυνσης – κείμενο των οπαδών της ΕΛΕ, είναι λογικό να υπογράφεται από μετανοημένους ΠΑΣΟΚους που διατηρώντας τις ιδεοληψίες τους και παραμένοντας στο έδαφος της αστικής πολιτικής και ιδεολογίας, αναζητούν τη χαμένη τιμή της σοσιαλδημοκρατίας και οραματίζονται την επιστροφή στις παλιές καλές εποχές και σε ένα νέο «κοινωνικό συμβόλαιο». Είναι επίσης λογικό να υπογράφεται από τους σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ και του Μετώπου ΑΑ και να στηρίζεται από τους φορείς αυτούς. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Είναι ωστόσο, εκ πρώτης όψεως, ανεξήγητες, τόσο οι υπογραφές στελεχών της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, όσο και η συνολική στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ στη διαδικασία, όπως αποτυπώθηκε σε σχετική ανακοίνωση. «Σε αυτό το πλαίσιο υποστηρίζουμε και το αίτημα του Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους. Το «άνοιγμα των βιβλίων», μπορεί να αποκαλύψει πλατιά στην κοινωνία τους μηχανισμούς του χρέους, να δείξει ποιος δανείστηκε και με ποιους όρους και ποιος καρπώθηκε τα δισεκατομμύρια, να αποκαλύψει ότι το έχουμε πληρώσει κατ’ επανάληψη, να πείσει και τον πλέον δύσπιστο ότι δεν υπάρχει άλλος δρόμος από την άμεση στάση πληρωμών στο ληστρικό χρέος και τη διαγραφή του και έτσι να συνδεθεί η ίδια και να συμβάλλει με τον τρόπο της στο αίτημα για «παύση πληρωμών,μη αναγνώριση και διαγραφή του χρέους»» (απόσπασμα από την ανακοίνωση της ΑΝΤΑΡΣΥΑ). </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Στην ανακοίνωση αυτή, που αποτελεί μνημείο πολιτικής μυωπίας και κινηματίστικης χαζομάρας, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ – πέρα από το ότι αποφεύγει να σχολιάσει την εξόφθαλμα σοσιαλδημοκρατική τοποθέτηση του κειμένου - θεωρεί ότι είναι συμβατή η προσήλωση στο πρόγραμμα που προβάλει σαν κεντρικό στόχο τη διαγραφή του χρέους με τη στήριξη στο αίτημα για σχηματισμό Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Κάτι τέτοιο όμως, είναι συμβατό μόνο στα μυαλά αθεράπευτων κινηματιστών, που όταν ρωτώνται ποιος θα διαγράψει το χρέος, ποιος μπορεί να κρατικοποιήσει τις τράπεζες και τις μεγάλες επιχειρήσεις και να επιβάλει τον εργατικό έλεγχο, απαντάνε: «το κίνημα». Με αυτήν την οπτική, το κίνημα που μπορεί να επιβάλει τη διαγραφή του χρέους, μπορεί φτάνοντας σε χαμηλότερο επίπεδο ανάπτυξης να επιβάλει και την ΕΛΕ, η οποία θα συμβάλει στη διαγραφή του χρέους.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Αν προσγειωθούμε όμως στο έδαφος της πραγματικότητας, θα διαπιστώσουμε ότι Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου με πραγματικές δυνατότητες ελέγχου του χρέους, μπορεί να σχηματιστεί μόνο από θέσεις κυβερνητικής εξουσίας. Έτσι έγινε άλλωστε και στον Ισημερινό, τον οποίον επικαλούνται οι οπαδοί της ΕΛΕ. Και αν αποκλείσουμε την περίπτωση να σχηματιστεί ΕΛΕ από μια κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει κάποιο από τα κόμματα που άσκησαν κυβερνητική εξουσία από τη μεταπολίτευση και μετά, καθώς κάτι τέτοιο θα λειτουργούσε στην κατεύθυνση της συγκάλυψης, τι μας μένει; Η διεκδίκηση της κυβερνητικής εξουσίας από ένα πολιτικό μέτωπο που στο κέντρο του προγράμματός του έχει την Επιτροπή Λογιστικού Ελέγχου. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Και αυτό σαν πολιτική κατεύθυνση είναι τελείως διαφορετικό, από ένα πρόγραμμα που στο κέντρο του έχει τη διαγραφή του χρέους, ένα πολιτικό μέτωπο που συγκροτείται με βάση αυτό το πρόγραμμα και μια κυβέρνηση που σχηματίζεται από ένα τέτοιο πολιτικό μέτωπο. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε μια αστική σοσιαλδημοκρατική κυβέρνηση και στη δεύτερη μια εργατική κυβέρνηση. Και για να γίνει περισσότερο κατανοητό αυτό, ας φανταστούμε μια κυβέρνηση που σχηματίζεται από ένα πολιτικό μέτωπο (έστω των δυνάμεων της Αριστεράς). Τι ακριβώς θα κάνει αυτή η κυβέρνηση; Θα κηρύξει στάση πληρωμών, θα διακηρύξει ότι δεν αναγνωρίζει το χρέος και θα κινηθεί στην κατεύθυνση της εθνικοποίησης των πιστωτικών ιδρυμάτων και των μεγάλων επιχειρήσεων ή θα ξεσκονίζει κιτάπια για να ανακαλύψει το επαχθές χρέος;</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Αν λοιπόν ξεφύγουμε από την κινηματίστικη ανοησία των αντικαπιταλιστών και δοκιμάσουμε να απαντήσουμε στο ερώτημα «ποιος θα υλοποιήσει;» το τάδε ή το δείνα πρόγραμμα, θα διαπιστώσουμε ότι δεν έχουμε να κάνουμε με δύο προγράμματα που είναι συμβατά όπως δύο σκαλοπάτια στην ίδια σκάλα, αλλά με δύο διαφορετικά προγράμματα που οδηγούν σε δύο διαφορετικές πολιτικές κατευθύνσεις και σε δύο ασύμβατες μεταξύ τους τακτικές.</span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Ο πολιτικός ρόλος της ΕΛΕ</span></b><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;"></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Η πρωτοβουλία για σχηματισμό Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου, έχει από το ξεκίνημά της παίξει ρόλο γέφυρας συνενώνοντας διαφορετικούς πολιτικούς χώρους και σχηματίζοντας ένα ακόμα σενάριο για ένα νέο πολιτικό φορέα – εφεδρεία του αστικού κομματικού συστήματος.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Ο εκκολαπτόμενος φορέας βολεύει όλα τα εμπλεκόμενα μέρη. Οι μετανοημένοι του ΠΑΣΟΚ αναβαπτίζονται στην κολυμπήθρα της Αριστεράς, οι συγχυσμένοι του ΣΥΡΙΖΑ εξασφαλίζουν την κοινοβουλευτική τους επιβίωση και οι - ακόμα πιο συγχυσμένοι – της ΑΝΤΑΡΣΥΑ αποκτούν την πολυπόθητη πρόσβαση στα «μεγάλα ακροατήρια». </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Ο σχηματισμός Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου αποτελεί κεντρικό σημείο ενός κυβερνητικού προγράμματος και η σύμπτωση όλων των παραπάνω δυνάμεων σε αυτό το σημείο, είναι που καθιστά δυνατή την περαιτέρω συνεργασία τους. Επιπλέον, στη διαδικασία αυτή δεν απαιτείται ιδιαίτερη εμπλοκή της βάσης των οργανώσεων. Το μόνο το οποίο καλούνται τα μέλη των οργανώσεων να πράξουν, είναι να υπογράψουν το σχετικό κείμενο. Από εκεί και πέρα το θέμα βρίσκεται στα χέρια των «επιτελείων». </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Σε αυτό το σενάριο, ο χώρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει αυξημένο ειδικό βάρος, πολύ μεγαλύτερο από τα εκλογικά του ποσοστά. Αποτελεί μια καινούργια άφθαρτη δύναμη που δε βαρύνεται από κυβερνητικές αμαρτίες και η οποία στις περιφερειακές εκλογές εμφανίστηκε σαν ανερχόμενη. Η προσπάθεια διεμβολισμού της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που επιχειρήθηκε και στις περιφερειακές εκλογές και απέτυχε, διότι το ψηφοδέλτιο Αλαβάνου βούλιαξε εκλογικά, αλλά και γιατί ο χώρος της ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατέθεσε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα κι έδωσε με αυτό την εκλογική μάχη, επαναλαμβάνεται με άλλους όρους. Είναι φυσικά, ο έμφυτος κινηματισμός του χώρου της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, σε συνδυασμό με τη σαθρή σοσιαλδημοκρατίζουσα προγραμματική του συγκρότηση που επιτρέπει τέτοιες απόπειρες. Αυτήν τη φορά, οι αντιστάσεις είναι πολύ μικρότερες και φαίνεται αρκετά πιθανό ο χώρος αυτός να συρθεί σε κοινό μέτωπο με το ρεφορμισμό.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Η απάντηση που δίνουν τα στελέχη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ όταν τίθεται το θέμα της ΕΛΕ σε ανοιχτές εκδηλώσεις, είναι χαρακτηριστική. Αποφεύγουν να τοποθετηθούν στην ουσία του ζητήματος και μιλάνε για το ζήτημα της κουλτούρας στην Αριστερά, λέγοντας ότι δεν μπορεί να καταγγέλλεται κάθε νέα προσπάθεια. Αν αυτή η στάση δεν είναι δείγμα παραίτησης, δείχνει τουλάχιστον αδυναμία ουσιαστικής απάντησης. </span></div><div align="center" class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-align: center;"><b><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Με την εργατική κυβέρνηση κι όχι με την ΕΛΕ</span></b><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;"></span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Η πρόταση για σχηματισμό Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου δεν είναι, όπως δείχτηκε παραπάνω, μια ακόμα πρωτοβουλία μέσα σε τόσες άλλες, μια κουταμάρα που μπορεί να αγνοηθεί. Η πρωτοβουλία αυτή έχει τη δυνατότητα να παίξει ευρύτερο πολιτικό ρόλο και να εγκλωβίσει αξιόλογες αγωνιστικές δυνάμεις σε ένα ρεφορμιστικό πολιτικό σχέδιο. Αντίθετα με τους συντρόφους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που αποφάσισαν να δείξουν «πολιτική αβρότητα» απέναντι στην πρωτοβουλία αυτή, σαν κομμουνιστική οργάνωση ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ θα συμπεριφερθούμε «παλαιοκομμουνιστικά» και θα σταθούμε απέναντι στην ΕΛΕ και σε όσους την υποστηρίζουν. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Εξηγήθηκε παραπάνω, γιατί η πρόταση για σχηματισμό Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου αποτελεί μια ρεφορμιστική πρόταση και συνιστά μια προγραμματική κατεύθυνση διαφορετική από αυτήν που σαν κ.ο. ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ υποστηρίζουμε και η οποία σε μεγάλο βαθμό – αλλού περισσότερο κι αλλού λιγότερο – υποστηρίχθηκε και από τα ψηφοδέλτια με τα οποία συμμετείχαμε στις περιφερειακές εκλογές. Η στήριξη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ σε αυτήν την πρωτοβουλία, αποτελεί ανοιχτή διολίσθηση του χώρου αυτού σε προγραμματικές θέσεις σημαντικά διαφοροποιημένες από αυτές με τις οποίες συμμετείχαμε στις περιφερειακές εκλογές. Η εξέλιξη αυτή δεν μας ξενίζει. Γνωρίζουμε καλά ότι στις εκλογές συμμαχήσαμε με δυνάμεις ασταθείς και ταλαντευόμενες.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Από τη μεριά μας επιμένουμε να στηρίζουμε το πρόγραμμα που θεωρούμε ότι περιγράφει την εργατική απάντηση στην κρίση και την επίθεση των κεφαλαιοκρατών. Το πρόγραμμα αυτό στοχεύει σε μια μεγάλης κλίμακας απαλλοτρίωση της κεφαλαιοκρατικής ιδιοκτησίας. Δεν είναι ένα άθροισμα αιτημάτων που απευθύνεται στην κυβέρνηση για να το ικανοποιήσει, αλλά κάλεσμα σε επανάσταση. Για να υλοποιηθεί αυτό το πρόγραμμα πρέπει να σαρωθεί κάθε αστική κυβέρνηση, να χάσει η αστική τάξη την εξουσία της. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Στο ερώτημα «ποιος μπορεί να υλοποιήσει το πρόγραμμα αυτό;», δηλαδή «ποιος μπορεί να διαγράψει το χρέος;», «ποιος μπορεί να κρατικοποιήσει τράπεζες και μεγάλες επιχειρήσεις, να δημεύσει την εκκλησιαστική περιουσία, να βγάλει τη χώρα από την Ε.Ε. και το ΝΑΤΟ;» απαντάμε: Η δύναμη που μπορεί να υλοποιήσει αυτό το πρόγραμμα είναι η εργατική τάξη οργανωμένη σε εργατικά συμβούλια και η κυβέρνηση που βασίζεται στην εργατική τάξη που έχει φτάσει σε αυτόν το βαθμό οργάνωσης, δηλαδή μια επαναστατική εργατική κυβέρνηση. </span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Σήμερα, σε συνθήκες σχετικής κοινοβουλευτικής ομαλότητας, όταν ο σχηματισμός εργατικών συμβουλίων δεν είναι στην ημερήσια διάταξη και δεν αποτελεί σύνθημα δράσης, αλλά σύνθημα ζύμωσης, το σύνθημα που πρέπει να τίθεται είναι αυτό της εργατικής κυβέρνησης. Στόχος είναι ο σχηματισμός πολιτικού μετώπου που βασισμένο στο πρόγραμμα εργατικής απάντησης επιδιώκει μια τέτοια κυβέρνηση με όλους τους δυνατούς τρόπους. Η ανάδειξη μιας τέτοιας κυβέρνησης, ακόμα και με κοινοβουλευτικό τρόπο, θα αποτελέσει το πρώτο βήμα της επαναστατικής διαδικασίας, στο βαθμό που το πολιτικό μέτωπο που τη στηρίζει, παραμένει αταλάντευτα προσηλωμένο στο συγκεκριμένο πρόγραμμα.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Το καθήκον που τίθεται λοιπόν, δεν είναι μόνο η ανάπτυξη κινήματος και αγώνων, αλλά και η διαμόρφωση των πολιτικών προϋποθέσεων για την υλοποίηση αυτού του προγράμματος: Η απεύθυνση σε όλες τις δυνάμεις που διακηρύττουν την προσήλωσή τους στα εργατικά δικαιώματα και συμφέροντα, η αταλάντευτη προσήλωση στο πρόγραμμα και η πολεμική σε αντιλήψεις που σπέρνουν αυταπάτες και δρουν διαλυτικά, διασκορπίζοντας δυνάμεις και οδηγώντας τις στο στρατόπεδο της αστικής πολιτικής.</span></div><div class="MsoNormal" style="line-height: normal; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-family: "Times New Roman","serif"; font-size: 14pt;">Ακολουθώντας αυτήν τη γραμμή, αρνούμαστε οποιαδήποτε αναφορά στην ΕΛΕ σε κείμενα των περιφερειακών ψηφοδελτίων στα οποία συμμετέχουμε ή σε κείμενα μετωπικών σχημάτων σε εργασιακούς χώρους. Καλούμε τους αγωνιστές του κινήματος να αντιπαραθέσουν στις εκκλήσεις της πρωτοβουλίας για την ΕΛΕ, το πρόγραμμα που συνιστά την εργατική απάντηση στη σημερινή κατάσταση και ξεχωρίζει τη διαγραφή του χρέους σαν κρίσιμο πολιτικό στόχο - κρίκο. Καλούμε τέλος, ειδικά τους συντρόφους της ΑΝΤΑΡΣΥΑ να δώσουν στο ζήτημα την πρέπουσα προσοχή και να κατανοήσουν ότι η φυγομαχία από τα κρίσιμα ερωτήματα που η ίδια η ζωή θέτει, μοιραία θα τους οδηγεί – ανεξάρτητα από τις προθέσεις τους – στο να γίνονται ουρά του οπορτουνισμού.</span></div><div class="MsoNormal"><br />
</div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-17480163698749086842011-06-07T01:09:00.003-07:002011-06-07T01:13:51.369-07:00Να τους πάρουμε.... με τις πέτρες!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div style="font-family: inherit;"><br />
</div><div style="font-family: inherit;"><br />
</div><div style="font-family: inherit;"><br />
</div><div style="font-family: inherit;"><br />
</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 36pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">Συμπληρώθηκαν σχεδόν 3 μήνες από τα Χριστούγεννα, που ανταλλάσσαμε ευχές να είναι το 2011 γεμάτο υγεία, επιτυχίες, ειρήνη και δουλειά (απασχόληση). Αν αρκούσαν μόνο οι ευχές η ζωή μας θα άλλαζε κάθε χρόνο προς το καλύτερο. Δυστυχώς, όμως, για τη μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων του μόχθου και της δουλειάς- ανεξαρτήτως αν ζουν στην Αθήνα, σε κάποια πόλη ή χωριό της Ελλάδας- η λαϊκή παροιμία «κάθε πέρσι και καλύτερα κάθε φέτος και χειρότερα» γίνεται όλο και πιο επίκαιρη. </span><br />
</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 18pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">Αδιάψευστος μάρτυρας οι εξελίξεις που σημειώθηκαν μέσα σ’ αυτό το μικρό διάστημα. Σ’ αυτό το δίμηνο (που μαζί με τις ευχές να είναι το 2011 καλύτερο από το 2010 είχαμε και τις διαβεβαιώσεις των κυβερνώντων πως με την πολιτική τους προστατεύουν τους φτωχούς και ανήμπορους από την κρίση), οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι, οι αγρότες, οι κτηνοτρόφοι, οι άνεργοι κλπ, είδαν τη ζωή τους να χειροτερεύει. Κυβερνητικά μέτρα (όπως η αύξηση των συντελεστών ΦΠΑ από 11% σε 13%, οι εγκρίσεις αναπροσαρμογών στην τιμολογιακή πολιτική των ΔΕΚΟ, η μεγαλύτερη «ελαστικοποίηση» των εργασιακών σχέσεων, οι περικοπές στις δαπάνες κοινωνικού χαρακτήρα κλπ) οδήγησαν στην παραπέρα σύνθλιψη τα λαϊκά εισοδήματα. Κι’ αυτό έγινε, με τις αυξήσεις:</span><span style="color: white; font-size: 14pt;"></span></div><div style="font-family: inherit; margin: 5pt 0cm 0.0001pt 36pt; text-indent: -18pt;"><span style="color: white; font-size: 10pt;">·<span style="font-size-adjust: none; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span><span style="color: white; font-size: 14pt;">των τιμών σε όλα είδη και υπηρεσίες πρώτης ανάγκης (τρόφιμα, αγροτικά εφόδια κλπ) λόγω αύξησης του ΦΠΑ κατά δυο μονάδες </span><span style="color: white; font-size: 14pt;"></span></div><div style="font-family: inherit; margin: 5pt 0cm 0.0001pt 36pt; text-indent: -18pt;"><span style="color: white; font-size: 10pt;">·<span style="font-size-adjust: none; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span><span style="color: white; font-size: 14pt;">των τιμολογίων της ΔΕΗ για οικιακή χρήση (μέχρι 43%)</span><span style="color: white; font-size: 14pt;"></span></div><div style="font-family: inherit; margin: 5pt 0cm 0.0001pt 36pt; text-indent: -18pt;"><span style="color: white; font-size: 10pt;">·<span style="font-size-adjust: none; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span><span style="color: white; font-size: 14pt;">της τιμής των υγρών καυσίμων (βενζίνη, πετρέλαιο θέρμανσης, αγροτικό πετρέλαιο κλπ) που άγγιξαν το 40%</span><span style="color: white; font-size: 14pt;"></span></div><div style="font-family: inherit; margin: 5pt 0cm 0.0001pt 36pt; text-indent: -18pt;"><span style="color: white; font-size: 10pt;">·<span style="font-size-adjust: none; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span><span style="color: white; font-size: 14pt;">στα «εισιτήρια» για επίσκεψη στα κρατικά νοσοκομεία και κλινικές</span><span style="color: white; font-size: 14pt;"></span></div><div style="font-family: inherit; margin: 5pt 0cm 0.0001pt 36pt; text-indent: -18pt;"><span style="color: white; font-size: 10pt;">·<span style="font-size-adjust: none; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span><span style="color: white; font-size: 14pt;">στα διόδια των εθνικών οδών που πληρώνουν οι διερχόμενοι </span><span style="color: white; font-size: 14pt;"></span></div><div style="font-family: inherit; margin: 5pt 0cm 0.0001pt 36pt; text-indent: -18pt;"><span style="color: white; font-size: 10pt;">·<span style="font-size-adjust: none; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span><span style="color: white; font-size: 14pt;">στα εισιτήρια (μέχρι 40%) των αστικών (ΜΕΤΡΟ, λεωφορεία) και υπεραστικών συγκοινωνιών (ΚΤΕΛ, ΟΣΕ) και των Ταξί</span><span style="color: white; font-size: 14pt;"></span></div><div style="font-family: inherit; margin: 5pt 0cm 0.0001pt 36pt; text-indent: -18pt;"><span style="color: white; font-size: 10pt;">·<span style="font-size-adjust: none; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span><span style="color: white; font-size: 14pt;">στα ασφάλιστρα των αυτοκινήτων </span><span style="color: white; font-size: 14pt;"></span></div><div style="font-family: inherit; margin: 5pt 0cm 0.0001pt 36pt; text-indent: -18pt;"><span style="color: white; font-size: 10pt;">·<span style="font-size-adjust: none; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span><span style="color: white; font-size: 14pt;">στα πρόστιμα του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας </span><span style="color: white; font-size: 14pt;"></span></div><div style="font-family: inherit; margin: 5pt 0cm 0.0001pt 36pt; text-indent: -18pt;"><span style="color: white; font-size: 10pt;">·<span style="font-size-adjust: none; font-size: 7pt; font-stretch: normal; font-style: normal; font-variant: normal; font-weight: normal; line-height: normal;"> </span></span><span style="color: white; font-size: 14pt;">στα δικαστικά έξοδα (μέχρι 10 φορές ακριβότερα τα παράβολα για την υποβολή μηνύσεων) κλπ.</span><br />
</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 18pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">Τα παραπάνω, σε συνδυασμό με τις μαζικές απολύσεις εργαζομένων, το ξεκλήρισμα των αγροτών, τις μαζικές πτωχεύσεις επιχειρήσεων, το παραπέρα «κουτσούρεμα» των μισθών και συντάξεων, το «πάγωμα» ή τη μείωση των τιμών που πουλάνε οι αγρότες τα προϊόντα τους στους εμπόρους (γάλα, κρέας, οπωρολαχανικά κλπ), αποδείχτηκαν λίπασμα για την ύφεση. Η πολιτική, του «μνημονίου» που εφαρμόζει κατά γράμμα η κυβέρνηση και το εμπλουτίζει με νέα μέτρα, όξυνε παραπέρα το πρόβλημα της οικονομικής και κοινωνικής κρίσης (διόγκωση του δημόσιου χρέους, έκρηξη της ανεργίας, αλυσιδωτά λουκέτα στα μικρομάγαζα και τις βιοτεχνίες κλπ) οδηγώντας παράλληλα σε απόγνωση ακόμη μεγαλύτερα τμήματα του πληθυσμού. </span><br />
</div><div style="font-family: inherit; margin-bottom: 0.0001pt; text-indent: 18pt;"><span style="color: white; font-size: 14pt;">Μπροστά στην εμμονή της κυβέρνησης στην εφαρμογή πολιτικών που κάνουν τους φτωχούς φτωχότερους και τους πλούσιους πλουσιότερους, μια ελπίδα υπάρχει για να σταματήσει η κατηφορική πορεία της χώρας και η σύνθλιψη των λαϊκών εισοδημάτων. Ο συντονισμός της πάλης των εργαζομένων ή όπως έλεγε πριν 15 μήνες ο πρωθυπουργός και πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γ.Α. Παπανδρέου, «να τους πάρουμε με τις πέτρες». Μόνο όταν οι θιγόμενοι- και είναι πολλοί- ενωθούν και πουν αγωνιστικά ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ το «ως εδώ και μη παρέκει» σ’ αυτή την καταστροφική πολιτική, θα μπορέσουν να δημιουργηθούν οι συνθήκες για την έξοδο της χώρας από την κρίση και το ξημέρωμα καλύτερων ημερών για τους ανθρώπους του μόχθου και της δουλειάς. </span><span style="color: white; font-size: 14pt;"></span></div><div class="MsoNormal" style="font-family: inherit;"><br />
</div></div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-1825256966002383597.post-92128992858141496902011-06-05T12:05:00.000-07:002011-06-05T12:05:06.888-07:00Ο μύθος του λογιστικού ελέγχου του χρέους<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><br />
<div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: white; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: background1;"><o:p><br />
</o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: background1;">Τον τελευταίο καιρό έχει αρχίσει μια καινούρια μαζική εκστρατεία ―ακόμη και με ντοκιμαντέρ στο ίντερνετ!― της ρεφορμιστικής Αριστεράς (δηλαδή της Αριστεράς που δεν αμφισβητεί το ίδιο το σύστημα της διεθνοποιημένης οικονομίας της αγοράς και της έκφρασης της στον γεωγραφικό μας χώρο, της Ε.Ε.) η οποία βρήκε τον τρόπο διεξόδου απο την βαθια και επιδεινούμενη καθημερινά οικονομική κρίση της χώρας στον... λογιστικό έλεγχο του Χρέους. Στον μικρό αυτό χώρο θα προσπαθήσω να δείξω γιατί τόσο η διάγνωση των αιτίων της κρίσης πάνω στην οποία στηρίζεται η άποψη αυτή όσο και συνακόλουθα η προτεινόμενη «θεραπεία» είναι όχι μόνο λανθασμένες αλλά και εντελώς αποπροσανατολιστικές. Επίσης, αντικειμενικά, καταλήγουν στην προετοιμασία των λαϊκών στρωμάτων για την προσεχή αναδιαπραγμάτευση και πιθανή διαγραφή τμήματος του Χρέους ―χωρίς όμως να θέτουν θέμα ακύρωσης των «διαρθρωτικών» αλλαγών που επιβάλλουν οι ελίτ, η οποία είναι αδύνατη χωρίς την έξοδο απο την ΕΕ!<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: background1;">Όσον αφορα την διάγνωση των αιτίων του χρέους, όπως προσπάθησα να δείξω και αλλού, τα αίτια του χρέους στις μητροπολιτικές χώρες του κέντρου και κυρίως τις Αγγλοσαξονικές είναι πολύ διαφορετικά απο τα αίτια στις περιφερειακές χώρες. Έτσι, η κρίση στα κέντρα είναι χρηματοπιστωτική και οφείλεται βασικά στην διεθνοποίηση της οικονομίας της αγοράς ―η οποία μόνο νεοφιλελεύθερη μπορεί να είναι σε ένα καπιταλιστικό σύστημα― που συνεπάγεται το άνοιγμα και απελευθέρωση των αγορών και συνακόλουθα ένα νέο διεθνή καταμερισμό εργασίας, καθώς και όλες τις σχετικές παρενέργειες με τη μαζική κερδοσκοπία που ενισχύει η συνεχής συγκέντρωση κεφάλαιου, και οικονομικής δύναμης γενικότερα, στις οικονομικές ελίτ. Αντίθετα, η κρίση στις περιφερειακές χώρες (όπως αυτές μέσα στην ΕΕ π.χ. Ελλάδα, Πορτογαλία κ.λπ.) είναι βασικά διαρθρωτική και ανάγεται τελικά στις σημαντικές αποκλίσεις τους από τα κέντρα (λόγω της χαμηλότερης ανταγωνιστικότητας και παραγωγικότητάς τους), όπως αυτές εκδηλώνονται με τα διογκούμενα ελλείμματα στο Ισοζύγιο Πληρωμών αλλά και τα δημοσιονομικά ελλείμματα, τα οποία εξερράγησαν όταν εντάχθηκαν στην Ευρωζώνη.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: background1;">Έτσι, η οικονομική κρίση της Ελλάδας είναι δομική (ή διαρθρωτική) και χρόνια, και εκφράζεται με τη μεταπολεμική αποδιάρθρωση της παραγωγικής δομής που ολοκληρώθηκε με το άνοιγμα των αγορών της στην παγκόσμια αγορά ―μια διαδικασία την οποία επιτάχυνε η είσοδός της στην ΕΕ στις αρχές της δεκαετίας του ‘80. Η ουσιαστική αποδιάρθρωση της παραγωγικής δομής, αναπόφευκτα, οδήγησε στη δημιουργία μιας «καταναλωτικής κοινωνίας χωρίς παραγωγική βάση» και στη συνεχή αύξηση του εξωτερικού χρέους και, συνακόλουθα, του δημόσιου, το οποίο έφτασε στα σημερινά εκρηκτικά επίπεδα. Είναι λοιπόν φανερό ότι κάποια μελλοντική, τυπική ή άτυπη, χρεοκοπία ήταν προαποφασισμένη όταν επιβαλλόταν το Μνημόνιο και ο στόχος των ελίτ από την αρχή ήταν, από τη μια μεριά, να ξεζουμίσουν όσο μπορούσαν περισσότερο τα λαϊκά στρώματα ώστε να ελαχιστοποιήσουν τις ζημιές των κατόχων των ομολόγων, και, από την άλλη, να ολοκληρώσουν τις «διαρθρωτικές» αλλαγές της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης, οι οποίες δεν είναι παρά η υλοποίηση των «4 ελευθεριών» του Μάαστριχτ (δηλαδή η «απελευθέρωση» των αγορών κεφαλαίου, εργασίας, αγαθών και υπηρεσιών).<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: background1;">Στην προβληματική επομένως αυτή, το Χρέος δεν είναι η αιτία της βαθειάς και επιδεινούμενης κρίσης, οπως υποστηρίζουν ανόητες συνωμοσιολογικές «θεωρίες» τύπου «σοκ και δέος» (Ναόμι Κλάιν). Ακόμη και αν αύριο μας χάριζαν οι πιστωτές μας ολόκληρο το χρέος θα ήταν θέμα χρόνου, να ξαναβρεθούμε στην ίδια θέση, εφόσον παραμέναμε στην ΕΕ και διατηρούσαμε τις αγορές μας ανοικτές και απελευθερωμένες, όπως αυτή επιβάλλει! Το ζητούμενο είναι η δημιουργία μιας εντελώς διαφορετικής παραγωγικής και καταναλωτικής δομής, η οποία θα επέτρεπε την οικονομική αυτοδυναμία (όχι αυτάρκεια) του ελληνικού λαού, σε ένα πλαίσιο οικονομικής δημοκρατίας όπου ο ίδιος ο λαός, και όχι οι ντόπιες και ξένες ελίτ, ελέγχουν τα μέσα παραγωγής και την οικονομική διαδικασία. Αυτό θα δημιουργούσε τις συνθήκες για την μόνιμη οικονομική απεξάρτηση, σε πρώτο στάδιο ξεκινώντας απο την ίδια τη χώρα, με την μονομερή έξοδο απο την ΕΕ και τον εξαναγκασμό των ντόπιων και ξένων ελίτ να πληρώσουν αυτές το χρέος, εφόσον άλλωστε αυτές το δημιούργησαν και όχι βεβαια τα λαϊκά στρώματα τα οποία κανένας δεν τα ρώτησε ποτέ. Αυτό σημαίνει ότι ολόκληρο το χρέος είναι μη νομιμοποιημένο και όχι, όπως υποστηρίζουν οι υποστηρικτές του λογιστικού ελέγχου, κάποιο μέρος αυτού που, αν το βρει κάποια επιτροπή μετά από κάμποσα χρόνια, θα μπορούσαμε να το κηρύξουμε παράνομο ή απεχθές και κατόπιν να ζητήσουμε από τις ντόπιες και ξένες ελίτ να το διαγράψουν!<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><br />
</div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: background1;">Όλα αυτά δεν σημαίνουν την «Αλβανοποίηση» της Ελληνικής οικονομίας, όπως υποστηρίζουν οι κομισάριοι τη συστήματος, αλλά, αντίθετα, την αποφυγή της Λατιναμερικανοποιησης της, μέσα από ένα νέο διεθνισμό, ο οποίος υιοθετεί μεν τις βασικές αρχές του παραδοσιακού διεθνισμού της Αριστεράς, αλλά και τον υπερβαίνει διότι θεμελιώνεται στις αυτοδύναμες οικονομικές δημοκρατίες των λαών.<o:p></o:p></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: background1;"><br />
</span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify; text-indent: 36.0pt;"><span style="color: white; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: background1;"></span></div><div class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="color: white; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: background1;">ΤΑΚΗΣ ΦΩΤΟΠΟΥΛΟΣ </span><span lang="EN-US" style="color: white; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: background1;"><o:p></o:p></span></div><blockquote><span style="color: white; font-size: 14.0pt; line-height: 115%; mso-bidi-font-size: 11.0pt; mso-themecolor: background1;">Αναδημοσίευση από την Ελευθεροτυπία (22 Απριλίου 2011)</span></blockquote><br />
</div>adminhttp://www.blogger.com/profile/12166676823104162384noreply@blogger.com0